7
295
28 september 1972
Tongeren ook nooit 100 tegenstander is, is duidelijk. Het is geen
kwestie van zwart-wit, het is een uiteindelijk afwegen van veie factoren,
waarbij naar het optimaal belangrijkste wordt gestreefd en dat is naar
een veilig verkeer in het door het verkeer zo getergde Heemstede. Spre-
kei kan zich voorstellen dat men steit dat er niet te veel aan de wegen
moet worden gedaan, dat ze dus slecht gehouden moeten worden, maar
dan geiooft spreker dat de heer De Ruiter terecht heeft opgemerkt dat
men moet uitgaan van het gegeven dat er verkeer is, dat er toenemend
verkeer is en toenemend verkeer zal zijn. Daarbij doet zich de grote moei-
lijkheid voor dat men wegen moet gaan maken terwiji men nog geen tei-
lingen kan houden, want die kan men pas houden ais die wegen er zijn. Er
komt dus nieuw verkeer over de Schouwbroekerbrug en hoe men dat ook
bestudeert of op andere wijze benadert, men mag aannemen dat het een
vrij mtensief verkeer zal zijn. Wat betreft het voorbeeld van de Blauwe
Brug, meent spreker dat het verkeer in de binnenstad van Heemstede
meestal vastzit, maar dan kan men toch moeilijk ook ander verkeer daar-
heen leiden. Het is nu reeds voor de Heemstedenaren een hoogst nare zaak,
als men zelfs zijn eigen huis niet kan bereiken als men van zijn werk naar
huis wil, omdat men nog eens een keer in Heemstede in het verkeer vast
moet zitten in veel te smaiie straten.
De twee bomen waar de heer Van der Hulst over sprak kunnen worden
verplaatst. De vraag over bomen beantwoordend die mevrouw Diel heeft
gesteld, zegt spreker dat er twee bomen verplaatst moeten worden bij de
Dreef. Wanneer er geen kabels viak in de buurt liggen, dan kan dit ge-
schieden door sleuven te graven, en met de moderne machinerieën kunnen
tegenwoordig zelfs vrij grote bomen in takels worden gehangen en naar
een andere plaats worden gebracht. Het college zai alies doen om ook deze
bomen alleen wat te verplaatsen en zo dat niet kan, ze te sparen als dit
maar enigszins mogeiijk is. De heer Van der Hulst heeft verder opge-
merkt dat het met de wielrijders en het rechtsaf-slaande verkeer een heel
moeilijke zaak is; spreker zegt dat dit op de Dreef tussen Blauwe Brug
en Cruquiusbrug elt' maal gebeurt. De gevaren die er bestaan bij het
rechtsafslaan van auto's valien over het algemeen wel mee, wanneer de
weg maar voldoende gemarkeerd is; voor zover spreker bekénd is dat op
de Dreef vnj goed gegaan. De stippeilijn, die wettelijk eigenlijk helemaal
mets betekent, is toch een duidelijke afbakening voor de wielrijders en de
auto's, en men weet als automobilist dat als men afslaat, men het recht-
doorgaand verkeer voorrang moet verienen.
Enkele vragen hebben zich toegespitst op de kwestie van het maken van
opstelstroken. Naar sprekers gevoelen is het altijd nuttig om dit wel te
doen, want spreker heeft dit al meer betoogd als men ervaring heeft
met autorijden weet men, dat als twee autofiles naast elkaar rijden het-
geen dus kan met vierbaanswegen, en er plotseling één file moet stoppen
omdat een a,utomobilist wil afslaan maar voorrang moet verlenen aan een
wielrijder die rechtdoor wii, men dan vaak een gerem en een geknars
hoort, met dikwijls het gevolg dat men op elkaar rijdt. Datzelfde ziet spre-
ker geregeld in de Wilhelminastraat in Haarlem, waar ook wel eens op de
rijbaan wordt gestopt om te laden of te lossen; dan moeten plotseling
twee banen eén worden, met het gevolg dat daar veel aanrijdingen voor-
komën Het is één van de meest gevaarlijke zaken ais een automobilist
zijn rijbaan verlaat, zonder vroegtijdig aan te geven dat dit gebeurt, als-
mede het stoppen op een rijbaan. Persoonlijk is spreker van mening, maar
dit blijkt trouwens ook uit het voorstel van het coliege, dat waar men een
opstelstrook kan maken, men dit niet moet iaten.
Wat betreft de opmerking van mevrouw Snoep, die liever de klinker-
bestrating handhaaft, en meent dat de straat een indruk moet maken van
een dorps- of wijkstraat, zegt spreker dat het er niet om gaat welke in-
druk een straat moet maken, maar welk verkeer een straat moet verwer-
