rss,r™»,Topn.u*sfr srer s°h*° m*h
234 13 december 1962.
In Amerika, waar men zoals ik al zeide gauw nerveus wordt twiifelt
ta>ënWvnoTS aan de Welvaart- omdat er P^ieel in het zlkenleven indut
trieen voorkomen waar de gang van zaken niet zo goed is maar dikwiils
bhjkt dat een verkeerd inzicht te zijn zoals bijvoorbeeld'het niet tiidip-
est Europa is gedaan. Macro-economisch gezien, om dat modewoord
maar weer eens te gebruiken, is er echter geen sprake van een terug-
gaande welvaart, noch daar noch hier in West-Europa en men kan het mft
onze Mimster van Financiën eens zijn, dat er geen sprakTte van een te
r°f*eer naar de Periode 1956 1958 en dat er leen sprakf !s van een re
cessie. Ik kom daar nog- nader op terug.
Ik sprak zoëven van een labiele toestand van de wereld en U zult het
mij fns z,jn dat er toch wel uitersten zijn. Ik praat mct moedwil niet
over achtergebleven gebieden door welke oorzaak dan ook, ik praat over
de uitersten: Op vele plaatsen in deze wereld welvaart en f'oetseen nieu-
we fase m de smds 1945 voortwoekerende koude oorlog en we staan aan
de rand van een reële oorlogsdreiging van een oorlog met atofmbommen
dm de ondergang van de gehele werekd kan betekenen. De pessimisten
er ons allen zeggen: „het is toch een gevaarlijk spelletje dat de grote
staatslieden spelen. Er heeft in de „Saturday Evening Post" een van d
ü!de^ien/ellllustreerde weekbladen uit Amerika mag ik wel zéggfn korte
J ge cn 6en ctle verhaal gestaan, van wat er wel kon gebeuren wan
ünff P?00r tfT .verkefrde interPretatie van een schimmetje op een éadar-
ln het -fmenkaanse hoofdkwartier er eens een verkeerde druk on
een knop werd gegeven en Amerikaanse vliegmachines met atoomborrn
ladingen plotselmg boven Moskou zouden kunnen gaan zweven In dat
fictieverhaal hep het goed af en konden de machinfs terug-
geroepen worden zonder al teveel diplomatieke kleerscheuren, maar 7ef-
gen de pessimisten, wat îs het toch gevaarlijk als die grote staatsl'iedln
oor drukken op knoppen zulke onheilen kunnen tot stand brengen Cuba
de mcidenten daaromheen schenen hen gelijk te geven.
Ik behoor niet tot die pessimisten, ik geloof nog steeds, dat we door een
machtscvenwichf het zover niet behoeven te laten komen en ik meen dat
et Cuba-incident juist weer heeft bewezen, dat dat zo is Natuurliik is
het goed, dat we een machtsevenwicht bewaren, natuurlijk is het foed
dat we maatregelen nemen, inzoverre er maatregelen te nemen ziin voor
de beschermmg van de burgerbevolking, als het eens zo ver mocht komen
rJmf!i0fZ0Herret dfarvan °P de hoogte ben, behoort voor ons land een
frmff ®ln g"ra e tot de volk°men onwaarschijnlijkheden maar ik
geloof er met m, evenmin als ik geloofd heb, dat in de gepassef édT ffrlog
met stnjdgassen gewerkt zou worden, omdat deze wapens en ook deze nu
eaire wapens zich tegen vriend en vijand gelijkelijk zullen keren Dat is
cen volkomen mcnsdijke redenering, maar daarboven geloof ik ook nog in
God en meen ik, dat het einde der tijden nog niet in zicht is Ik gcloff !n
ék Mmister van Fmanciën denken: en is dat nu de man die tegen het
kweken van overschotten gekant is. Maar maakt U zich niet ongerust ik
kom daaraan nog toe. Dat is heus geen reuzenzwaai.
Nederland een merkwaardig volk. We hebben vele originele
îdeeen, die andere landen niet hebben en nu doel ik niet op het demnpn
van de Zuiderzee en het inpolderen van de Wieringer Meer, van de N O -
po er en van Flevoland, maar ik bedoel de series maatregelcn tot bewuste
conjunctuurbeheersingwaarvan we nu al jaren lang getuige zijn Ik be
m herinnering te brengen, dat Prof. Lieftinck, m fk mfen 1926 eens
merkwaardige conjunctuurtheorie heeft ontworpen, die neerkwam op
