174 27 september 1962.
voerd. De vorderingscommissie brengt dus een advies uit in tweede instan-
Spreker wil nog-maals attenderen op het feit, dat de beslissina niet
wordt genomen door de vorderingscommissie maar door burgemeester en
draaet eT'nie't T* dltcoIle&e de verantwoordelijkheid voor de beslissing
draagt en met de vordenngscommissie. Dat burgemeester en wethouders
een groot percentage van de adviezen van deze commissie volgt vindt
zijn oorzaak m het feit, dat burgemeester en wethouders weten dat deze
comrmss>e met veel plichtsbetrachting en met een juiste afweging van
alle belangen haar taak vervult.
heer Pli®®ter stelt de vraag of er andere personen zijn die dit werk
srevonden°kunn1lteraard zulien er misschien in deze gemeente wel personen
femo M h nnen ,tworden dle ln de vorderingscommissie zitting willen
nemen. Het is echter met zo gemakkelijk om voor een dergelijke com-
missie de juiste personen aan te trekken. Spreker wil daar vooralsnog een
groot vraagteken achter zetten. vuu.disnog een
ndviten8er' W,illen?se heeft een lans gebroken voor het benöemen van een
adviseuze m de adviescommissie. Spreker kan daarop antwoorden, dat bur-
gemeester en wethouders ook hebben gevoeld, dat het vrouwelijke ele-
ment m deze commissie niet mag ontbreken. Zij hebben daarom besloten
een andere dame hiervoor uit te nodigen. Spreker gelooft niet, dat een
zittrng moet hebben in de vorderingscommissie. Dit ligt enigszins
op een ander terrein.
Spreker is blij, dat de heer Minderop de memorie van toelichting van
de ™°°nrninltewet h6eft doorg"elezcn en dat hlJ er mede akkoord gaat
dat het adviseren over toewijzmg van woningen en vorderen van woningen
aan een commissie blijft opgedragen. De samenstelling van de commissie
beantwoordt aan de eisen die bij de wet zijn gesteld.
De heer Scheer heeft gepleit voor opheffing van de commissie niet om-
?e comimssie haar taak niet goed vervult maar omdat hij de com-
missie met meer nodig acht. Spreker weet niet waar de heer Scheer die
wijsheid vanaaan haalt. De taak van burgemeester en wethouders wordt
nog steeds geweldig verlicht door het werk van de adviescommissie Zij
zouden het ten zeerste betreuren, wanneer zij dit werk alleen zouden moe-
ten opknappen, omdat er nog altijd pl.m. 30 gevallen per week aan de
Ox Q6 Zljn.
Mevr. Cohen is het theoretisch met de heer Rutgers eens maar prac-
tisch met. Zij heeft naar een compromisvoorstel gezocht. Compromis-voor-
stellen zijn echter meestal gevaarlijk. Het bezwaar dat een aparte vorde-
nngscommissie te weinig op de hoogte zal zijn met de normen voor de
woonruimteverdeling m het algemeen en met de bepaalde gevallen in het
bijzonder, kan h.i. worden opgeheven, door een bepaald aantal leden van
de adviescommissie ook te benoemen in de vorderingscommissie. Als b.v. 2
leden geheel in het woonruimtebeleid moeten worden ingewerkt zal dit
uiteraard remmend werken. De huidige gang van zaken bestaat ai 15 jaar
en van verontrusting onder de burgerij is werkelijk geen sprake. Spreker
wil ten sterkste ontraden om op dit ogenblik aan de suggestie van mevr
Cohen gevolg te geven. AIs haar voorstel eerder was gedaan was het heel
wat anders geweest.
Mr. Rutgers constateert, dat de heer Verkouw zegt, dat spreker iuri-
disch gelijk heeft, dat de heer Pliester zegt, dat de regeling tot dusver on-
elegant is en dat mevr. Cohen zegt, dat zij het theoretisch met spreker
eens îs. Desondanks doen wij niets. Dat is een farce. Wanneer men een
regeling maakt ter bescherming van de rechten van de burgers moet men
een juridisch juiste regeling maken. Als de heer Verkouw zegt dat de hui-
dige regeling juridisch niet juist is, dan geeft hij daarmede toe, dat de
regelmg niet goed is.
De heer Verkouw heeft verwezen naar de samenstelling van de verkeers-
