25 navember 1971
313
geen enkel onderzoek is een methode naar voren gekomen die effec-
tiever is dan de waterfluoridering.
het is duidelijk gebleken dat de hoeveelheid fluoride die in Nederland in
de dagelijkse voeding voorkomt onvoldoende is om in belangrijke mate
tandcariës te beperken.
grote hoeveelheden fluoride kunnen in het bot worden opgeslagen zon-
der dat hierdoor de boteigensc'happen worden geschaad; integendeel
de sterkte neemt toe. Het in het bot opgeslagen fluoride kan indien
dit nodig is weer gemobiliseerd worden.
tussen hart- en vaatziekten en fluoride in het drinkwater is nooit enig
verband gevonden.
in Nederland zijn een klein aantal personen die naar eigen mening
of die van een arts aan overgevoeligheid tegen fluoride leden door
erkende overgevoeligheidsspecialisten onderzocht. Bij geen van hen kon
een overgevoeligheid tegen fluoride worden vastgesteld.
geen dosering is beter bekend dan die welke met gefluorideerd water
wordt bereikt (dit i.v.m. gemaakte opmerkingen fluor aan zout, brood,
meel of melk toe te voegen).
gebleken is dat wanneer men gefluorideerd water blijft gebruiken de
cariësfrequentie ook boven het 40ste jaar belangrijk lager is.
merkwaardig blijft het feit, dat in het fluoride-arme Nederland de
fluoride-rijke thee uit 'het verre Azië zo welkom is.
hijna 3 miljoen Nederlanders in ons land profiteren reeds van de water-
fluoridering en het merkwaardige is dat van de kant van deze ge-
bruikers geen klachten worden gehoord; aanvankelijk waren er op
Overflakkee 1200 tegenstanders, waarvan er nog maar 1 is overge-
bleven.
niet zo lang geleden werd ook bezwaar gemaakt tegen de toevoeging
van ichloor aan het drinkwater. Toen heeft de Kroon niet beslist, dat
ook chloorvrij water beschikbaar moest worden gesteld, en wie spreekt
er nog over jodium, dat aan het zout is toegevoegd en dat we dagelijks
in ons brood terug vinden? Wie bezwaren heeft moet dan principiëel
zijn en zieh ook tegen deze toevoeging keren.
fluoridering betekent niets anders dan het toevoegen van een natuur-
lijk bestanddeel aan het water; er wordt niets nieuvvs toegevoegd.
Het is slechts een keuze uit de vele argumenten, maar spreker wil er
onmiddellijk aan toevoegen, dat we in de strijd tegen het tandbederf en
veel raadsleden bevinden zich aan zijn zijde er niet alleen zijn met de
toevoeging van een minimale hoeveelheid fluoride aan het drinkwater.
In een pas verschenen affiche van de Amsterdamse Vereniging tot be-
vordering der Tandheelkunde, Verzorging van Ziekenfondsverzekerden
Amsterdam wordt het A.B.C. ter bestrijding van het tandbederf als volgt
weergegeven:
fluoridering drinkwater
beperking snoep en suiker
goede gebitsverzorging.
Men moet het A opvolgen, zonder het B en C na te laten. Gelukkig
begint hier het werk van de schooltandartsendiensten en de voorlichting
op de scholen met de suggestieve plaat „Snoep verstandig eet een appel"
zijn spaarzame vruchten af te werpen. Maar wie zal de moed hebben met
deze plaat naar de banketibakker te stappen met het verzoek deze in zijn
etalage op te hangen. En hoe bereikt men de t.v. en de radio met reclame,
die zo zeer in de richting van het snoepen wijzen.
Toch blijven we met één moeilijk punt zitten. Het heeft geen zin daarom-
heen te draaien. Niettegenstaande de onmiskenbare voordelen, die spreker
opsomde, zullen zij, die niet van deze voordelen willen genieten, straks
tegen hun zin verplicht worden toch gefluorideerd water te gebruiken.
Uit de discussie is gebieken, dat dit ook verschillende raadsleden zwaar
