91
25 maart 1976
Als men de prioriteit bescherming woonwijken serieus blijft nemen,
maar toch gepaard laat qaan met weer toelaten van winkelend autover-
keer, dan betekent dat toch een terugnemen van datgene wat de woon-
wijken zo lanqzamerhand op grond van diskussies mogen verwachten van
een consistent bescherningsbeleid. Oe woonwijkrelatîe met de Binnenweq
is natuurlijk een gevoelige, maar spreker meent dat een uitspraak van
de raad, dat nu naast nog vast te stellen ontsluitingswegen tevens het
openhouden van de woonstraten op de Binnenweg zou moeten worden nage-
streefd, in feite zou betekenen dat het beraad met de woonwijk dat nog
daarover zou moeten gaan of men het verkeer wat technisch door kan,
nog iets kan hinderen - daar zijn methodieken voor - dat men dan de
instrumenten oneigenlijk gaat gebruiken. Om toch op die woonstraten,
hetzij parkerend hetzij als doorgaand winkelverkeer, naar sprekers
oordeel een amfibisch beleid los te laten, waarbij de inspraak veel
van zijn waarde voor de woonwijkindeling en de woonbeschermingsgedach-
te gaat verliezen, zou hij een wat ongeïukkige start vinden. Äls spre-
ker over inspraak van de burgers soreekt, dan betekent dat niet dat
dit alleen maar inspraak kan zijn volgens het patroon dat hij zojuist
ontvouwde. Er komen in bepaalde woonwijken mogelijk straten die toch
op een andere wijze worden benaderd dan wij naast die ontsluitings-
straten, hebben gedacht. Misschien dat daar éên van de instrumenten
die de heer Baar genoemd heeft, bijvoorbeeld een vernauwing, naast de
genoemde drempelop die wijze, maar naar sprekers mening toch niet als
een volledig beschermingsgebied zal worden ervaren.
Inzake dat deel van het betoog van de heer Jager, waarbij de bescher-
ming woonbuurten nog eens extra accent kreeg, zegt spreker dat dit ook
voor een belangrijk deel bij het beraad van het college en bij zijn
stellingname heeft doorgeklonken. Alle argumenten hoeven niet opnieuw
op een rij te worden gezet. In het betoog van de heer Jager vindt spre-
ker behalve het begrijpelijke, het niet toepraten naar, maar het refe-
reren aan het destijds qekozen model in de prioriteiten. In die totaal-
weging van prioriteiten, voor dat deel kan spreker zich beter vinden
dan in dat gedeelte waar een deel van de prioriteiten wordt losqehaald
van de hele ceel
Inzake de klimaatsverbetering zegt spreker dat, naar hij aanneemt, al-
len daar een belangrijke punt in hebben gezien.
Wethouder Willemse onderstreept hetgeen de voorzitter in het begin
van zijn betoog heeft gezegd, namelijk - dat geldt voor het hele col-
lege - of men nu A, B of C aanhangt, in al onze beschouwingen heeft
primair de winkelfunctie van ons centrumgebied gestaan. Dat is steeds
het uitgangspunt geweest, hoewel het college het misschien vanuit ver-
schillende invalshoeken heeft trachten te benaderen. Hij merkt op dat
de heer Schlatmann heeft gesteld dat er bij de keuze van schets B een
grotere druk zou komen op de Herenweg en de Heemsteedse Dreef. Dat is
inderdaad zo; als men denkt aan een circulatieplan dan wordt er inder-
daad wat meer op de Herenweg en Heemsteedse Dreef gereden. Maar spre-
ker gelooft dat men dat moet afwegen tegen geheel andere belangen,
namelijk het tweerichtingsverkeer in het noordelijk deel van de Binnen-
weg en naast natuurlijk de argumenten die de heer Baar namens de meer-
derheid van zijn fractie - waartoe ook spreker behoort - heeft aange-
dragen, argumenten van gelijkberechtiging voetgangersgebied, meer par-
keerplaatsen, enzovoort. Spreker wijst erop, als we tenminste onze
doelstellingen willen vasthouden - het beschermen van de woonbuurten,
