10 januari 1958.
23
vincie Noordholland. Dat maakt de zaak allemaal niet beter want ge-
deelde smart is nog geen halve smart. Op goed gezag kan spreker ver-
klaren dat het water niet schadelijk is voor de gezondheid, hetgeen een
grote geruststelling is. Afgewacht zal moeten worden hoe lang dit euvel
duurt. Misschien dat op een gegeven ogenblik de hoeveelheid rivierwater
welke ongeveer anderhalve maand geleden in het duin is gepompt, uitge-
werkt is en vervangen door ander water dat misschien de akelige be-
standdelen die de nare smaak opleveren niet bevat. Heemstede is in dit
geval ook weer afhankelijk van haar leverancier. Het waterleidingbedrijf
van Amsterdam tracht natuurlijk alles in het werk te stellen om hier een
oplossing te vinden.
De heer Ir. Kooijmans zegt, dat het relaas van de wethouder juist is.
De raad weet, dat de duinen niet meer in staat waren om mee te voorzien
in de behoefte van ongeveer 1.000.000 mensen, die bij de Amsterdamse
waterleiding zijn aangesloten. Niet dat er niet voldoende water in de dui-
nen voorhanden is er zijn nog honderden miljoenen kubieke meters ge-
schikt drinkwater in de duinen maar het is niet mogelijk om dit water
binnen de beperkte tijd waarin dit nodig is, te verkrijgen. Daarom moest
het water in de duinen worden aangevuld. Reeds in 1901 werd er over
gesproken om water vanuit de Lek naar de duinen te voeren. Gelukkig
kon men door het gebruik van diepduinwater tot nu toe op de oude voet
doorgaan. In ons land, dat zo waterrijk is, is eigenlijk geen enkele- goede
bron voldoende om alle bewoners van water te voorzien. Daarom moest
de toevlucht genomen worden tot de minder goede maar betrekkelijk rijke
bron, de rivier de Rijn. De Rijn loopt door Duitsland en neemt afvalstof-
fen van verschillende industrieën op. Zo wordt b.v. per seconde niet minder
dan 350 kg keukenzout in ons land gebracht. Doordat de rivier veel water
afvoert hebben wij van dit zout tot nu toe geen last gehad. Maar ook wor-
den door de industrieën stoffen in het water geloosd, die daaraan smaak
geven. Waterleidingen die het water aan de rivier onttrekken, hebben
veel met dit euvel te kampen. Om te voorkomen dat Amsterdam drink-
water zou moeten distribueren met smaakbezwaren, is besloten het water
eerst om te zetten in grondwater. Daarvoor wordt het uit de rivier naar
de duinen gepompt, waar het water 1 Vi of 2 maanden verblijft om een
zekere reiniging te ondergaan. Chemisch en bacteriologisch zou het dan
geschikt zijn voor verdere bereiding tot drinkwater. Dat is ook gelukt.
Van juni tot half december is geen last van smaakafwijking ondervonden.
Maar zo nu en dan kan het gebeuren, dat de rivier stoffen aanvoert die
onbekend zijn en die nog niet door het duinpakket worden tegengehouden,
de filters passeren en aan het reine water een onaangename smaak geven.
Deze smaak kan in de filters door een biologische werking en door een aan-
gebrachte chlorering nog worden geaccentueerd. Die chlorering is bijge-
zet, niet omdat het water nu gevaarlijk is, maar om de uiterste veiligheid
te betrachten. Op het ogenblik wordt er reeds weer water geleverd dat
praktisch geen smaak meer heeft. Het water moet in de leidingen nog
even ververst worden en dan zal het wel weer beter zijn.
Daarnaast doet zich in Heemstede het euvel voor, dat het water soms iets
naar chloor smaakt, hetgeen in Amsterdam niet het geval is. Dit komt,
omdat de pompen die het water naar Heemstede persen, zich vlak bij de
plaats bevinden waar wordt gechloreerd. Dat kan niet anders omdat het
bedrijf nu eenmaal in de loop der jaren zo is geïnstalleerd en waarbij niet
op chlorering gerekend was. Wanneer evenwel de nieuwe, grotere pomp,
die het water naar Heemstede voert, in bedrijf kan worden gesteld, dan
zullen maatregelen worden genomen waardoor het water in de kelder in
staat zal zijn het chloor te verwerken. Er zijn dus 2 dingen die door elkaar
lopen, n.l. de chloorsmaak, die al langer in Heemstede voorkomt, en de
smaak die eens sinds zondag aan het water waargenomen is. Spreker
