19 december 1957.
246
de kosten van het levensonderhoud en werkt, zoals Minister Hofstra terecht
stelde, als een van de meest onrechtvaardige vormen van belastingheffing,
omdat hierdoor worden getroffen de economisch zwakken, de vergeten groe-
pen, d.w.z. ouden van dagen, weduwen en wezen, die moeten leven van in
geld vastgestelde inkomens en pensioenen en die het kwetsbaarst zijn. Maar
ook bij de overheidsfinanciën komt dit eveneens tot uiting. Met name biijkt
dit bij de gemeentebegroting. Ook thans valt te constateren een stijging
van de vaste uitgaven. Enerzijds een hogere salarislast, omdat er altijd
indirect verband bestaat tussen de aanpassing van salarissen en kosten van
levensonderhoud, anderzijds een verzwaarde last voor de rente van opge-
nomen gelden omdat de rentevoet hoog is. Bovendien zal de post voor
maatschappelijke steun ongetwijfeld geleidelijk verhoging moeten onder-
gaan.
Financieel gezien zijn er voor onze gemeente, zoais blijkt uit deze be-
groting, drie problemen.
le. het tekort op de begroting.
2e. de hoge niet geconsolideerde vlottende schuld.
3e. de bedreigde liquiditeitspositie.
Over elk van deze problemen enkele opmerkingen.
Vooreerst het begrotingstekort.
De algemene oorzaken heb ik reeds aangewezen. Hiervoor kan de ge-
meente geen therapie brengen. De geneesmiddelen liggen in de sfeer van
het landsbeleid. De kuur is reeds ingesteld en zal naar wij hopen en ver-
trouwen meebrengen, een stabilisering en zo mogelijk enige daling van de
index van de kosten van levensonderhoud. In dat gevai zullen loon- en
salarisverhogingen niet meer behoeven voor te komen in de naaste toe-
komst. Dit is voor het gemeentelijk beleid van belang, omdat ook hier
stabilisatie gewenst is. Voor een speciale therapie in Heemstede zie ik
geen directe aanleiding en mogelijkheid. Een efficiency-onderzoek enige
jaren geleden ingesteld, gaf geen aanwijzing dat het ambtelijk apparaat
bij de administratie en bij de bedrijven te zwaar is opgezet en dat hier
bijzondere bezuinigingen nodig en mogelijk zijn.
Waar en wat de gas- en elektriciteitsvoorziening in Nederland betreft,
bepaalde ontwikkelingen op gang zijn, hierop is zeer terecht gewezen door
de heer Zeelenberg, zal het gewenst zijn om voor de toekomst goed toe te
zien, of gelet op het feit, dat wij in Heemstede als distributie grossier
fungeren hiermede bij de personeelsbezetting straks rekening kan en
moet worden gehouden.
Wat de zakelijke uitgaven betreft, b.v. voor autogebruik van burgemees-
ter en wethouders en gemeenteambtenaren, zijn wij steeds sober geweest.
In dit opzicht hebben wij nietzoals elders wel het geval is boter op het
hoofd.
Er zijn enige posten op de begroting waar ik steeds met zekere terug-
houdendheid tegenaan kijk nl. het hoge extra bedrag, dat wij onverplicht
betalen aan de gemeente Haarlem als bijdrage voor Heemsteedse leerlin-
gen, die scholen voor middelbaar en hoger onderwijs bezoeken. Mij is be-
kend, dat wij hier contractueel gebonden zijn voor een aantai jaren. Maar
als ik mag citeren de titel van een bekende roman: „Het geluk hangt als
een druiventros" dan zijn, dit beeld vasthoudend, voor mij althans deze
soort druiven enigermate zuur en maken zij mij niet gelukkig. Te ontken-
nen valt niet, dat wij over 1956 hiervoor betaalden f 305.761,en dat een
wettelijk onverplichte bijdrage van f 133.500,— dit jaar alleen voor dit doel
geraamd, in sterke mate tot het tekort op de begroting heeft medegewerkt.
Hoezeer het begrotingstekort op het eerste gezicht groot is, behoeven
wij ons daardoor niet te zeer bevreesd te laten maken en wel om twee
redenen.
