329
15 december 1960
De Voorzitter deelt mede, dat de commissie voor openbare werken zich
hiermede kan verenigen.
De heer Scheer voelt zich helemaal niet gelukkig met het voorliggende
voorstel. Enerzijds moet ook een raadslid van Heemstede openstaan voor
en bereid zijn mede te werken aan de verzorging van debiele jongens en
jongemannen uit deze of verdere omgeving, anderzijds heeft dit raadslid te
waken voor het behoud van het natuurschoon in deze gemeente. En dan
kan spreker niet anders doen dan de nadruk op het laatste leggen. Spre-
kers passie voor het behoud van natuurschoon ten behoeve van het thans
levend geslacht maar ook van hen die na ons komen, is bekend. Bij andere
gelegenheden heeft hij daarop reeds moeten wijzen.
Wat staat er thans te gebeuren? Op het terrein van „de Hartekamp"
zullen maar liefst 9 paviljoens worden gebouwd, plus een aanbouw van
ruim 100 aan de bestaande voormalige oranjerie. Spreker heeft zich ter
plaatse van de huidige en naar de plannen toekomstige situatie op
de hoogte gesteld. Talloze bomen zullen moeten worden geveld en bosscha-
ges opgeruimd. Daarvoor in de plaats zullen paviljoens worden gebouwd,
d.w.z. steenklompen, die van de Herenweg en Leidsevaartweg af zichtbaar
zullen zijn en die, in hun totaliteit, als een stenen muur alle doorzicht zul-
len verhinderen.
Maar er is meer. De exploitatie van die paviljoens zal het noodzakelijk
maken, dat door de resterende gronden leidingen voor gas, water, elektri-
citeit en riolering zomede geisoleerde buisleidingen voor centrale verwar-
ming zullen worden gelegd. Bovendien zullen verharde wegen tussen de
paviljoens onderling noodzakelijk zijn.
Het bosterrein is van behoorlijke omvang maar bepaald te klein om de
geprojecteerde paviljoens met bijkomende voorzieningen te bevatten. Dan
zal het geen bosterrein meer zijn. Dan is het gebeurd met dit mooie stuk
natuur.
Elders in het land spreker noemt slechts als voorbeeld het Amster-
damse bos zijn kapitalen uitgegeven en bergen werk verzet om een
behoorlijk bosbezit te verkrijgen. Wij gaan dit thans volkomen opofferen,
tot schade van het nageslacht.
En dän de belangen van de aan- en omwonenden. Enigen van hen heb-
ben zeer dure huizen laten zetten tegen de zuidgrens van „De Hartekamp"
t°en er nog geen sprake was van een kans op een intensieve bebouwing.
Bovendien had men zijn vertrouwen gevestigd op de z.g.n. meldingsplicht
c.a.
Thans reeds is de rust verdwenen, laat staan hoe het zal zijn wanneer
het huidige aantal van 67 patiënten tot naar spreker vernam het
voorlopige maximumaantal van 430 zal zijn opgevoerd oorspronkelijk
600). Met het oog op de toekomst mag het gemeentebestuur het bezwaar-
schrift van de aanwonenden zeker niet bagatelliseren.
Maar er is volgens spreker nog iets veel ernstigers. In de buurt wonen
veel jonge gezinnen met kinderen. Hier wordt een gesticht gezet (naast de
bestaande stichtingen „Vogelenzang" en „Meer en Bosch"), dat naar zijn
aard en bevolking, juist in de laatste tijd in het hele land beroering heeft
gewekt.
Hier zullen 430 patiënten komen in de leeftijd van 20—30 jaar, veelal
physiek uitzonderlijk krachtige figuren. Wie geeft spreker en anderen
echter de zekerheid, dat deze patiënten behoorlijk zullen worden gecon-
troleerd en in toom gehouden?
De bedreiging van het natuurschoon af te wenden is van de eerste orde.
oor spreker is dat als het ware een gewetenszaak. Spreker zal dan ook
niet vôôr kunnen stemmen ook al zou men hem tegenwerpen, dat feiteliik
de zaak reeds te ver gevorderd is.
Wanneer toch het voorstel wordt aangenomen of wanneer, bij niet aan-
