23 maart 1977
57
uiteindelijke evaluatie met toepassing van het voortgezet, dus in die
zin niet ontkoppelde, systeem prioriteitentoekenning doelstel1ingen
en subdoelstellingen en de projekten. De heer Schlatmann behoudt zich
wel de vrijheid voor om dat twee aparte werelden te laten in zijn uit-
eindelijke appreciatie.
Het college heeft geen"dans rond de heilige koe" wiilen arrangeren.
We zijn niet, ook niet voor de toekomst, aan het systeem getrouwd.Als
men een serieuze evaluatie wii, dan houdt dat in dat men het systeem
op zijn mérites gaat bezien. Maar hij meent dat de gedachte dat men er
met een dergelijk scaia van doeisteliingen en subdoelstel1ingen zonder
rekenmethodes uit zou kunnen komen, ook iets "atomatisch" is dat niet
precies past, op dit moment althans niet, in het normale besluitvor-
mingsproces van de raad. Spreker heeft ook niet bedoela te zeggen dat
we dat zouden hebben afgezworen in de motie van de raad in september
1974. Op dit moment betreurt spreker dat een deskundige ons al of niet
aan de hand van flip-overs niet een paar systemen kan laten zien. Maar
hij meent dat de raad die flip-overs en deskundigheid niet nodigheeft
om vast te stellendat men er zonder rekenmiddel niet uitkomt. Van-
daar dat spreker heeft gesteld dat we destijds, na voorlichting, heb-
ben gekozen voor een methodiek waarvan hij het schadelijk vindt voor
het besluitvormingsproces als men dat thans - de weg is voor een deel
afgeiegd - zou gaan afbreken. Dat is de charme van de stap, die de
V.V.D.-fraktie zojuist heeft gemaakt, dat er in ieder geval de moge-
lijkheid wordt gegeven om deze methodiek tenminste voor ëên jaar zijn
kans te geven. De raad is er zelf bij, en het eigenlijke besluitvor-
mingsproces in de raad zai juist bij de geintegreerde beleidsplanning,
zelfs misschien op een andere sterk gefundeerde wijze - ook dat is
één van de positieve punten van de hele geintegreerde beleidsplanning -
volledig aan zijn trekken komen. Zonder rekenmethode is er geen systeem
om de doelstel1ingen en subdoelsteliingen op een enigszins weegbare
wijze tot hun recht te iaten komen, als men tenminste het essentiëie
en dat willen we natuuriijk - overeind wii houden, dat bij geinte-
greerde beieidsplanning zoveei mogelijk weging behoort aan de hand
van prioriteiten. A1 werkende mag men tot ontdekkingen komen en dan
eventueel op een weg terugkeren. Spreker meent dat én in de methodiek,
maar zeker ook in de wijze waarop we gewerkt hebben met een nieuwe
methodiek, als men ergens op terug wil komen, er gelegenheid was deze
in de hele marsroute eerder op tafel te brengen, omdat er een nauw over-
leg is geweest en er uiteraard in deze gemeente ook methoden bestaan
om elkaar aan de jas te trekken, ook in bestuurlijke zin.
Spreker heeft niet voldoende kennis van alle methoden om te stelien
dat wij de verstandigste beslissing hebben genomen die op dat moment
te nemen was. In januari van dit jaar is de meest recente beslissing
nog geweest om met de gekozen procedure voort te gaan. Maar hij ge-
looft dat men altijd op een methode uitkomt, en elke methode zal
waarschijnlijk ook wei zijn minuspunten met zich dragen.
Wat betreft de vraag van de heer Baar voor wie de prioriteitenweging
van de doeistellingen, zoals die nu op tafel ligt, nog van belang
zou kunnen zijn, zegt spreker, dat als de ambtenaren toestemming hebben
om er naar te kijken dat natuuriijk te mager is om althans een kans te
geven aan die gewogen priöriteit. Het zou een banvloek van de kant van
de fraktie van de heer Baar betekenen als zij zou zeggen dat de evaiuatie
