h«
v£\lr*c£ît'blJ bel mlnäerheM,«a„dp„„,
spreker z'S ZTl .i Verk»»». andere ka„t moet
îq whronM w a s meerderheidsstandpunt naar voren
104 16 maart 1972
Senvoort^omrf.f f aanSezien 90 van alle overheidsmaat-
regeien voortkomt uit de creatieve arbeid van het ambteliike aDDaraat
rm L J °naanvaardbaar dat van deze invloed niets naar buiten blükt'
ärmiSferTusfrt beginSei °Penba-heid van overheidsdocumenten
pn TinîT frustratie van de burger en meer belangstelling voor bestuur
rif.it f bewerkstelligenDe burger zal weten waarom de overheid han-
delt zoals ze handelt, aldus prof. Wijnbergen. En als spreker nu aan dh
dan 1S dezer dag"en wel iets boven tafel gekomen dat er een
hele tijd onder îs gebleven. Spreker doelt nu op twee recente stukken n 1
naren^ aafhlhh commissie Baan over het drugbeleid waar ook ambte-
knrht k hebben meegewcrkt, dat nu in de publiciteit komt en dat ge-
defensieanWt°r 7 h6t raPPort van de commissie Rijckevorsel over de
defensre. Dat rapport pnjkt nu in de pers, niet alleen met het meerder
ker wiiazichUdL^aar °°ki a6t ï6t vollcdi&e mlnderheidsstandpunt. Spre-
ker wil zich daarom aansluiten bij de heer Brandsma die gezegd heeft dat
Set zT^°auÄehoeftT 2" T6ker meent dat ook de%mbtenaa!
me r danT^r ftnh Z1Jn' SPreker ma& zleh er op beroepen dat hij
meer dan 45 jaar ambtenaar îs geweest en hij wil zich zelf hiermee niet
belangrijk maken, maar hij heeft toch wel ook enkele dingen aan het Da
fn kanesVteiitr0UWd hSFreker Vindt dat men als ambtenaar Ir juTst een fer
m kan stellen om het eigen standpunt over te brengen aan het college en
met naar een college toe te praten en wat spreker betreft mag men alles
wat hij in het verleden heeft geproduceerd publiceren, het is daarvoor mis-
schien met mteressant genoeg, maar hij wil er mee aantonen TtmenzTch
heer De°Rulter S
aan heeft gedacht, want er zijn ambtenaren lid geweest
vaS de Cc°mmiSSie °Ver h6t druSbeleid en er =4 ambtenaren îid feweest
van de commissie Rijckevorsel. AIs het straks anders uitpakt dan zo'n
commissie vo°rstelt, dan betekent dat toch niet dat ze moeten vertrek-
hnfde f f er graag voor P]eiten om zo weinig mogelijk achter te
houden en als het maar enigszins kan, in de eerste plaats dfraad en daar-
voor zover m°gelljk, ook de burgerij, daarin te betrekken.
elkTaffaaT Men ni6t d&t de raad en het colIe^e zo ver van
eutaar staan Men îs het er wel over eens meent spreker althans de meer
derheid van de raad, dat wat aan de raadsleden kan worden doorgegeven
plaatTegaatTei a worden doorgegeven aan het publiek. In de tweedé
plaats gaat het om de vraag welke stukken, en welke adviezen kunnen
en moeten aan de raadsleden worden doorgegeven Naar sprekers gevoelen
Tnr,maar er staat in het college-advies alleen éénToorbehTud tiT
z°nder udzonciermg", wat voor spreker zeer incidenteel zal zhn en dan
denkt hij niet speciaal aan de positie van de ambTnaar maar het zou
kunnen zijn dat bepaalde stukken, zonder dat men het achteraf kwaliik
kf TeTTlef h6t niet gebeurd is' niet kunnen worden doorgegeven Spre-
ker Zlet alleen maar de woorden: „zonder uitzondering" en hii bliift er
hiihierhTi' pfIJ nauwkenriBr overeenkomt met de tekst van een motie die
T Tet knT klaarhggem Spreker zal de wiotie niet indienen, maar wil hem
voorstel aan de raad, bij de desbetreffende raadsstukken voor de
