185
27 augustus 1964
mkomen ging genieten van 20 - 25 en daarmede hebben de betrokkenen
hun moeilijkheden opgelost. Over een half jaar bedroeg dat, de loons-
verhogingen buiten beschouwing latende, respectievelijk 156,en
120,meer dan voor de mensen uit de groepen 4 en 5. Volkomen ten
overvloede heeft het college aangetoond, dat zij door hun promotie de
overgang naar maandsalaris hebben kunnen opvangen. Er is geen enkele
reden om achteraf, aan een naar sprekers meening vrij willekeurige groep,
alsnog dit douceurtje te doen toekomen. Dit zou onbiiiijk zijn ten opzichte
van al die anderen die hetzelfde weekloon houden doch nu alleen 4% maal
tegelijk uitgekeerd. Deze laatsten kwamen daardoor in moeilijkheden.
Spreker kan zich wel voorstellen dat men de mensen een douceurtje gunt,
maar hij kan zich niet voorstellen dat men serieus kan construeren dat het
in dit geval juict is. Spreker heeft nog geen enkel doorslaggevend argu-
ment gehoord waarmee dit verdedigd zou zijn. Hier is geen sprake van
onwil van het college noch van benepenheid of de deur dicht wiilen houden,
doch alleen van een kwestie van rechtvaardigheid. Het voorstel van de
heer Brandsma e.a. hoort niet bij deze zaak, het is er met de haren bij-
gehaald.
De heer Brandsma blijfï van mening, dat van promotie hier geen sprake
is. Wanneer deze mensen die promotie niet hadden gemaakt, maar inge-
deeld waren gebleven in de groepen 7 en 8, zouden zij een hogere loons-
verhoging hebben gehad dan nu het geval is geweest. Dat wijzen de cijfers
uit. Groep 6 toch heeft procentueel een hogere loonsverhoging gehad dan
de groepen 7 en 8 (oud). Als de groepen 7 en 8 waren blijven bestaan was
men er zeker beter van geworden. De wethouder vergist zich wanneer hij
zegt, dat deze mensen door de salarisherziening of promotie, hoe men het
noemen wi'l, 20 meer ioon hebben ontvangen. Dat is niet waar, want in
het voorstel van burgemeester en wethouders van 26 maart 1964 no. 35
„Bezoldigingsregeling der ambtenaren op weeksalaris" staat nadrukke-
lijk: „De salarissen voor de ambtenaren op weeksalaris zullen op overeen-
komstige wijze worden verhoogd als die van de ambtenaren op jaarsalaris,
behoudens dat de gedifferentieerde salarisverhoging hiervoor niet van toe-
passing is, doch dat in de nieuwe salarissen 8 verdienstebeloning is
geïncorporeerd." A1 de cijfers die de wethouder heeft geproduceerd moet
hij halveren om tot de werkelijke loonsverbetering te komen die de men-
sen hebben ontvangen. Spreker is er echter van overtuigd, dat hij de wet-
houder en het college niet zal overtuigen van de juistheid van zijn ziens-
wijze waarom hij voorsteit zijn voorstel in stemming te brengen.
Met toestemming van de Voorzitter zegt de Secretaris, dat de stelling
van de heer Brandsma is, dat de 20 - 24 loonsverhoging te hoog zou zijn
aangegeven omdat daarin ingecalculeerd zou zijn de 8 prestatiebeloning
die de werklieden kregen vöör 1 januari van dit jaar. De aanvullende nota
geeft in de eerste kolom het salaris per 31 december 1963 en in de tweede
koiom dat per 1 januari 1964. Bij de opstelling is er van uitgegaan, dat dit
vergelijkbare bedragen moesten zijn. Daarom is in het salaris van 31 de-
cember 1963 de 8 prestatiebeloning opgenomen en de premie A.O.W. die
toen nog moest worden betaald er uit gelaten. In beide bedragen zit dus de
8 prestatiebeloning en in beide bedragen zit niet de A.O.W.-premie. De
verhoging van 20 - 24 is dus de werkelijke verhoging die de mensen
hebben ontvangen. Deze mensen hebben ook een hogere saiarisverhoging
gehad dan de ambtenaren op jaarsalaris.
De heer Brandsma: „Zoekt u dat nog maar eens uit, want u bent abso-
luut mis."
De heer Verkouw wii nog een vraag stellen die de secretaris dan mis-
schien mag beantwoorden. Zijn de in de laatste kolom genoemde bedragen
de reële verhogingen die men heeft genoten
