17 december 1965
379
Ook de Nederlandse Consumentenbond dringt hier al jaren op aan, evenals
de minister van Economische Zaken. Verschillende bedrijven in den lande
zijn ons al voorgegaan met aanpassing van de tarieven. Het college meen-
de dan ook deze gelegenheid te moeten aangrijpen om een stap te zetten
op de weg naar het landelijk tarief. Burgemeester en wethouders hebben
zich ernstig afgevraagd of, wanneer deze gelegenheid niet wordt aange-
grepen, zich de eerste jaren nog wel een gelegenheid daartoe zal voor-
doen, omdat verwacht mag worden dat elk jaar de kosten hoger worden.
De huidige tariefstelling is te weinig stimulerend voor hoger verbruik van
elektrische energie zodat gevreesd moet worden dat de stijging van het
verbruik de hogere kosten niet meer in voldoende mate zal opvangen.
Het bezwaar is geuit dat de kleine verbruikers bij het nieuwe tarief niet
minder doch meer moeten gaan betalen. Onder kleine verbruikers worden
verstaan zij, die niet meer dan 200 kWh per jaar gebruiken. Zoals ook uit
de stukken blijkt zijn er 310 verbruikers van beneden 200 kWh per jaar.
Daaronder zijn 68 kleine bedrijven, garages, werkplaatsen, e.d. Dan zijn
er 70 verbruikers met een verbruik van minder dan 100 kWh en 172 met
een verbruik van 100200 kWh. Het gaat dus in feite om 242 verbruikers
die voor huishoudelijk gebruik zö weinig afnemen dat men zich afvraagt
hoe dat komt. Van één uur na zonsondergang tot 's avonds 11 uur, d.i. per
jaar rond 1400 uur, heeft men elektriciteit voor verlichting nodig. Wan-
neer men in die tijd slechts één lamp brandt van 75 Watt dan verbruikt
men 105 kWh per jaar. Een verbruiker die af en toe meer dan één lamp
aan heeft, spreker denkt hierbij aan een schemerlampje, en daarbij af en
toe de radio aanzet of de stofzuiger gebruikt, verbruikt al heel gauw
boven de 200 kWh. Iemand die regelmatig méér dan twee lampen brandt
en een radio en een stofzuiger heeft is zö aan de 300 kWh. Een t.v.-toestel,
dat slechts de helft van de zendtijd aanstaat, gebruikt 135 kWh per jaar.
Een kleine koelkast 150 kWh per jaar. Van die 242 verbruikers zijn er 95
die stroom verbruiken via een aparte meter. Over deze verbruikers het
volgende. Heemstede is één van de weinige gemeenten die bij inwoning
of onderhuur op verzoek van de verbruiker een tussenmeter plaatst. Dit
brengt mee dat in zo'n woning twee of meerdere verbruikers zijn, die elk
een laag kWh-verbruik hebben, hoewel dit met hun financiële draag-
kracht niets te maken hoeft te hebben. Zouden deze tussenmeters wegval-
len, of voor eigen rekening geplaatst zijn en men dus onderling afrekent,
dan betekent dit dadelijk een hoger verbruik dus een lager tarief. In
1964 waren er 1414 verbruikers die beneden 300 kWh verbruikten en in
hetzelfde jaar gingen nog 586 verbruikers over op een vastrechttarief om-
dat het verbruik boven de 300 kWh lag. Laat men toch vooral niet ver-
geten dat de techniek het gebruik van elektrische apparaten zoals stof-
zuigers, koffiemolens, strijkijzers, wasmachines, enz., binnen het bereik
van iedereen brengt, dus ook binnen het bereik van de kleine verbruikers.
Dit brengt mee dat de kleine verbruiker van nu, straks voor een groot p
deel weer valt onder/'aan hogor vastrechttarief. De tarieven zijn nu, zo
gemeenten
wordt voorgesteld een vastrecht van f 9,-p 25 ct. per kWh. In Utrecht
vraagt men geen vastrecht maar 2 514 ct. per kWh. Helmond heeft een
vastrecht van f 20,10 ct. per kWlï. Schiedam een vastrecht van f 6,
-(- 24 ct. per kWh. Haarlem geen vastrecht maar 28 ct. per kWh, enz.
Dus geen geweldige afwijkingen. Zoals gezegd bestaat de categorie kleine
verbruikers in veel gevallen uit alleenwonenden of gezinnen van twe^-
personen, enz. Er moeten beslist mensen onder zijn die veel afwezig zijn.
Het zou spreker oprecht verdrieten wanneer men hem verdacht van hard-
heid, maar hij kan toch echt niet aannemen dat het hier gaat om mensen
die zo weinig draagkrachtig zijn dat zij daarom zo weinig elektriciteit
