26
29 augustus 1974
zins was, zeker ook niet gezien de consciëntieuze wijze waarop u zich
er voor inzette - van het beheer van de schoolartsendienst, het toe-
zicht op schooitandartsendienst, de werkloosheidsvoorzieninq de riiks-
groepsregel ing zelfstandigen, al de coinmissieverqaderingen daaraan ge-
wijd, uw iidmaatschap van het dagelijks bestuur van het Werkvoorzieninqs-
schap Zuid-Kennemerland, de stichting revalidatie arbeidsvoorzieninq
epilepsiepatiénten, uw lidmaatschap van het algemeen bestuur van het
Noord-Hol 1 ands Ph.i 1 harmonisch Orkest, zozeer passend bij ook uw muzikale
gaveen belangstellrng en voorzitterschap van het borgstellingsfonds voor
e rmddenstand. Ik denk ook aan uw zorgen rondom het woonwagencentrum,
alles bestuurlîjk zo intensief door u meebeleefd. Het is een opsomminq
die u zult het zeker niet zo willen zien, op zichzelf al van een in-
drukwekKende omvang is. Maar hebben wij dat eigenlijk nodig voor een
juist oordeel over uw functioneren en uw totale arbeid over die 16 iaar
met die esca atie in die laa.tste jaren? De Raad van Heemstede, en daar
neboen wij al de nodige sonderingen voor gepleegd, is met ons college
gnootst mogelijke meerderheid) de overtuiging toegedaan dat juist de
w.jze waarop u zichhebt ingezet de grootste waardering verdient: de
giote beKwaamheid die daarin werd ten toon gespreid, uw persoonlijke
inzet, uw diep menselijk aktief medeleven in die taken, medeleven niet
aileen în de zin van er iets voor doen, maar ook een stukje van jezélf
er in geven, met hart en ziel aan de zorgvragenden, de zwakken, de
111 <3? samenlevin9. UW principiële strijdvaardigheid'als het
pln h? r ^le ^aar UW overtuic!in3 daarom vroegen, dit alles vanuit
dleP gefundeerde persoonlijke levensgrond. Uw werkkracht werd met
name gevraagd vanar een moment dat velen, zoals dat heet, een stapie
terug doen, het wat gemakkelijker nemen. Voorts denk ik uiteraard aan
e înterviews. Door interviews 1 eer je je medewerkers beter kennenWe
wiilen nu nret zozeer op de gedachte voortbreien over de roman van het
mesje van de heer Verkouw en de Parker van de heer Van Ark. Dat zou
rouwens de indruk kunnen wekken dat u een mooie messenverzamelinq zou
krijgen en de heer Van Ark zal misscnien denken dat we met een vulpen-
komen aandragen. Maar ik hoor u in het interview zeggen - want het
tpS7iinaw-î0- V8n Pescnreven" "00k al heb je alle reden om dankbaar
te zijn oit in gezondneid te doen, en ik heb dat kunnen doen, dat men
toch met zonder weemoed afscheid neemt". Ik zou bijna zeggen: dit
tekent de heer Verkouw ook in deze min of meer gesproken afscheidswoor-
aen, zoals die in de krant zijn overgekomen, gewoon zoals wij hem
kennen: eerlijk, zich niet groots houdend, het ook zelf niet zoekend
in grote woorden, waaraan hij, we wisten dat alkennelijk öôk in de
polI .tlek zo n geweldige hekel heeft.
Wij mogen vaststellen dat van de wijze waarop u de moaelijkheden, waar-
van u zegt dat ze u gegeven zijn, hebt benut, de Heemsteedse qemeen-
schap op bijzondere wijze heeft geprofiteerd. Anderzijds weten wii dat
üateî!Jeer1--i:Stan?i9 thuisfront heoft en wij hopen, al onttrekt zich
nlHÜ J vaak aan onze beoordeling, dat daar wel eens bijgestuurd
9eworden als er „e buitensporige energie en onevenredige energie-
inspanmng zou zijn gevra3gd. Ook bij deze heengaande wethouder geldt
dat er een aantal zaken graag nog zou zijn afgemaakt, zoals het vraag-
!!iLV^ to?komstl9e plaats en ta(a)k(en) van het Gezondheidshuis
weiKe richting moeten we op met het gemeenschapshuisdat zijn zaken
die u zeer nebben bezig gehouden. We hariden u dat graag gegund, maar
zoa s_u weet, participatie en inspraak van de burgerij, naast finan-
ciele zorgen en de oplossing daarvan, vragen tijd. De Heemsteedse