27 april 1962.
66
dat er mensen zullen zijn die, hoewel zij qua inkomen niet in aanmerking
komen voor kopen, toch zouden kopen om een zoet winstje te behalen. Dat
is naar sprekers idee een bezwaar dat niet opgaat. De verkoop zal toch
alleen geschieden aan huurders die reeds enige tijd in woningwetwoningen
wonen en die van plan zijn daarin lang te blijven wonen, want als men van
plan is na koop er binnen 10 jaar uit te gaan, dan moet men de woning
weer aan de gemeente terugverkopen. Iemand die iets dergelijks van plan
is, zal, na kennisneming van deze voorwaarde, niet aan koop beginnen.
Er zijn geen grote bezwaren ten aanzien van het huisvestingsbeleid en
bovendien, als wij deze volstrekt goede maatregel niet nemen, omdat een
ander euvel dat op een andere wijze moet worden opgelost dreigt,
dan handelen wij verkeerd; dan doen wij iets niet dat wij heel graag wil-
len en handelen fout omdat wij zeggen dat we niet kunnen en dat is altijd
verkeerd.
Spreker zou graag willen dat de raad bij deze zaak zijn politieke gewe-
ten liet spreken. Spreker kan zich niet voorstellen, dat de K.V.P. en de
Prot. Chr. partij niet van harte achter de verkoop van woningwetwoningen
staan. Wat betreft de Prot. Chr. partij heeft spreker trouwens de woorden
van de heer Pliester met bijzonder veel waardering aangehoord en de heer
Pliester heeft volkomen in sprekers geest gesproken. Hoe kan het ook
anders, want in de krant van gisteren was het sociaal-economisch pro-
gramma van de C.H.U. opgenomen dat zegt, dat het eigen woningbezit
in alle lagen van de bevolking zoveel mogelijk dient te worden bevorderd.
De heer Pliester kon dus wat dat betreft gerust met zijn betoog voor de
dag komen. Spreker kan niet geloven dat de P.v.d.A. en het college alleen
tegen deze overdracht zijn op grond van de naar voren gebrachte tech-
nische bezwaren en huisvestingsbezwaren. Mag een sociaal goed alleen
maar ,,en masse" verkregen worden en niet langs persoonlijke weg?
Spreker zal dat graag van de P.v.d.A. horen. Hij vreest dat het zo is
denk maar aan het spaarbankboekje van het N.V.V. en dan is zijn tegen-
stand tegen de achtergrond van het socialisme vergroot. De houding van
burgemeester en wethouders in deze valt spreker bijzonder tegen. Waarom
zijn zij zo negatief Spreker moet er ook weer wat achter zoeken. Dit kan
alleen maar zijn uit angst voor soesah, bang voor wat werk, bang voor
een nieuwe aanpak van binnen uit, terwijl in vroegere tijden alles zo rus-
tig en kalm ging. Maar dat is verkeerd!
Spreker wil nogmaals verklaren, dat zijn fractie deze zaak bepaald
voorzichtig wil aanpakken. Zij vraagt van burgemeester en wethouders
geen overhaaste verkoop van alle gemeentewoningen. Zij vraagt van bur-
gemeester en wethouders wêl voortdurende aandacht voor deze zaak, niet
alleen ten aanzien van de afwijzingsmogelijkheden zoals die in de nota
staan, maar ook dat zij voortdurend nauwlettend op deze zaak blijven
toezien en de nodige voorbereidingen treffen om de mogelijkheid te schep-
pen, eerst in kleine aantallen en later misschien als het wat gemakke-
lijker gaat in groter aantallen de gemeentewoningen te verkopen.
Spreker zal daarom een motie op de tafel van burgemeester en wethouders
deponeren die mede-ondertekend is door de leden van de prot. chr. fractie
en door de heer Verhoeven, aannemende dat deze handtekeningen ge-
handhaafd blijven. De motie luidt:
„De raad van de gemeente Heemstede;
gelezen een rapport van burgemeester en wethouders dd. 15 februari
1962 over de verkoop van gemeente-woningen;
in aanmerking nemende:
dat burgemeester en wethouders concluderen kort samengevat
dat verkoop van gemeente-woningen niet aanbevelenswaardig is te ach-
ten;
dat de raad deze conclusie in algemene zin niet deelt;
dat de bedenkingen van technische aard niet en zeker niët in alle
