14 april 1976
130
politieke motieven, bijvoorbeeld de zwaarte van de portefeuille die
aan bepaalde politieke partijen wordt toegedacht, of wordt geclaimd.
Zij zou het niet logisch vinden daar de commissiestructuur zoveel mo-
gelijk op te gaan afstemraen. Spreker merkt op dat dit een kanttekening
van zijn fractie is bij dit punt.
voo)"zitter konstateert dat het voorstel van het college wordt
gehandhaafd en dus wordt aanvaard.
Subdoelstelling I 01.03.05.
De heer Baar heeft in deze subdoelsteliing moeite met de woorden:
"Het verbeteren van de mogelijkheden". Zijn fractie vindt dat met deze
woorden erg weinig wordt gezegd. Men zou bijvoorbeeld ondeugend kunnen
opmerken dat met het verstrekken van êën informatie meer in een jaar
de mogelijkheden al zijn verbeterd. Veel belangrijker vindt zijn frac-
tie echter dat met deze woorden onvoldoende recht wordt gedaan aan de
positie van de raad als hoofd van de geraeente en daarraee ook aan de
positie van de raadsieden. Er wordt tegenwoordig nogal eens gezegd dat
een raadslid in principe over dezelfde informatie moet beschikken als
een wethouder. Dan vraagt men zich af wat voor zinnigs daar nu eigen-
lijk tegen valt in te brengen.
Hoogstens zou men kunnen stellen dat de wijze van informatieverkrijging
voigens bepaalde regels moet gebeuren. Er moet altijd sprake zijn van
een zekere orde, een systeem moet natuurlijk werkbaar blijven. Maar die
regels zijn op te stellen, dat is een kwestie van uitwerking. Het gaat nu
om het principe en dan kan men naar de mening van sprekers fractie
moeilijk anders stellen dan dat aan raadsfracties, maar ook aan raads-
leden, de mogelijkheid zonder meer moet worden geboden van de dienst-
hoofden die informatie te krijgen die zij voor de uitoefening van hun
taak nodig hebben. Daarom stelt zijn fractie voor de woorden: "Het ver-
beteren van de mogelijkheden" te wijzigen in: "Het bieden van de moge-
1ijkheid".
De heer Jager heeft wat moeite met de woorden "van de diensthoofden".
In het rapport "Een goede raad" wordt gesteld, dat het gemeentelijk appa-
raat net zo goed ten dienste moet staan van de raad en de samensteilende
delen daarvan als van het college van burgemeester en wethouders. De be-
perking tot de diensthoofden zou betekenen dat de leden van de raad in
eerste instantie terecht kunnen bij slechts enkele functionarissen bin-
nen het gemeentelijk apparaat. Hij gelooft dat dit eigeniijk al instrijd
is met de huidige praktijk, want als hij informatie wil hebben, dan gaat
hij naar de desbetreffende afdelingschef ter secretarie. Spreker wijst
erop dat deze personen vaak cok de secretarissen zijn van de raadscommis-
sies en uit dien hoofde vaak de meest aangewezen figuur zijn om informa-
tie te geven over bepaalde onderwerpen. Zijn fractie heeft dan ook be-
zwaar om te spreken van: "van de diensthoofden". Het argument van het
college van het gevaar van onvolledige informatie getuigt naar haar oor-
deel van weinig vertrouwen in de ambtenaar. Als deze namelijk onvoldoen-
de op de hoogte is met de problematiek waarnaar gevraagd wordt, dan zal
hij zo verstandig zijn te verwijzen naar iemand anders - zijn chef of
een andere ambtenaar - die met de desbetreffende zaak beter op de hoogte
is. Spreker gelooft dan ook, mede verwijzend naar het rapport "Een goede
raad", dat het beter zou zijn om "van de diensthoofden" te wijzigen in
"van ambtenaren van de gemeente."
