23 maart 1977
59
een vaststellen dat de rekenmethode voor de projektenafweging zin
heeft gehadmaar dat het bijvoorbeeld negatief zou uitvallen ten
aanzien van de doelsteliingen en subdoelsteliingen.
De heer Schlatmann begrijpt dat het college met zijn voorstel mee
kan gaan. Spreker wif het systeem dus in stand houden en op dit mo-
ment niet beslissen ten aanzien van de vaststelling van de pnontei-
ten van doelstel1ingen en subdoelstel 1 ingenom de redenen dne hij
reeds genoemd heeft. Er zal wellicht nog wat korrektiewerk vernc
moeten worden. Intussen gaan we verder met de projekten volgens net
systeem, waarbij het college nog een instruktie moet gever, voor de
wijze waarop dat moet gebeuren. Het wordt inderdaad wat kort dag om
nog commissieberaad te hebben. Met de plenaire raadszitting gaat spre-
ker akkoord. Het is nooit zijn bedoeling geweest om het commissie-
overleg te benutten om de prioriteiten sec af te wegen. Het ging hem
er veel meer om een uitwisseling van gedachten met de andere frakties
te hebben, dus wat hun visie was ten aanzien van de projekten, om zo-
doende zijn eigen inzichten te toetsen en om op die manier tot een
zo goed mogelijkeafweging van oordelen te komen. Spreker begrijp^
dat de voorzitter dat wil behandelen in een plenaire zitting. Spre-
ker voorziet daarbij praktische problemen.want dan krijgt men veleschor-
sinqen. Men kan van zijn fraktie niet verwachten dat spreker een oot-
deel geeft als leden van de andere frakties argumenten naar voren bren-
gen die hij niet alleen persoonlijk weegt maar waar hij ook zijn col-
legae in betrekt. Men krijgt daardoor vele schorsingen en oeverloze
diskussies. Het is daarom juist om praktische redenen dat hij het nut
tig acht elkaar in kleine kring te ontmoeten en daar kenms neemt van
de argumenten,zodat alsdeze in de plenaire zitting gebracht worden, men
daarvan op de hoogte is en deze dus in de beschouwingen kunnen worden
meegenomen. Dat is dus geen doorkruising van een systeem; ook spreker
weet dat op een gegeven moment de raad uiteindelijk de besnssing za
moeten nemen. Het is ook hier weer een hulpmiddel en niet meer dan
dat.
De voorzitter konstateert dat het stadium waarin de heer Schlatmann
de commissies de gelegenheid zou willen geven, eigenlijk hetzelfde
stadium is waarvoor de heer Jager een pleidooi heeft gehouden, namenjk
voordat men aan de prioriteitenweging toekomt.
De fraktie van de heer Baar wil die evaluatie duidelijk een kans ge-
venAls dus het voorstel van de heer Schlatmann een oplossing zou zijn,
dan meent hij dat wij de evaluatie nog een keer kunnen voortzetten en
vanavond deze lijsten als een gegeven aanvaarden, want daar komt het in
feite toch op neer, met alle restrikties daarover uitgesproken. Op een
later tijdstip, nog even in het midden gelaten wanneer dat tijdstip dan
precies zou moeten zijn, kan de hele materie nog eens onder ogen worden
gezien. Op'die basis is zijn fraktie bereid daarin toe te stemmen.
Wat betreft de inschakeiing van commissies merkt spreker op dat als het
in de toekomst mogelijk is de commissies in te schakelen - die mogenjk-
heid zit er natuurlijk in - bij het aandragen van projekten, dat ook în
de ogen van zijn fraktie zonder meer een nuttige zaak is. De înschake-
ling van de commissies tussen de fasen van de vaststeliing van de iiJst
en de vaststelling van de prioriteiten, daarvan meent spreker dat de
waarde van die behandeling in de commissies maar zeer betrekkelijk kan
