60
23 maart 1977
zijn, omdat deze nooit integraal kan plaatsvinden. De enige positie-
ve kant die zijn fraktie erin ziet is deze, dat men inderdaad hoog-
uit in een commissie enige aanzet zou kunnen leveren voor bijvoor-
beeld een prioriteitstelling binnen een bepaalde sektor, die dan la-
ter in de beoordeling van het totaai mee zou kunnen spelen, maar dat
kan maar een zeer bescheiden aanzet zijn. Voor haar is het inderdaad
niet essentieelEssentieel is de integrale afweging in de plenaire
raad. Vooral ook gezien het feit dat de tijd beperkt is, is spreker
geneigd van een behandeling over de prioriteitstelling tussen pro-
jekten in de commissies maar af te zien, en het gewoon te houden op
de vaststel1ing in de raad zelf.
De fraktie van de heer Jager zou ermee kunnen instemmen met het op
dit moment voor kennisgeving aannemen van de lijst van prioriteitstel-
iing tussen de doelstellingen en subdoelstellingen, met inachtneming
van alle opmerkingen die daarover zijn gemaakt, en met het voortgaan
met vaststeiling van de projektenlijst en de prioriteitstelling daar-
tussen. Zij komt dan echter op het probleem dat door haar nadrukkelijk
is gesteid dat zij het gekozen systeem, zoals dat is toegepast bij de
doelstellingen en subdoelsteil'ingen, voor de projektenfase niet ziet
zitten. Zij heeft in eerste instantie nadrukkeiijk aangegeven aan wel-
ke voorwaarden de prioriteitstel1ing tussen de projekten moet voldoen,
voordat zij zegt dat dit dan ook het systeem is waarmee zij de projek-
tenfase in wil gaan. Zij wil dat, omdat men daar inderdaad bezig is met
het meest wezenlijke onderdeel van de integraie beleidsplanning, het
vaststellen van de prioriteit tussen de projekten, en daar geldt voor
zijn fraktie veei meer dan in de doelstel1ingen- en subdoelstellingen-
fase, dat dit op een ook voor haar aanvaardbare wijze in de besluitvor-
ming van de raad dient te gebeuren. Spreker heeft gevraagd om op korte
termijn overleg te plegen in de commissie voor algemene bestuurszaken
over de wijze waarop een systeem zal moeten worden toegepast om tot prio-
riteitstel1ing tussen de projekten te komen. Maar voordat een poging
wordt gedaan om, al dan niet met adviseurs daarbij, tot een voor iedereen
aanvaardbaar systeem van prioriteitstelling tussen de projekten te komen,
zou spreker graag van het coliege horen of het inderdaad bereid is om dat
overleg op zeer korte termijn op dat punt te voeren. Anders zou hij
misschien gedwongen worden nu opnieuw nadrukkeiijk aan te geven wat dat
systeem voor zijn fraktie zou moeten zijn en dat lijkt hem weinig zinvol.
Sprekers fraktie ziet niet dat men met ongeveer 60 projekten op dezelfde
wijze als het systeem dat nu is toegepast, en dat wel enigszins aangepast
zal zijn omdat er natuuriijk geen doelstellingen en subdoelstel1ingen
zijn, op een goede weg is. Dat blijkt bijvoorbeeld wei omdat men daar
ook weer het gevaar loopt dat men met de spreiding in de verkeerde hoek
komt te zitten, zoals hij zojuist bij de subdoelstei1ingen en de doelstel-
lingen heeft gesche-tst, die terecht is gekomen in de uitsiag. Het is dan
ook om die reden dat zijn fraktie in eerste termijn heeft gesteld dat wat
er uit moet komen bij de projekten, volgens haar een werkelijke volgorde-
lijst van 1 tot en met 60 moet zijn. En dan kan het best zijn dat op num-
mer 10 twee of drie projekten staan, dat is wat anders, maar men moet
niet ook hier weer een volledig naar het midden toe afglijden krijgen van
aile projekten, waardoor men toch weer ieder jaar voor de keuze komt te
staan en men dan eigenlijk aan de integrale planning voor een meerjaren-
planning niets heeft.