12 maart 1970
64
kaarten, waarvan sprekers fractie heeft gezeg-d dat zij door de bomen het
bos niet meer kan zien. Spreker meent dat dit niet zozeer een gevolg is
van het feit dat de houding van de N.S. is veranderd, maar ook van do
gevolgde procedure, waarbij steeds alternatieve mogelijkheden in de poli-
tieke arena worden geworpen. Niemand weet meer wiens belang nu eigen-
lijk wordt geschaad en niemand weet meer over welk belang eigenlijk
wordt gesproken. Daarom verzoekt spreker om op de hoorzitting duidelijk
naar voren te brengen dat het thans nodig is dat er één plan komt zonder
altematief, dat gebaseerd wordt op een zeer sterke visie en dat verdedigd
moet worden met sterke argumenten. De facetten van deze materie zijn
in alle gemeenteraden van Zuid Kennemerland uitputtend behandeld. Men
zal zich de moeite moeten getroosten om deze aspeeten door te nemen en
in het te maken plan voldcende tot uiting te laten komen. Spreker wil er
vooral voor pleiten dat aan de opbouw en de presentatie van het plan
zeer hoge eisen moeten worden gesteld. Indien de eigen planologische
dienst van de provincie niet in staat is een gedegen plan op tafel te leggen
dan dient men deskundigen van buiten aan te trekken. Spreker hoopt dat
het plan dat hieruit moet resulteren een einde zal maken aan de onrust
die over deze zaak is ontstaan en nog voortdurend stijgt. De provincie
draagt in deze een zeer zware verantwoordelijkheid en zij kan dcze ver-
antwoordelijkheid niet op de gemeenteraden afwentelen.
De voorzitter gelooft dat het nu de verkeerde kant uitgaat. Spreker be-
grijpt wel dat de heer van Berckel graag één plan wil hebben maar dat
is nu eenmaal niet mogelijk omdat deze zaak gaat spelen in de Provinciale
Staten. Er zijn nu dus twee plannen en daaruit moet gekozen worden. De
keuze is ontzettend moeilijk en dat is ook wel in deze vergadering tot
uiting gekomen. Men wil zeifs heel loyaal zijn door te betogen, dat niet
alleen gelet moet worden op de belangen van do eigen gemeente maar dat
men het groter moet zien. De raad moet c»::hter ook beseffen dat hij in de
eerste plaats moet opkomen voor de belangen van de Heemstedenaren. Bij
uitvoering van beide tracé's wordt natuurschoon gekwetst. Beoordeeld
moet worden welk project het minst schadeiijk voor Heemstede is. Mocht
de door Heemstede gekozen oplossing niet te bereiken zijn, dan kan Heern-
stede altijd nog loyaal medewerken aan de andere oplossing. De andere
gemeenten hadden eerder geen keus voor het spoorbaantracé en daarom
hebben zij gekozen voor het duinvoettracé. Heemstede heeft altijd gekozen
voor het duinvoettracé ook als er geen verbod van de spoorwegen ware
geweest. Dat moet men zich natuurlijk wel realiseren.
Mevr. Vriesendorp is blij dat de heer Verkouw op haar interrruptie in-
haakte, want spreekster begon zich inderdaad boos te maken. Zij vindt
het alleen maar naar eigen belangen kijken een typisch nederlandse hou-
ding die zij volkomen fout vindt. Het weggooien van papiertjes op straat
met de instelling dat een ander de rommel maar moet opruimen, is eigen-
lijk precies hetzelfde. Natuurlijk zitten de raadsleden voor het behartigen
van de heemsteedse belangen, dat spreekt vanzelf, maar zij moeten met
de andere gemeenten samenwerken. Het Roemer Visscherplein is mooi,
behalve als het vol met auto's staat. Alle mensen die het natuurschoon
willen beschermen zullen het met spreekster eens zijn dat de weg langs
de spoorbaan bepaald minder het natuurschoon aantast dan de weg langs
de duinvoet. Spreekster zou het jammer vinden als de raad in deze een
bekrompen standpunt zou innemen.
De heer Enschedé meent dat men zich moet proberen in te stellen op
de situatie zoals die over 10 of 12 jaar zal zijn, als alles kiaar is. Het
spoorbaantracé betekent dat een stuk natuurschoon behouden wordt dat
echter mogelijk intussen ook al verknoeid zal zijn door andere oorzaken.
Een weg langs een spoorbaan vermindert het recreatieve element voor de
reizigers. Een autoweg langs de spoorbaan is voor de automobil'st bepaald
