106 13 april 1976
kan<; van slaaen als van mislukken lopend. Het is qoed zich dit te
realiseren, omdat mogelijke teleurstellingen dan wellicht wat minder
De^ntegraîe^beleidsplanning heeft nog andere aspecten dan al1ee" j"a"
Sîoneîe9 Eén daarvan' is dat zij mogelijk alsjmddel kan dienen om de
beleidsbepalende funktie van de raad een grotere înhoud te geven. De
raad wordt wel door de qrondwet als het hoofd der gemronte aangemerkt.
maar de qroei van de overheidstaak en de toenemende komplexiteit daar
van heeft er toe geleid dat het zwaartepunt van het bestuur in de loop
der tijd meer en meer naar het colleqe van burgemeester en wethouders
is verschovenDe hedendaaqse praktijk is dat de grote lijnen van het
beleid door het college worden uitgezet en dat de r..d nn belan r jke
mate tot een kontrolerende taak îs teruggedrongen. In plaats van het
in de wet neergelegde monistische bestuursstelselwaarin de raad het
beleid bepaalt en het college de direktieven van de raad "^oert, js
van lieverlee en dualistisch bestuurssysteem ontstaan, waarnn de ver
houdinq îussen de raad en het college is gaan lijken op die tussen de
Staten-Generaal en de Regering. Hoewel de situade in Heemstede m g^
liik aunstiq afsteekt bij die in vele andere gemeenten, îs deze ont
wikkeling ook aan onze qemeente niet geheel voorbij 9e9aan" f
stellige overtuiging van sprekers fractie zal de mtegrale beleids-
planninq als middel kunnen fungeren om de raad meer greep op het b
1 eid te doen krijgen. Zij bevat potentiële mogelijkheden om de hoofd-
lijnen van het beleid weer door de raad te laten aangeven Het spreekt
vanzelf dat ook in dit verband van een expenment zal moeten wonden
qesproken. De uitkomst staat immers niet bij voorbaat vast. Toch ™akt
het aspect van het herstel van de raad in zijn oorspronkelijke funct^e,
hpt pxDeriment des te meer boeiend.
Als spreker zich nu bepaalt tot de globale inhoud van het ?ntwerP"
beleidsplan, wil hij namens zijn fractie konstateren dat uit de coope
ratie van alle betrokkenen (raadscommissies en -fracties, college,
ambtenaren en stuurgroep, burgers) een.acceptabeI geheeI tot stand js
qekomea, dat, na de bijschavingen die în deze marathon-raadszUt g
qetwijf-eld nog zullen plaatsvinden, als eerste aanzet zeker nu 9
diensten zal kunnen bewijzen. De fase die we thans hopen af te ronden
is naar het oordeel van zijn fractTe bepaaldniet de minst belangrijke.
Het ziin immers juist de doelstel1ingen waarin de raad zijn visie op
de meest gewenste ontwikkeling van Heemstede kan n®®r^en: n eze
visie op de toekomst van onze gemeente in ai z^n facetten op h
beurt onontbeerlijk voor het voeren van een adequaat beleid. Spreke
merkt od dat het in dit verband met zal verbazen, dat 2^nJj""îndum
bijzonder teleurgesteld is over de wijze waarop het C-D A me™randum
door het college is afgedaan. De mededeling dat het college het stuk
meent te moeten opvatten als een diskussie-gronds aq voor de fract e
doet bijna naïef aan. Het college weet immers heel goed dat het als
zodanig niet is bedoeld. Bij het overleggen van het memorandum heeft
zij van het college ook geen uitvoerige contra-memorie gevraagd, maar
een naSere uitwerking in'een aantal konkrete doelste iingen en subdoel-
stellingen van het begrip "Heemstede-woongemeente zodamg dat gesp
ken zou kunnen worden van een ruimtelijk, sociaal en economnsch plan,
oftewel een Masterplan. Zij heeft dit gevraagd, omdat het °n^P"
beleidsplan op dit punt naar haar mening met geheel aan de behoefte
voldoet. Als spreker op de kommentaren van de beide andere
gaat gelooft hij hierin niet alleen te staan. Met name denkt hij aan
