175 26 september 1963.
Mevr. Vriesendorp zegt, dat indertijd de volgende inscriptie in de grote
poort van het Oude Slot heeft gestaan: „die moge bedenken de menselfike
broosheid, onbestendigheid en veranderlijkheid en dat al het wereldse
sterft, vergaat, wegkwijnt, weggevoerd wordt en niets bestendig of duur-
zaam îs. Adriaan Pauw heeft toen misschien zelf niet gedacht dat niet
alleen zijn slot maar ook zelfs deze inscriptie zou verdwijnen.
De raad moet nu voor de zoveelste maal bespreken wat met de over-
blijfselen van het Oude Slot moet worden gedaan. Toen spreekster het
rapport van Ir. Schut las en zij verder nog niet gekeken had naar het
rapport van architect Kok, dacht zij: „natuurlijk, wie zou niet voor res-
tauratie kunnen zijn. Bereken maar eens wat voor deze restauratie reeds
îs uitgegeven. Stel je voor, dat dat allemaal voor niets is geweest en wat
zouden de kosten zijn om die zaak te gaan siopen? Dat zou eigenliik
waanzm zijn." Spreekster is erg dankbaar, dat de raad zo goed is voor-
bereid, door o.a. de vereniging „Oud-Heemstede-Bennebroek" door middei
van de toezendmg van de boekjes over het Oude Slot en door de toelich-
tmg van architect Kok. Spreekster wil verder helemaal niet meer praten
over de historische betekenis en dergelijke van het Oude Siot omdat dat
ai zo vaak îs gdaan.
Spreekster moet toch wel even zeggen, dat het haar bijzonder gefrap-
peerd heeft, dat architect Kok in zijn rapport zegt, dat er veel herstel-
werken aan het rechterbouwhuis zijn uitgevoerd die veel geld hebben
gekost, maar dat deze uiteindelijk tot niets hebben geleid omdat de fun-
dermg daarvan siecht is. Spreekster wil dit vergelijken met een persoon-
lijke ervaring. Zij heeft in haar huis 20 jaar lang last van rioolwater en
meer dergelijke misêre gehad. Tot nu toe hadden aannemers de zaak ai-
leen maar wat opgelapt en verder de schuld van het euvel aan de ge-
meente gegeven, omdat volgens hen de gemeente het riooi in de straat te
hoog had gelegd. Nu heeft spreekster er een deskundige bijgehaald en in
4 dagen tyd was de zaak in orde. Het bleek n.l. dat de fundering van het
huis niet deugde en dat al hetgeen wat tot nu toe was gedaan, alleen maar
lapwerk was geweest.
Dezer dagen is spreekster getroffen door een gesprek van zeer deskun-
dige Iieden op het gebied van het maken van zgn. euroflesjes voor het
bier. (Dat heeft niets met het oude slot te maken.) Door deze deskun-
digen werd hard gewerkt om die euroflesjes een mooie vorm te geven.
Vervoigens worden de flesjes naast elkaar gezet om te bepalen hoe groot
een krat moet worden. Totdat iemand er op attendeerde, dat men uit
moest gaan van de maten van de spoor- en vrachtwagens, opdat de krat-
ten ook economisch kunnen worden vervoerd.
Het heeft spreekster ook getroffen, dat juist het punt bestemming van
het rechterbouwhuis, zo verschrikkelijk summier door burgemeester en
wethouders is behandeld. Burgemeester en wethouders schrijven- Ener-
zijds moet in het oog worden gehouden, dat in de restauratie wel is be-
grepen het inrichten van het z.o. deel van het rechterbouwhuis tot wo-
ning, maar niet de inrichting van het andere deel voor een bepaaid doel;
alhankehjk van de uiteindeiijk te geven bestemming is het mogelijk dat
daarvoor t.z.t. nog een nader krediet zal moeten worden aangevraagd."
Dat is een zeer vage mededeling, terwijl het daar nu eigenlijk om gaat.
Wat heeft men er aan dat zegt zelfs spreekster dus om de brug en
duivenpoort weer op te bouwen en het rechterbouwhuis te restaureren
en er dan een bord te plaatsen met ,,Verboden toegang". Dit obiect moet
een bestemming hebben. Spreekster begrijpt best, dat burgemeester en
wethouders nu nog geen uitgewerkt plan hebben, maar zij had toch ge-
hoopt, dat door hen nadere gegevens waren verstrekt waaraan de raad
houvast zou hebben gehad. Burgemeester en wethouders hebben waar-
schijnhjk gedacht, dat een en ander aliemaal van deze vergadering zou
afhangen. Wordt het voorstel aangenomen dan zullen burgemeester en
