26 januari 1961.
61
beweging, zonder dat zij op een subjectieve uitkering waren aangewezen,
tot een verhoging van deze belasting overgegaan. Regeren is vooruitzien.
Dat zijn ook destijds de motieven geweest, welke de P.v.d.A. hebben be-
wogen het voorstel herhaaldelijk in te dienen. De wethouder van financiën
mag nu wel zeggen, dat burgemeester en wethouders andere beweegrede-
nen hadden en spreker wil er ook niet te lang over kibbelen, maar hij
betwijfelt het. Het feit, dat Heemstede ten aanzien van de straatbelasting
een unicum in het Iand was is van de zijde van äe P.v.d.A. herhaaldelijk
betoogd en dit argument heeft het college volledig overgenomen. De wet-
houder van financiën heeft opgemerkt, dat er nu toch maar een tariefs-
verlaging van de bedrijven tegenover de verhoging van de straatbelasting
staat. Deze tariefsverlaging is de gemeente als een rijpe vrucht in de
schoot gevallen, alleen door verlaging van de kolenprijzen. Toen zijn
fractie stelde dat de straatbelasting verhoogd moest worden is altijd
gezegd, dat zij te voorbarig was en dat eerst de nieuwe wet financiële
verhouding diende te worden afgewacht. Men zal moeten toegeven, dat
deze voor onze gemeente ogenschijnlijk heel gunstig is uitgevallen, hoe-
wel dat nog moet blijken. De vroegere tegenstanders van verhoging der
straatbelasting hadden nu eigenlijk het been strak moeten houden en moe-
ten zeggen, dat zij, nu de financiële verhouding zo gunstig uitvalt, tegen
het opvoeren van de straatbelasting zijn. Maar zij hebben begrepen, en
z.i. terecht, dat in deze verhoging van de straatbelasting een goede bron
van inkomsten lag.
Er is ook een zekere tegenstrijdigheid in de redenering van de heer
Rutgers. Hij verlangt naar een eigen woonplaatsbelasting, mits deze
gepaard gaat met een verlaging van de rijksbelastingen. Onze minister
van financiën ziet echter nu al met vrezen en beven de belastingver-
laging per 1 juli a.s. tegemoet. De heer Rutgers wil de zwemvijvers, de
sporthal, het poiitiebureau. Ook hiervoor geldt, dat de middelen tot dek-
king aanwezig moeten zijn. De heer Verhoeven heeft gezegd dat we ook
nog een algemene reserve hebben. Alweer akkoord. Maar weet de raad,
dat zelfs gemeenten die een subjectieve bijdrage uit het gemeentefonds
nodig hebben, 7,50 per inwoner als reserve, dat is voor Heemstede on-
geveer een kleine twee ton, onaangetast mogen laten? Er is dus voor
Heemstede niet de minste reden om deze reserves verder op te souperen.
De heer Verhoeven heeft de verleiding niet kunnen weerstaan en
spreker voelt zich persoonlijk er bij betrokken omdat hij ook de protes-
tants-christelijke werkgemeenschap hierbij aanhaalde om via de Bel-
gische stakingen de P.v.d.A. te treffen. Spreker zou zich er nu van af
kunnen maken door te zeggen, dat hij geen lid is van de Belgische
Socialistische Partij, maar van de P.v.d.A., en voorts met de opmerking,
dat de vakbeweging er na de oorlog in ons land, en niet zonder succes,
naar heeft gestreefd, geschillen niet via stakingen, maar via de normale
wegen op te lossen. Spreker kan er wel bij zeggen, dat ook hij niet zo
I gelukkig is met die staking in Beigië en evenmin met het presentje van
het N.V.V. Maar onze zuiderburen hebben reeds enkele malen blijk ge-
geven, dat ze verschillende zaken liever langs onparlementaire weg op-
Iossen. Spreker denkt aan de Koningskwestie, de schoolstrijd, en het
huidige conflict. De katholieken hebben zich daar niet buiten gehouden.
De heer Verhoeven wil de achtergronden laten rusten. Dat is gemakkelijk,
maar men moet maar eens door het Luikse rijden om te zien welke
wantoestanden daar vaak heersen. En ook hier geldt, wat de mens zaait
zal hij ook oogsten. Er zijn bovendien in België sterkere tegenstellingen
tussen de katholieken en de socialisten dan in Nederland, iets dat spreker
persoonlijk betreurt. Er zijn bovendien tegenstellingen tussen de Walen
en de Vlamingen. Het zuidelijk temperament spreekt blijkbaar bij de
Walen ook een woordje mee. Maar nu de heer Verhoeven deze zaak bewust
aan de orde heeft gesteld, zou spreker hem willen uitnodigen iets verder
