386 15 december 1961
verband met de te verwachten uitbreidingen van het provinciaal net ook
met zo goedkoop is. Het provinciaal net in Noordholland spreker 'weet
dat toevallig uit hoofde van een andere functie is geen gemakkeliik net.
Het îs enorm lang en smal en onder het leveringsgebied zijn ook nog wel
achtergebleven gebieden die steen en been klagen, en waarin miljoenen en
miljoenen zullen moeten worden geïnvesteerd om die gebieden van elek-
triciteit te kunnen voorzien. Die investeringen zullen moeten komen uit de
tarreven die het P.E.N. aan de afnemers berekent.
De heer Verhoeven heeft zich terecht verheugd over het voorschot dat
burgemeester en wethouders aan het gemeente-personeel zullen geven on
verwachten hogere salariëring in verband met de invoering van de
prestatiebeloning. De vraag is echter hoe deze zaak moet worden afge-
wikkeld Burgemeester en wethouders hebben zich daaromtrent nog geen
duidehjke voorstelling kunnen maken.
De heer Pliester heeft een paar opmerkingen gemaakt over de steun-
normen in het algemeen en over de mogelijkheid van differentiatie daarin.
Lht îs een zaak waar spreker ook wel eens aan gedacht heeft omdat bii
het toekennen van ondersteuning altijd een zeker dualisme bestaat tussen
het hart en het verstand. Wat je hart zou willen geven laat je verstand
vaak met toe. Het hart kan natuurlijk meer meespreken bij het bepalen
van de steun voor diegenen die uit het arbeidsproces min of meer bliivend
zijn uitgeschakeld. Spreker wil er vooral op wijzen, dat deze materie nog
beheerst wordt door de armenwet. Het is hem bekend, dat ten departe-
mente ten deze ook de differentiatiemogelijkheid meer en meer wordt in-
gevoerd en dat eigenlijk de armenwet langzamerhand wordt omgevormd
tot een soort sociale wet, waarbij dan naar sprekers mening ongetwiifeld
meerdere differentiatie mogelijk zal zijn. Zo zou men gaarne de ouden van
dagen wat meer willen doen delen in de welvaart die ongetwijfeld aan-
wezig îs. Maar aan de andere kant zijn er velen die weer naar werk-
prestatie moeten worden gebracht. De lust daartoe zou men gaan uithollen
door zodamge uitkeringen te geven, dat men er slechter van zou worden
door te gaan werken. Een mens blijft maar een mens. Spreker heeft er
daarom aan gedacht en hij heeft het ook al eens in het intergemeente-
lijk overleg ter tafel gebrachtof het geen aanbeveling zou verdienen
mvaliden en ouden van dagen op een andere basis tegemoet te komen dari
diegenen die tijdelijk even in déconfiture zijn geraakt, maar die toch weer
naar n®r arbeidsproces moeten. worden terug'g'ebracht.
Wat de kosten van krankzinnigenverpleging betreft, deelt spreker mede
dat de provmcie gedurende 2 jaar 1 miljoen heeft gereserveerd welk
geld, naar sprekers mening, eigenlijk aan de gemeenten had moeten wor-
den uitgekeerd. De provincie is bovenop dat geld gaan zitten en zit er nog
halsstarrig bovenop. Men heeft nu iets anders bedacht, nl. om de inrich-
tingen met dit geld zodanig te verbeteren, dat de verpleegkosten misschien
îets lager kunnen zijn. Ook hier zet spreker weer grote vraagtekens. Het
îs natuurlijk een aardige opzet, maar het wil spreker voorkomen dat dit
geld m elk geval aan de gemeenten toekomt over die jaren waarop de
meuwe wet fmanciele verhouding tussen rijk en gemeenten nog niet
werkte omdat men toen, om de regering duidelijk voor te stellen hoe uit-
geschud de gemeenten wel waren, deze subsidie heeft ingetrokken. Deze
zaak zal nog m de provinciale staten worden behandeld, die over enkele
weken hun begrotingsvergadering zullen houden.
Wat de straatverlichting betreft zou spreker willen zeggen:
Alles vraagt zijn tijd,
Ook de straatverlichting tot mijn grote spijt,
We zijn nu wel op de goede weg
Waarmee ik heus niet zeg
Dat wij er nu al zijn
Maar in des colleges brein