15 december 1961 3®5
Het voeren van een voorzichtig financieel beleid isjiiet z° cenv.?uhlf
Fen voorzichtig beleid lijkt somtijds op een voorzichtigheid die de wijsheid
bedriegt Verleden jaar liet de gewone dienst een vermeerdering van asten
voortspruitende uit kapitaalsuitgaven schijnbaar niet toe. Toen wxst men
echter al dat er soelaas zou komen; alleen wist men met hoeveel Het
staat a's'een paal boven water, dat als men op het ogenblik kapitaa s-
tnvesteringen kan doen, men dat moet doen. Helaas is menvoor alle
mogelijke bouwwerken van een rijksgoedkeurmg afhankell^: ^e
nns heslist niet zal willen onthouden, want het gevraagde blijkt toch wel
nodig Daarbîj denkt men echter weer teveel aan het voorgaan voor
anderen Ook spreker zou liever het zwembad laten prevaleren boven het
raadhuis maar indien onverhoopt de vergunning voor de mtbreidmg van
het raadhuis eerder afkomt, dan zal men toch tot bouwen moeten overgaan
want als men het niet doet! is over een jaar dat raadhuis nog weer zoveel
tonnen duurder. Men moet niet bang zijn voor de în deze zaal verkondigde
oude theorie, dat men niet teveel lasten op het nageslacht mag werpem
Wii werpen door nu kapitaalswerken uit te voeren beslist minder lasten
W h^t nageslacht dan door ze uit te stellen. Als het raadhuis straks een
milioen m^er kost. moeten rente en aflossing daarvan op een of andere
wiize op tafel komen en niets garandeert ons, dat de middelen die de ge-
meente nú van het rijk ontvangt, in dezelfde mate zullen bhjven toe-
vloeien Spreker wil aan de andere kant de regering ook met kwalijk
nemen dat zij de gemeenten een stukje autonomie afneemt. Als men
nagaat wat er niet alleen in kleine plaatsen maar ook m de grote steden
o-ebeurt dan vraagt spreker zich af of het niet nodig îs dat de regeri g
hier en daar afremt. Dat is naar zijn mening absoluut nodig, want hi] ^eeft
ansrst voor een autonomie die gefinan.cierd moet worden met een gemeen-
telfik belastinggebied Dat gemeentelijk belastinggebied waarvan mevr.
vafder MeuÄlat er nog zoveel in de pot zit want er komt nog een
belasting zus en een belasting zo. Als men die weg mtgaat, krggt inen
eieenliik weer precies hetzelfde wat men vroeger had, nl. dat de ge
mfente df het goed kon doen de kans kreeg om iets te presteren en dat
de gemeente die het minder goed kon doen die kans met kreeg. En nu kan
men wel zeggen, dat dit mooi is en dat die rijke gemeenten hun gang maar
moefn gafn maar spreker vindt dat fout. want er moet gelijkheid zijn
voor allen Bij een gemeentelijk belastinggebied krijgen we misschien weer
een forensenbelasting met alle mogelijke narigheden van diem Laten we
zoveel mogelijk zelf doen, maar laten we met een gemeentelijk belastmg-
gebied vooral voorzichtig zijn. Zouden de gemeenten de bevoegdheid krijg
om zelf bepaalde belastingen te heffen, dan ziet sprekeraileen maar de
gewenstheid om daar een zo min mogelijk en een voorzichtig gebruik van
te maken, indien men tenminste op andere wijze zou kunnen fmancieren.
De heer Rutgers heeft ook een lans gebroken voor het openbaar onder-
wiis en in dat verband gesproken over de verschillende zuilen. Nu heeft de
burgemeester de heer Rutgers betiteld als de zuilenbestormer. Spreker
moet eerlijk zeggen, dat hij daar een nare smaak van m zijn mond krl3&t
want dit doet denken aan een beeldenstormer en daar îs spreker echt een
fet e bang van üle zuilen zijn ons volkskarakter toch volkomen ergen.
Men moet niet te veel aan oude bomen schudden dus ook met aan oude
zuilen De heer Rutgers heeft in zijn betoog over de zuilen de samenkomst
van de Wereldraad van Kerken in New Delhi aangeroerd. Persoonlijk bidt
spreker, dat New Delhi inderdaad resultaten mag afwerpen. Hij ziet_nl. n
een veel grotere eenheid op geestelijk gebied een groot .heil- Met be
trekking tot het openbaar onderwijs ziet spreker misschien denkt hij
wel zöver vooruit, dan zijn botten allang tot stof vergaan zullen zijn. eer
het verwezenlijkt wordt— dat de oecumenische gedachte een mogelijkheid
biedt om fn de toekomst oecumenisch onderwijs te verknjgen, waar we
eigenlijk in ons hart allen naar streven. Dan zal het met erg zijn als een
