'Armmr&xri my
27 november 1969
229
in de brief die voortijdig is gepubliceerd, wordt gesteld, dat de noodzaak
vain die aansluiting niet is gebleken. Elnkele jaren geleden is de burge-
meester van Bloemendaal bij spreker geweest met het doel deze aanslui-
ting tot stand te brengen, omdat ook hij daarin een tijdelijke oplossing
zag.
De heer Smit, terugkomend op de situatie zoals die over 10 jaar zal
zijn, zoals de wethouder zich dde voorstelt, vindt het onbegrijpelijk dat de
wethouder nu niet meegaat met het plan om de wegen buiten de be-
bouwing te houden. Dan krijgt men ook meer recreatiemogelijkheden. Als
deze weg door een klein stukje Zuid-Holland zou gaan, zou dat niet zo
erg zijn want dat is een kwestie van 1 km.
De voorzitter: ,,Als u raadslid van Bloemendaal was zou u heel anders
spreken."
De heer Smit zegt dat men wat nu vemield gaat worden moet verge-
lijken met wat vemield zou worden als de weg naar de grens van de
provincie wordt verlegd. Dan moet natuurlijk ook een offer worden ge-
bracht, maar dat betreft alleen maar laag hout en dat is geen directe
vernieling. Bovendien is dat terrein van de Amsterdamse Waterleiding en
van de Amsterdammers zoeken hier hun recreatie.
De heer Hupkes wil enkele onderdelen van het door de wethouder ge-
sprokene van commentaax voorzien. De wethouder stelt, dat de weg de
Ranitz vroeger gezien werd als een intemationale weg en dat tegen-
woordig de tendens is dat men dergelijke wegen gaat zien als randwegen.
Uit hoofde van allerlei ervaringen bij internationale congressen en visies
van intemationale experts op verkeersgebied moet spreker dat uitdrukke-
lijk tegenspreken. Men ziet bij de aanleg van grote intemationale wegen
als oplossing voor het wegverkeer alleen de mogelijkheid dat die wegen
op bepaalde punten aansluiting geven op locale wegen. Als men dus het
verkeer op de internationale wegen op allerlei punten gaat beïnvloeden
door het maken van aansluitingen, dan zullen die internationale wegen
door verkeersopstoppingen hun functie niet meer kunnen vervullen. Indien
de wethouder daarvoor geïnteresseerd is kan spreker hem rapporten van
intemationale congressen op dit punt ter inzage geven. Verder heeft de
wethouder gezegd, dat de grote weg over de Veluwe toch zo'n mooie weg
is en ook de weg naar Bolzano. Spreker is dat met hem eens, maar dan
bekijkt men die wegen als automobilist en als tourist, dat is een kwestie
van de mogelijkheid van benadering. Als men daamaast woont ziet men
dat heel anders. Spreker durft met de wethouder een weddenschap af te
sluiten, dat, als hij ooit een tweede huis bouwt, hij dat nooit zal doen aan
dergelijke wegen waar een aansluiting is met een andere weg.
De heer Willemse zegt dat hij het niet meer zal hebben over een andere
mogelijkheid van afslag bij de Zandvoortselaan. Sprekers fractie is nu
wel overtuigd dat het voorstel van burgemeester en wethouders in de
gegeven omstandigheden de beste oplossing is. Spreker koesterde weer
enige hoop toen wethouder van Wijk sprak over de nog bestaande moge-
lijkheid om iets te wijzigen aan het tracé van de oost-west-verbinding, in
verband met die kassen. Wethouder van Wijk zegt dat die kassen overal
neérgezet kunnen worden. Spreker wil er dan op wijzen dat op blz. 16
van het streekplan staat: „de bouw van kassen is vrijwel nergens in de
streek te aanvaarden". Dat is wel een beetje in tegenstelling met de op-
timistische gedachte van wethouder van Wijk dat de betrokken firma
weer heel gemakkelijk in de onmiddellijke omgeving een nieuw kassen-
complex zal kunnen bouwen.
Op blz. 42 van het streekplan staat: „dat de tracé's, hoewel met zorg
aangegeven, het beloop en de omvang in principe aanduiden". Dat geeft
dus hoop dat nog een andere oplossing mogelijk is. Spreker vraagt de
