'MZJÊËËBBtLÉl
31 januari 1969
25
men vroeger nu niet zo voor geporteerd was, maar die toch tot stand zijn
gekomen omdat u de nieuwe inzichten op onderwijsgebied steeds hebt voor-
gestaan. Bij Uw afscheid mag ik tot mijn vreugde constateren dat men
daarover zeer tevreden is.
Met betrekking tot de portefeuille van financien moet îk zeggen, dat het
naar buiten kan schijnen dat het beheer daarvan veel zorg met zich heeft
gebracht, maar gelukkig zijn wij tot nu toe altijd in staat geweest onze
eigen boontjes te doppen en was het niet zo moeilijk om een begrotmg
SlUHeMstegoedgom hier ook naar voren te brengen dat U en wij konden
steunen op een prima ambtenarencorps en dat wij daaraan veel te danken
Wanneer men als wethouder afscheid neemt kan dat verschillende oor-
zaken hebben. Vaak komt het voor dat het geen prettige oorzaak is Dat is
bii U niet het geval. Wij leven in een tijd van emancipatie, maar m de wet
staat nog altijd dat de vrouw verplicht is haar man te volgen waar hij het
nodig oordeelt zijn verblijf te vestigen. Dat is in Uw geval nu met meer zo.
U zult missch'en achter de schermen de rol van „raad van state gaan ver-
vullen in ieder geval hebt U, lijkt mij, nog wel een goede taak al moet de-
ze natuurlijk voorzichtig worden vervuld. U hebt gezegd: maar îk bemoei
me niet met de bestuursproblemen. Natuurlijk niet, maar een vrouw gaat
toch wel naar haar man toe als zij raad nodig heeft. Raad kunt u geven
omdat U in gemeentezaken zo goed thuis bent.
Ik wil dan besluiten, waarde meneer Corver, met U alle goeds toe te wen-
sen voor de toekomst. Ik heb gehoord, dat u niet bang bent dat u mets te
doen zult hebben; daarvoor hebt U buitendien ook nog uw piano en uw boot.
Als gemeentebestuur willen wij u danken en dat doen wij bij deze. Het îs
wel eens goed te zeggen dat het gedurende 10 jaren met spontamteit en goe-
de wil dienen van de publieke zaak, niet meer zo vaak voorkomt. Slechts
weinigen stellen zich hiervoor beschikbaar. Het zijn voor U jaren geweest
waarin U dit werk niet als een bijbaantje deed; het waren moeüijke maar
ook de mooiste en bewogenste jaren van uw leven. Deze penode zuit U
nooit vergeten De personen wisselen maar het werk van het gemeentebe-
stuur gaat natuurlijk door. In dit geschenk (een zilveren sigarendoos) staat
gegrift, dat wij U dank weten voor de tijd dat U als wethouder in Heemste-
de werkzaam bent geweest. Ik moge u dit uit naam van het gemeentebe-
stuur hierbij aanibieden. Wij heb.ben geen contact opgenomen met Uwecht-
genote omdat wij meenden dat dit geschenk U in ieder geval steeds zal
doen terugdenken aan de tijd door U in Heemstede doorgebracht. (ap-
plaus)
De heer Willemse zegt: „Het is een klein beetje traditie dat bij een ge-
legenheid als deze de nestor van de raad ook een woordje zegt. Omdat de
nestor tot de fractie van de scheidende wethouder behoort, stelde hij het
op priis dat een van de andere fractievoorzitters namens de raad een af-
scheidswoord tot de wethouder zou willen spreken. Zo is dan aan mij de taak
de gevoelens van de raad te vertolken.
Ik heb er een ogenblik aan gedacht achter mijn schrijfmachme te gaan
zitten en rustig te overdenken wat van de wethouder en de door hem be-
heerde portefeuilles kan worden gezegd. Dan had ik misschien een heel mooi
en lang verhaal op papier gezet, maar na de woorden van de burgemeester
zou daaruit misschien veel geschrapt moeten worden en dan zou ik met een
incompleet verhaal hebben gezeten dat ik dan l'mproviste aan elkaar zou
hebben moeten lijmen. Buitendien houd ik er meer van bij een gelegenheid
als deze te zeggen wat zo in mij opwelt. Dat zal dan misschien wat minder
mooi klinken als mooie volzinnen van papier opgelezen, maar dat risico
neem ik.
Meneer Corver, U hebt zich zeer recent laten ontvallen îk wist dat
eigenlijk al van te voren dat het toch wel een wat moeilijk besluit is ge-
