rÄ-wïîr'Ä ts"rÄt rs
27 oktober 1966
275
ppn te verwachten verhoogd stroomverbruik kan niet worden ingegaan
zonder lat er veüigh^dsmfatregelen worden genomen. Wie spreker over
deze zaak sprak of opbelde heeft hij te woord gestaan en wie er verder nog
od ziin^preekuur wil komen of zelfs buiten zijn spreekuur, is yan harte wel-
kom Spreker heeft wel liever dat men eerst op het raadhuis komt alvorens
np-pznnden stukken te schrijven, maar ieder mag in dit vrije democratische
îand doenwÄ^een? totgoed is, binnen zekere grenzen uiteraard. Spre-
ker had veeleer rechtstreekse vragen verwacht en als d^ ^f.en ^r ;Ulê
vredi-end waren beantwoord dan is de pers een mooie ventilatie voor alle
vanburg^meester en wethouders, wat de voorlichtmg betreft, juist verlo-
pen.
De heer Rutgers is niet helemaal onbevredigd door het antwoord van de
wethouder rnîfar toch ook niet meer. Hij zou toch aan burgemeester en
wethouders willen vragen of het in dergelijke gevailen naar hun oordeel met
mogeliik zou zijn, bezwaarden, of een groep bezyvaarden of vertegen
woordigers daarvan te vragen de zaak eens met het college te bespreken
Snrekefgeeft toe dat de bezwaarden het zelf hadden kunnen vragen maar
zouden buf emeester en wethouders in zo'n geval niet eens een stapje ver-
f r kunnef doen en zeggen kom eens hier, laten we dat eens bepraten en
uitleggen Het is heel anders dat men kan praten met het college of met een
vertegenwoordiger daarvan dan dat een ambtenaar de zaak în uwe^^®
toch altiid moeilijk te controleren bewoordingen uitleg geeft. Dat ene staP3e
verder zou spreker willen rangschikken onder het public relations van
gemeente. Dat is het nieuwe stapje dat de raad zo graag van het college
zou willen zien.
Wethouder Van Wijk antwoordt, aan het begin van deze vergadermg te
hebben gehoord dat het publiek niet goed weet bij wie het precies moet z j
maar spreker dacht dat elke Heemstedenaar weet waar het r^dhms staat.
Spreker ziet de uitvoerbaarheid van deze suggestie met, die hij echter heie
S niet wil afwijzen. Het gaat spreker niet om één stapje verder al
waren het tien stapjes. Als spreker ergens iemand zou ontmoeten die hem
wil spreken dan staat hij hem te woord, of vraagt hem naar het raadhuis te
komen om verder te praten. Spreker is op het bedoelde werk geweest en hij
heeft daar ook wel uitleg gegeven aan iemand die daarnaar vroegt Spre
ziet geen kans om een oproep te doen m de courant of zo, of per stencil.
ziit gii ontevreden, vindt u dit vervelend, kom naar het raaohuis Spre-
ker meent dat dit te ver gaat voor een gemeentebestuur. Ergens zijn bur-
gemeester en wethouders bereikbaar.
De heer Rutgers betreurt het antwoord van de wethouder. In dit geval had
het niet met een stencil gehoeven want het had met een eenvoudig briefje
gekund. Spreker betreurt het dat de wethouder dit met wil doen. Spreker
komt er nog wel eens een keer op terug.
De voorzitter wil nog even onderstrepen, dat de bezwaarden zich met tot
het college hebben gewend.
De heer Rutgers: „Dat heb ik ook niet gezegd."
De voorzitter: „Nou dat is het. Er kunnen bij gedeputeerde staten wel
bezwaren worden ingediend maar dan weet het college daar nog met van af
De heer Rutgers: „De wethouder heeft gezegd dat in dit geval het college
het wel wist."
De voorzitter: „In eerste instantie kan men ten yaadhuize bezwaren in-
dienen. Ik vind dat iedereen dat maar moet weten."
