81
29 maart 1973
mstallatie zou zijn. Op 20 maart kwam dat teiefoontje inderdaad, waaruit
bleek dat de levertijd niet zo erg kort waa, zoals men ook kan lezen in
het verslag. Spreker heeft de burgemeester beloofd dat hij hiervan mel-
ding zou maken, want ook de burgemeester stelt er prijs op dat de zaken
goed en juist gesteld wo>rden en dat elke schijn vermeden wordt dat
Haarlem hier ook maar enigszins vertragend zou hebben gewerkt.
De heer Kirsehbaum is geschokt door deze ontwikkelingen. Deze zaak
is besproken in de verkeerscommissie, en na het exposé van de voorzitter
moet spreker zeggen dat hij geen directe fouten heeft kunnen consta-
teren. Voor spreker is de starre houdlng van Haarlem onbegrijpelijk. De
oplossing is namelijk zeer eenvoudig en voor de 'hand liggend wanneer er
althans de goede wil is om een oplossing te vinden. Deze is te vinden
door het gehruiken van verplaatsbare verkeerslichten, die bij Haarlem
nota bene in het magazijn staan, de zogenaamde „trawi". Ais men deze
zou schakelen aan een tijdklok, dan zou gedurende 6 maanden of langer
het bezwaar van de Lanckhorstlaan tegen het zware verkeer opgeheven
zijn. Voor spreker is dan ook onduidelijk waarom de verkeerscommissie
dit voorstel moest doen. Bij een goede wil van Haarlems kant is zo'n
eenvoudige zaak toch d'irect op te lossen. En mochten er kosten aan ten
grondslag liggen, dan gelooft spreker dat Heömstede graag de kosten
voor het eventueel huren van deze verpiaatsbare verkeerslichteninstallatie
wil betalen. Indien geen oplossing wordt gevonden voor dit probleem,
dan is dat voor zijn fractie onaanvaardbaar. Als de grens van Heemstede
met Haarlem 50 meter noordelijker had gelegen, dan had Heemstede dit
probleem zelf kunnen oplossen. Mochten de colleges van burgemeester en
wethouders van Haarlem en Heemstede hier geen oplossing voor vinden,
dan is dit wel een duidelijk bewijs van het soort samenwerking tussen
gemeenten en speelt duidelijk de betekenis van een grenslijn tussen
Haarlem en Heemstede. Indien het coliege van Haarlem, dat oorspronkelijk
zijn medewerking heeft toegezegd, thans de zaak klem zet, is dit te be-
schouwen als een onvriendelijke daad tegenover de bewoners van de
Lanckhorstlaan en spreker meent ook tegenover het college van Heem-
stede, dat in een bijzonder nare positie komt te staan. Men kan consta-
teren dat niet alleen in Heemstede, maar ook in de gehele wereld de
geïrriteerdheid van de mensen hand over hand toeneemt. Als spreker dit
onderwerp nu ongeveer 2y2 jaar heeft bespeeld, dan is het niet te ver-
wonderen dat zulke omstandigheden hoe goed de bedoeiingen momenteel
ook zijn, negatiave krachten losmaken in onze gemeente. Spreker gelooft
dat allen wel begrip hebben voor de diverse beambten van het raadhuis
en voor burgemeester en wethouders, voor de moeite en de zelfbteheersing
die nodlg zijn om allerlei vragen en soms felle kritie'k te beantwoorden,
maar spreker vraagt toch een volwassen reactie op deze vragen en felie
kritiek, opdat deze kritiek niet verder wordt aangewakkerd. De laatste
jaren is er veel verbeterd in de wijze waarop burgemeester en wethouders
en in het algemeen de beambten van het raadhuis de verschillende vragen-
stellers te woord staan. Een andere zaak is dat akties die gepleegd
worden, vaak zo emotioneel worden gesteld, dat soms alleen eigenbelang
verondersteld wordt. Als dan op een democratische wijze een aktie af-
gestemd wordt, mag verwacht worden dat die aktiecomité's dit sportief
opvatten en men niet tonelen krijgt als twee maanden geleden op de
publieke tribune. Het eollege zal begrijpen dat spreker deze zaak daarom
des te emstiger neemt, omdat de Lanckhorstlaankwestie een goed ge-
disciplineerde aktie was, die de volle sympathie heeft van de gehele raad
en van het college. Daarom doet spreker een beroep op het college om
in het algemeen de suggesties van raadsleden serieus te onderzoeken en
niet zo lang als deze zaak nu al loopt te behandelen. Ook wil hij een
beroep doen op de aktiegroepen om bij de verdediging van hun belangen
