24 april 1975
86
en hetgeen ook in de wetgeving kan worden onderkend. Met betrekking tot
kwesties ais de onderhavige wil spreker niet nalaten op te merken, dat
het siechts zou getuigen van het dragen van oogkleppen, wanneer men
tort et travers financiëie middelen zou willen onthouden aan instel-
lingen, met wier doelstel1ingen of werkwijzen mën het oneens is. Een
dergelijk standpunt kan terecht het verwijt treffen geborneerd te zijn
en niet te getuigen van veel tolerantie of maatschappelijke souplesse.
Voor de beoordeling van de doelstel1ingenwelke Release nastreeft en
haar werkzaamheden, kan men enerzijds kijken naar de statuten en het
huishoudeiijk reglement van de Stichting en anderzijds naar de uitwer-
king, de interpretatie daarvan in de praktijk. Over het algemeen zal
de formuierinq van statuten en reglement niet velen tegen de borst
stuiten, a'l zal bijvoorbeeld een artikel als het ook door het college
genoemde betreffende het onderwerp "desertie" vraagtekens oproepen.
In dit smalle kader zou echter nog onderscheid te maken zijn tussen
hulpverlening aan of hulpverlening bij desertie. Het punt desertie op
zich maakt echter niet de kern van de zaak uit. Men dient, wanneer men
als overheid in het kader van een te voeren beleid, te beslissen heeft
over het wel of niet toekennen van subsidie, afgezien van het feit,
dat men formele zaken als statuten en reglementen in zijn beschouwin-
gen dient te betrekken, door te stoten naar hetgeen werkelijk essenti-
eel is, en derhaive te beoordelen of de uitwerking in de praktijk, de
presentatie, het gevraagde subsidie kan schraqen. Juist als overheid
kan men niet volstaan met de redenering dat het verlenen van subsidie
uitsluitend op basis van de goede dingen welke door een insteilinq wor-
den gerealiseerd, op zijn plaats is en dat als een dergelijke instelling
met haar werkwijze soms over de schreef mocht gaan, e'r altijd de onaf-
hankeiijke rechter is om een en ander te corrigeren. In dit kader overi-
gens een stringent verschil te maken tussen de begrippen "wet" en "recht
waartegen sommige werkzaamheden van een instelling zich eventueei zouden
.richten, zou naar sprekers mening onzuiver zijn. Als voorbeeld van de
vertaling in de praktijk, welke door Release ook wordt gegeven, moge
onder andere dienen de brochure "Dienstweigeraar", welke duidelijk als
handleiding is bedoeld en waarin een onmiskenbare steliingname is
neergelegd.
(Spreker leest hierna enkeie citaten uit deze brochure voor).
De feitelijke informatie, welke daarna volgt, wordt beslist in een be-
paald daglicht geplaatst, waarvan de kleur, nog versterkt door een aan-
tal verluchtingen, waaronder die van een baby die aan een bajonet wordt
geregen, niet zodanig is, dat sprekers fractie zich daarin wenst te
koesteren.
Ook andere voorbeelden zijn bekend, onder andere betreffende zo nu en
dan de gang van zaken ten aanzien van net onttrekken van kinderen aan
het ouderlijk gezag en ten aanzien van soms de toedracht bij de gang van
zaken bij kraakpanden.
Sprekers fraktie ontzegt Release alierminst het recht om in haar statu-
ten te stellen dat zij haar doel wii bereiken met onder andere het aan-
wenden van alle andere middelen, die tot het gestelde doel kunnen leiden
en daarbij het kieine, maar veeibetekenende woordje "wetteiijk" weglaat;
ook niet om praktische uitvoering te geven aan haar ideologische funde-
ring op de wijze, zoals zij zulks doet.
Als overheid ziet men zich echter voor de vraaq qesteld of de subsidie-
verzoeker bereid is zich te houden aan de spelregels, welke in de Neder-
iandse parlementaire democratie genoegzaam zijn geformuleerd, omdat men,
