147 31 juli 1958.
weg die wel onder de spoorbaan heengaat maar niet over de Leidsevaart-
weg. Daar ook had men met een verhoudingsgewijs gering hoger bedrag
eemveel betere oplossing kunnen treffen. Spreker gelooft dat nu al meer
besteed moet worden aan reparatie van de huizen dan zij meer zouden
liebben gekost mdien bij de bouw het gebruikelijke houten dakbeschot zou
zijn toegepast. Het zou goed zijn indien deze cri de coeur in Den Haag
zou worden gedeponeerd.
De heer Zegwaart wijst er op, dat reeds 2 jaren nadat deze huizen op-
geleverd waren deze gebreken zich voordeden. Spreker is er dankbaar voor
dat het gemeentebestuur dit voorstel doet, want deze kosten kunnen niet
uit het onderhoudsfonds bestreden worden. Inderdaad kan uit deze gang
van zaken een les worden getrokken. Spreker zou dan ook voor willen stei-
len om dit raadsbesluit, gestoken in een grote rouwenveloppe, naar De*n
Haag te zenden, opdat men er daar een klein beetje van onder de indruk
komt. Bij de bouw van deze huizen is naar sprekers mening nog wel wat an-
ders aan de orde geweest. Zo had er b.v. wel wat nauwkeuriger toegezien
kunnen worden op het leggen van de dakpannen. Spreker heeft zich n.l. door
aeskundigen laten vertellen, dat er nog wel enige rijen pannen bijgelegd
kunnen worden waardoor de pannen beter zullen aansluiten. Dit is mede
een oorzaak. De grote fout is echter geweest dat dakplaten zijn gebruikt
aie gemaakt zijn van stro met wat cement er door.
De heer Drs. Weijers zegt, dat de heer Mr. Zeelenberg heeft aangestipt
dat een kmd kon weten dat deze kartonnen daken zouden gaan lekken.
Spreker begrijpt niet dat een aannemer die goed werk wil afleveren dan
toch maar die dakplaten heeft gebruikt. Uit de discussie heeft spreker be-
luisterd dat het Iekken voor een groot deel over zal zijn wanneer de pannen
goed aansluitend worden gelegd. Spreker vraagt of deze herstellingen ook
konsekwenües voor de huurders mee zullen brengen. Nu men een goede
die tijd6 Jgt' krijgt men n l- betere waar voor zijn geld dan voor
De heer Verspoor wijst er op, dat er een bepaling bestaat krachtens welke
een aannemer en architect 15 jaar garant moeten zijn voor de door hen
gebouwde huizen. Voor schade door gebrekkige uitvoering hetwelk in dit
geval ook een grote rol speelt, zou dus de aannemer aansp'rakelijk gesteld
kunnen worden. Spreker wil er echter direct aan toevoegen dat de con-
structie van een gebouw al bijzonder slecht moet zijn wil men een aan-
nemer daarvoor aan kunnen spreken. We staan hier eigenlijk voor een fait
accomph omdat de bestaande euvels aan de huizen verholpen moeten
worden. De heer van Bruggen heeft er terecht op gewezen dat bij uit-
voenng yan bouwwerken streng toezicht moet zijn. Bij de complexen die
de laatste jaren zijn gebouwd zal men dergelijke tekortkomingen niet
tegen komen. Aan oudere complexen woningen mankeert echter ook nog
wel het een en ander, maar die gebreken kunnen waarschijnlijk nog wel
uit het onderhoudsfonds worden bestreden. Spreker kan zich volkomen
met het voorstel verenigen.
e-PD.nmfer nat der ,Lillden Selooft dat uit deze zaak ook de les kan worden
getrokken dat goed overwogen wordt aan welke architect of aannemer de
gemeentelijke bouwwerken worden opgedragen. Dit kan al een waarborg
înhouden dat een bouwwerk zonder gebreken wordt afgeleverd. Spreker
gelooft dat de lekkages met alleen zijn voortgekomen uit het gebruik van
i6n maar vooral ook d00r een te ruime ligging van de dakpannen.
iolÏ pannen nu liggen zouden ook bij gebruik van houten dakbeschot
w,rfS6S r;aar voren zlJn gekomen. In de commissie voor openbare werken
heeft spreker gevraagd of het mogelijk is andere pannen op de huizen te
leggen en de daken wat nauwer te dekken. Spreker heeft toen ten antwoord
