93
24 april 1975
wordt. Zij gelooft overigens dat het verder met de beoordeling van deze
subsidie niet veei te maken heeft. Zij heeft zich afgevraagd waarom
Haarlem en met name ook de provincie - Haarlem voor 60% - Release wel
subsidiëren. Haarlem zit natuurlijk voor veel grotere problemen en zal
er waarschijnlijk ook veel meer aan hebben dat deze instelling ter
plaatse opereert, nu zoveel Haarlemse inwoners daarvan gebruik maken.
Kennelijk heeft bij Haarlem de groridslag van de wettelijke normen in
mindere mate een rol gespeeld dan dat bij ons het geval is. Spreekster
blijft het een zeer formeel standpunt vinden.
De heer De Ruiter gelooft dat verder discussiëren wat betreft de
overtuiging van andersdenkenden in dit opzicht op dit moment weinig zin
heeft. Eën ding wil hij nog naar voren brengen en dat is het voortduren-
de beroep dat van de zijde van diegenen die subsidie aan Release willen
weigeren wordt gedaan op het feit, dat het wel eens niet zo nauw wordt
genomen met de wet. Spreker gelooft te mogen stellen dat in de eerste
plaats degenen aan wie de hulpverlening wordt gegeven vaak juist het
slachtoffer zijn van onze onvolledige wetgeving; dat het juist de wet-
geving is die deze mensen om die hulp doet roepen. Te sterk wordt naar
sprekers gevoel altijd nog de suggestie op tafel gelegd aTsof wet en
rechtvaardigheid dezelfde grootheden zijn en dat - dat kan men ook uit
het verleden stellen - mag men als stelling bepaald niet vasthouden.
In de samenleving kraakt het wel eens tussen wet en rechtvaardigheid,
waarbij spreker het voorbeeld van mevrouw Diel wil aanhalen, waar het
inderdaad letterlijk wat kraakte tussen die twee begrippen, waar mensen
niet ondergebracht konden worden omdat zo nodig a.ndere huizen leeg
moesten staan; dergelijke schrille tegenstel1ingen bestaan. Men gebruikte
inderdaad middelen die niet met de wet in overeenstemming zijn, maar die
toch, naar later blijkt, een stuk rechtvaardigheid kunnen vertegenwoordi-
gen. Het is ook vaak zo dat de wetgeving zulke verschijnselen achterhaalt.
Men heeft dat r.u gezien met het kraken van woningen. Men ziet het ook met
de nieuwe op stapel staande wet over de kinderbescherming, en zo zijn er
nog een aantal voorbeelden te noemen waarvan men kan zeggen dat er inder-
daad een tempoverschil heeft gelegen in wetgeving en gevoel voor recht-
vaardigheid. Op dat tempoverschil is ook in het verleden een beroep ge-
daan om niet te straf alieen maar te hameren op de wettige doeleinden met
de wettige middelen. Spreker herhaalt dat het niet gaat om Reiease. Het
gaat juist om de mensen die in de knel gekomen zijn van de wet en de
rechtvaardigheid. Daarom zal spreker, hoewel hij geaarzeld heeft, met
voiie overtuiging tegen het voorstei van het coliege stemmen.
De heer Rücker zegt naar aanleiding van de opmerking van de heer De
Ruiter dat op een bepaald moment juist Release de instantie bij uitstek
is die de in de kneT gekomen mens weet te helpen, dat dit natuurlijk
waar is. Uit de betogen vanavond is ook duidelijk gebleken dat er in
onze samenleving bepaalde lacunes zijn waardoor mensen tussen wal en
schip kunnen geraken. Sprekers grote bezwaar tegen de werkwijze van
Reiease is onder andere dat zij juist door hun begeleiding zowel in
literatuur als in de persooniijke sfeer vaak oorzaak zijn van het ont-
staan van de calamiteiten. Spreker herhaalt dat als in de brochure
"dienstweigeren" bepaalde suggesties worden gedaan, het op een gegeven
moment kan voorkomen dat de jongeman, die nu eenmaal aan de leeftijd
toe is dat hij verwachten kan voor de dienstplicht opgeroepen te wor-
den, gestimuieerd wordt juist door die calamiteit waarvan Release dan
zegt dat zij bereid en in staat is om de nodige respons te geven.
Maar ze zijn eerder de oorzaak van het ontstaan van de indikatie en
