148
30 mei 1968
is. Belangrijk voorai daarom, omdat deze nadere uitwerking de mogelijk-
heid openlaat om daarbij voor een deel aan de door reclamanten naar voren
gebrachte bezwaren tegemoet te komen. Wat dit onderdeel van het plan
betreft, zou spreker dus bijna geneigd zijn om te zeggen, dat de raad dit
niet uit handen moet geven. Spreker zou hieraan evenwel niet willen vast-
houden wanneer het college de toezegging doet de wethouder heeft het
al op voorhand in de commissievergadering gedaan dat de commissie
voor de volkshuisvesting, zowel bij de voorbereiding van de uitwerking
van de plannen als bij de vaststelling daarvan en evenzo bij het behandelen
van eventuele bezwaarschriften tegen de plannen, volledig zal worden in-
geschakeld. Spreker gelooft dat dit een gerechtvaardigd verlangen is en
dat dit ook voor de burgerij het bewijs zal zijn, dat het gemeentebestuur op
een zo ruim en zo breed mogelijke behandeling van deze zaak prijs stelt.
Verder zou spreker er in dit verband nog op willen wijzen, dat medio mei
in. keij loven is geroepen de Nationale Stichting ,,Nieuwe woonvormen". De
stichting stelt zich ten doel te adviseren bij het totstandkomen van nieuwe
woonvormen. Men wil af van de gelijkvormige buitenwijken, die onze steeds
uitdijende steden meer en meer op elkaar doen lijken en waar eigenlijk
niemand gelukkig mee is, maar waarvan eigenlijk ook niemand weet wat
er gedaan moet worden althans binnen het gevolgde systeem. De
stichting in de breed opgezette raad van advies heeft o.m. zitting ge-
nomen de architect prof. Aldo van Eyck wil o.m. fungeren als een inter-
mediair tussen de ontwerpers en diegenen die bij de zorg van onze woning-
bouw zijn betrokken. Spreker zou willen vragen bij de uitwerking van de
plannen niet aan deze commissie voorbij te gaan, waarbij natuurlijk de
eigen stedebouwkundige van de gemeente het volle pond moet krijgen.
En nu wat de bezwaren van de reclamanten betreft tegen het opnemen
van een ziekenhuis in het ontwerp-bestemmingsplaii. Zij zijn van tweeërlei
aard. In de eerste plaats voeren reclamanten aan, dat zij zich destijds op
hun huidige adres hebben gevestigd uitgaande van de bestaande toestand,
waarbij zij rekening hielden met de ter secretarie en door de dienst van
Openbare Werken gedane mededelingen, dat de Schouwbroekerpolder een
woongebied zou worden. Daamaast zijn zij van oordeel, dat een ziekenhuis
meer activiteit en onrust met zich brengt dan menige industrie en dat door
do bouw ervan hun belangen op grove wijze worden aangetast
Wat het eerste argument betreft meent spreker, dat men het zich moet
aantrekken dat de overheid nog steeds te weinig aan voorlichting doet
7* de forumavorld °P 6 luni a.s. Want hoe kan het anders
da. blijkbaar een groot deel van de burgerij van mening is dat bestem-
rmngsplannen, zelfs in een evoluerende tijd als deze, voor decennia blijven
gelden. De omstandigheden kunnen zich zö ontwikkelen, dat het bestem-
mingsplan dat de raad vanmiddag vaststelt, over enige jaren al weer her-
zienmg behoeft. Ten onrechte zijn reclamanten er dus van uitgegaan dat
het vigerende uitbreidingsplan van 1929, zoals het daar Iag, zou wo'rden
uitgevoerd. Het is een constante jurisprudentie dat men zich daarop nooit
beroepen kan. Dit bezwaar lijkt spreker derhalve te zijn ontzenuwd
Het tweede bezwaar geldt de aktiviteit en de onrust die een ziekenhuis
met zich brengt en die de rust zullen verstoren. Later is dit nog aangevuld
u 65 °?I, wÜzen, dat een ziekenhuis veel verkeer zal aantrekken. Wie
za! het willen ontkennen. Spreker zou nog wel een stap verder willen gaan
door toe te geven, dat geen raad er in slaagt ooit een bestemmingsplan
vast te stellen waarbij aan ieders wensen wordt tegemoet gekomen Dat is
het eisen van het onmogelijke.
Spreker gaat er zonder meer vanuit, dat reclamanten ervan overtuigd
zijn dat er m onze menselijke samenleving ziekenhuizen moeten ziin, Aan
modern opgezette ziekenhuizen worden hoge eisen gesteld. Het vernlegend
personeel zal niet te ver van het ziekenhuis onderdak moeten vinden. Voor
bez°ekers zullen ruime parkeerterreinen aangelegd moeten worden. Bij
