48 26 januari 1961.
heeft echter nergens gelezen, dat de nota een keurslijf is en hij gelooft
bepaald met, dat het zo îs. De heer Verhoeven valt spreker niet alleen
wel eens aan omdat hij komma's zet, maar hij heeft ook de heer Pliester
hem- dat weet spreker nog steeds niet, wel eens aangevallen, dat zii
op de centen letten. Het is echter bepaald niet zo, dat de heer Pliester
°LSPr|ker m®t een subsidienota bezuiniging op de subsidies hebben be-
oogd. Zij hebben wel een doordenking van het bestuursprobleem, zoals
uit de nota blijkt, gewild. Spreker gelooft dat zulks heel goed in de nota
is uitgekomen en dat zij een richtlijn geeft, om, natuurlijk niet met vaste
aanT^vTft"" 66k Sj"°0t hart' het bestuursPr°bleem van de subsidies
attem De subsldles zullen ongetwijfeld nog wel meer geld gaan
611 w zlchzeIf niet erg- Spreker zal op het ogenblik niet
aan de orde8 SU doorgaan, want dit onderwerp komt nog wel meer
Voorts heeft de heer Verhoeven over de straatbelasting gesproken.
Spreker beeft zo n îdee, dat de heer Verhoeven zich een klein beetje
dat de vv n6 Tan de YV'D- verschuilt wanneer hij er op wijst.
tinv l:houder v,an flnanciën de verhoging van de straatbelas-
ting toch maar heeft goedgevonden. De heer Verhoeven en spreker ziin
et n.l. m wezen wel eens. Zij waren, en terecht, tegen verhoging van
de straatbelastmg en zij leggen zich, en terecht, daar thans bij neer.
preker g'elooft niet, dat zij zoveel van mening verschillen en dat dit
ook met het geval is met wat de heer Pliester dienaangaande heeft gezegd.
Verder heeft de heer Verhoeven een, naar sprekers idee goed denkbeeld
geopperd over een mogehjke combinatie van politie, brandweer en be-
d"^.Vem Daar 1S, m de raad al meer over gesproken. Wie weet wat daar
nog uit voort zal komen.
Nu zal spreker het hebben over wat mevrouw v.d. Meulen heeft gezegd
en daar zal hij, zoals spreker straks al zei, de aanval van de heer Ver-
hoeven bij msluiten. Mevrouw v.d. Meulen heeft enige pijlen gericht tegen
co' f van burgemeester en wethouders. Spreker vindt dat gezond
geheel met erg. De heer Verhoeven heeft een vorige keer eens ge-
sproken over de korfbalclub, die in het bestuur mensen opnam, die lastig
waren. Spreker gelooft dat mevrouw v.d. Meulen nooit zal veranderen.
Zij zal altijd lastig blijven, en het heeft daarom geen nut haar in het
bestuur van de club op te nemen. Spreker moet echter eerlijk zeggen dat
ij het beleid van de P.v.d.A.-fractie in deze raad over het algemeen
conservatlef vmdt De fractie bestaa' uit reële, plezierige mensen, waar
te Praten vaIt> maar dan plotseling, en daarin begrijpt spreker de
eer Verhoeven zo goed, heffen zij een oud-strijdlied van de Vara aan of
er komt een uitroep, zoals van de heer Burger, goed bekend in de Kamer
plotselmg worden de rode vlaggen gestoken en wordt er mee ge-
en m h Vln, sPreker een fegenstrijdigheid in de geest van de partij
en în die van de personen, die er deel van uitmaken. In andere landen
h 16ri ecs ach tlge geest ook naar voren en men vindt haar terug in
w h van de Ieden van de p-v-d-A. in vele colleges, ook in dit college
ÏÏelkt" Daf koUrti aJSf df- P v-d-A-fractie over de straatbélasting
komt er plotselmg een strijd-idee over haar, zoals van:
me a' °nzf argumenten van vroeger zijn toch maar waar! Spreker vindt
dat wat klem. Het gaat toch op het stuk van belastingen om het juiste
Ujdstip van învoermg, verhoging of verlaging. Als men de P.v d A -fractie
hoort, dan zou spreker aanraden om nu al weer over nieuwe belasting-
verho&mg te spreken. Uiteindelijk hoopt spreker dan, dat de P.v.d.A.
gelijk zal krijgen. En daarmee toont spreker dan aan, dat haar beroep
op vroegere uitspraken van haar kant volkomen foutief is. Want wat
moet er gebeuren? Het belastinggebied van de gemeenten moet worden
mtgebreid, maar de totale belastingdruk moet niet worden uitgebreid
