17 december 1971
411
waarbij het college laconiek vaststelt dat in 1972 wel dezelfde salaris-
stijging zal plaatsvinden als in 1971. De zorg voor de economische ont-
wikkeling heeft sprekers fraetie wel voldoende uiteengezet. Het is zo dat
men die betekenisvolle inflatie niet aankan omdat die in het buitenland
ook bestaat. Spreker acht het duidelijk dat de situatie in Duitsland met
de stakingen aldaar ook niet op de grootste welvaart stoelt. Een half jaar
geleden zelfs al zijn er maatregelen in Amerika genomen om de devaluatie
van de Amerikaanse dollar tegen te gaan en na een klein half jaar kan
men constateren dat er weinig of niets van terecht gekomen is. Er is
duidelijk een recessie op komst en de deskundigen weten te zeggen dat
dit 1972 en 1973 het geval zal zijn. We hebben van de minister van
economische zaken nieuwe cijfers gekregen waar ook uit blijkt hoe somber
de zaak er voor het volgend jaar voor staat. De werkloosheid neemt ook
relatief sterk toe en dat zijn toch allemaal zaken om zich zorgen over te
maken. Spreker zegt dat het misschien wat somber klinkt, juist nadat
de Raad hier kort geleden van gedachten heeft gewisseld over de verdeling
van de winsten; spreker meent dat het toch goed is om daar nog eens bij
stil te staan. Spreker acht het juist dat de overheidssalarissen de trend van
het bedrijfsieven volgen. Het is ook juist waar de heer Brandsma nog eens
op gewezen heeft, dat het hier gaat om een gewogen gemiddelde, en dat op
deze wijze het overheidspersoneel de stijgingen volgt in de welvaart van
de gemiddelde werknemers. Toch zijn er tientallen bedrijfstakken die de
loonkostenstijgingen nauwelijks kunnen dragen en het gaat hierbij niet
alleen om het sluiten van bedrijven, waarover men geregeld in de krant
leest, maar vooral ook wat er onder de oppervlakte speelt en dat spoedig
boven de oppervlakte zal komen. Als het college zegt dat volgend jaar
dezelfde stijging zal plaatsvinden als dit jaar dan zou daarmede gezegd
kunnen worden dat er dan 34% loonstijging in 2 jaar zou zijn. Daarmede
zou de loonkostenpost zodanig zijn toegenomen dat dit nauwelijks meer
te realiseren is vooral niet bij de arbeidsintensieve bedrijven, want dat be-
tekent van de totale loonsom. Nu komt spreker aan het misverstand dat
hij wil wegnemen. De heer Brandsma heeft gezegd dat je de mensen toch
moeilijk tekort kan doen. En spreker wil zeggen dat de uitdrukking van
bezorgdheid die van sprekers fractie gekomen is, uiteraard dit juiste woord
van de heer Brandsma niet onverlet laat. Men moet de mensen niet tekort
doen, dat zou ondenkbaar zijn. Het is ook niet bepleit door spreker's
fractie dat de gemeente de pas moet inhouden en alle anderen zouden
doorgaan. Dat zou sociaal niet verantwoord zijn. Spreker kan er nog een
economisch argument bij geven, namelijk dat het ook onjuist zou zijn om
andere redenen, omdat als de overheidsmedewerkers belangrijk zouden
achterblijven men in vele gevallen niet de juiste mensen op de juiste
plaatsen zou hebben. De heer Van Ark heeft gezegd dat de gemeente
afhankelijk is van wat er in het land gebeurt op dit terrein, en dat heeft
men maar te accepteren. Dat is juist het punt dat spreker in de afdelings-
vergadering nog eens noemde, waar hij een ogenblik bij stil wil blijven
staan, omdat dat waar is, maar daarmee is men er natuurlijk niet. Spreker
maakt het op 6 andere plaatsen ook mee, d.w.z. dat er bezuinigd moet
worden maar op al die plaatsen gaat dat niet, omdat de lonen en salaris-
sen door gaan waarmede men dan in een vicieuze cirkel zit, waar men
alleen maar uit kan komen en dat is gisteren ook gezegd -als over-
heid en bedrijfsleven dat samen doen. Nu is er gelukkig iets nieuws ge-
beurd, de vakbeweging stelt een zekere matiging voor, waarbij met name
het verschil extra zou kunnen worden besteed aan collectieve voorzienin-
gen. En daar is gisteravond ook de aandacht op gevestigd omdat er een aan-
tal dingen zijn te doen die gebeuren moeten in de collectieve voorzieningen
en dat wil sprekers fractie ook graag. Welnu als nu de vakbeweging in-
tussen enigermate over matiging spreekt, dan had het het college gesierd,
sprekende over 1972, om dan ook iets over die matiging tot uitdrukking
