24 april 1975
92
linq subsidie gaat verlenen, en dan zegt spreker op grond van wat hij
reeds heeft aangegeven: neen. Ook de heer De Ruiter heeft zich in deze
zin uitgeiaten. Spreker acht het raerkwaardig dat naar zijn gevoel de be-
nadering van de heer De Ruiter en die van spreker vrijwel dezelfde is.
Het gaat voornamelijk om het leggen van accenten. Uit hetgeen despre-
kers naar voren hebben gebracht maakt hij op dat de aarzeling, die 4
jaar geleden bij de meeste leden van de raad bestond, ook thans nog on-
verkort aanwezig is. Dan kan men met zijn mening zowei naar de ene kant
als naar de andere kant uitvallen en dan vraagt spreker zich af of de
oorzaak daarvan gezocht moet worden bij degenen die het beleid moeten
bepalen, bij de raadsleden, of dat het voor degenen die het beleid moe-
ten bepalen gemakkelijker zou zijn gemaakt ais Release, wetende dat
deze problematiek zich bij de overheid, wanneer een dergelijke besi'is-
sing genomen moet worden, voordoet, in de afgelopen jaren, tijdens
welke men zich heeft ontwikkeld, iets tegemoet was gekomen, overigens
zonder haar identiteit te behoeven. verliezen, aan de mening, die men
heei goed wist, van de overheid ten opzichte van een dergelijke instel-
ling.
Iedereen weet dat er noden gelenigd moeten worden, die door kerken,
overheid en gevestigde instellingen niet gelenigd kunnen worden. Het
spijt spreker daarom dat zijn fractie toch bij haar standpunt moet blij-
ven. Uit zijn eigen beroepservaring heeft spreker ook wei eens met
Release te maken en hij onderkent bijzonder goed hoe juist het is dat
deze instelling bestaat. Weilicht zou er voor de overheid, en dan ook
voor de Heemsteedse overheid, een taak zijn om eens na te gaan in hoe-
verre het mogeiijk zou zijn de drempelvreesdie bij vele medeburgers
kennelijk bestaat, weg te nemen. Het voorbeeld dat de heer R'ucker aan-
haalt, wiens overwegingen spreker verder bijzonder respecteert, van het
Leger des Heils, spreekt hem zeker aan. Hij gelooft dat Release, door
zichzelf enigszins bij te stelien en door zich iets gemitigeerder op te
stellen, het voor de mensen die over subsidie aan haar moeten beslissen,
een stuk gemakkelijker zou hebben kunnen maken.
Mevrouw Diel zegt dat, evenals dat in 1971 het geval was, ook nu waar-
dering voor het werk van Release wordt uitgesproken, maar dat de stand-
punten blijven gehandhaafd wat betreft de wettelijke normen. Spreekster
biijft erbij dat men uit het voorstel van het college kan opmaken alsof
het gebruikelijk is dat door Release de wetteiijke normen worden over-
schreden, terwiji dat eigenlijk alieen gebeurt als er een bepaald span-
ningsveld optreedt tussen degene die hulp moet bieden en deqene die
huip verleent waar dat nodig is, dat dus in zeer bijzondere situaties
naar voren komt. De heer Reeringh heeft voorts opgemerkt dat Release nu
zo 1angzamerhand wel weet hoe de overheid over haar werkwijze denkt en
dat Release bepaalde zaken op een andere wijze zou moeten aanpakken.
Spreekster heeft in het jaarverslag gelezen dat bijvoorbeeld het kraken
van panden - één van de onwettige middeien in het verleden - zo al niet
verdwenen, in ieder geval in veel mindere mate wordt toegepast, omdat er
andere v/egen, mede ontstaan door dat kraken in het verieden, zijn gevon-
den en er een opening is gemaakt naar andere instanties, die nu kennelijk
proberen mensen, die zich in huisvestingsr.ood bevinden, te helpen. Hoewel
de wet daarmee formeei werd overschreden, is het toch zo dat dit kraken
van huizen duidelijk iets teweeg heeft gebracht, waaraan in ons maatschap-
pelijk bestei te weinig aandacht werd besteed.
Met de inhoud van de brochure "dienstweigeren" was spreekster niet op de
hoogte. Persoonlijk distancieert zij zich van de taal die daarin gebruikt
