70
27 maart 1980
dat minstens een hernieuwd overleg zal plaatsvinden met subsidiënten.
Wellicht is het mogelijk reeds nu mededelingen te doen of en door wie
reeds initiatieven zijn genomen inzake een voortgaand overleg.
De heer Van Emrnerik vindt dit agendapunt een uitgesproken triestezaak.
Men heeft hier te maken met een debacle met een kostbaar projekt, waar
vijf gemeenten zich een aantal jaren geleden achter hebben gesteld en waar-
voor ze bereid waren gezamenlijk zware financiële offers over te hebben,
omdat dit objekt gezonde rekreatieve sportbeoefening voor velen, vooral
voor de jongeren, betekende. Nauwelijks in bedrijf of de ellende begon al
In ^et overzicht dat de raad heeft ontvangen staat het allemaal beschreven.
De investeringskosten voor herstel liegen er niet om. In feite komt het
neer op een nieuwe baan. Er is de laatste tijd uitvoerig gewikt en gewogen
in het subsidiëntenoverleg, in de colleges van burgemeester en wethouders
en in de raadscommissies van de deelnemende gemeenten. Het resultaat er-
van ligt nu voor ons in het voorstel dat het college de Heemsteedse raad
heeft aangeboden en dat in dezelfde opzet ook aan de andere gemeenten is
voorgelegd. De gedachte daarachter was te proberen zoveel mogelijk tot een
gemeenschappelijk standpunt te komen volgens het al genoemde principe "sa-
men uit samen thuis". Dat kan men dan nu wel vergeten want intussen heb-
ben twee gemeenten afgehaakt. De triestheid en de treurnis die er al was
wordt daardoor alleen maar des te groter. Spreker heeft zich afgevraagd of
het nog wel zin heeft vanavond door te gaan. Maar tenslotte moet-Heemstede
zich ook uitspreken en zijn standpunt bepalen. Het herstel kost veel geld,
het minste dat Heemstede daar jaarlijks voor moet gaan opbrengen is 78.000,--,
hetgeen in alierlei denkbare situaties nog kan oplopen. Hij vindt echter
dat men die cijfers niet op zich mag bekijken. De liquidatie kost ook al
minstens 58.000,--. Men kan zeggen dat die f 78.000,- zou kunnen oplopen,
maar het bedrag van 58.000,-- is natuurlijk ook niet heilig. Bovendien
moet men dat bedrag dan 27 jaar lang op tafel leggen, waarvoor men geen
kunstijsbaan heeft, men heeft er niets voor, men moet alleen rnaar betalen.
Daar tegenover staat dat herstel van de ijsbaan nog met heel wat onzeker-
heden omgeven is en daarom is in sprekers fraktie een afweging aan de or-
de geweest. Dat heeft de grootst mogelijke meerderheid van zijn fraktie er-
toe gebracht ja te zeggen tegen het voorstel van het college. Die onzeker-
heden met ook de financiële konsekwenties die aan de hele situatie zitten
neeft de kleinst mogelijke minderheid van zijn fraktie ertoe gebracht om
het nee uit te spreken.
De heer Van Amerongen brengt naar voren dat het zo'n drie jaar geleden
mogelijk bleek om vijf gemeentelijke knikkers in de regionale zak te krij-
gen opdat er een kunstijsbaan van de grond zou kunnen komen. Nu deze kunst-
ijsbaan de grond is ingezakt moet rnen sinds eergisteren konstateren dat er
gaten în de regionale zak zijn gevallen waardoor er twee knikkers op een
welzeer onelegante wijze zijn uitgerold. Drie jaar geleden nog bleken alle
vijf gemeenten een kunstijsbaan, van groot belang te achten voor de regio-
bewoners en als eenmaal zo'n voorziening gerealiseerd is dan behoeven de
inwonersvan de regio en de sindsdien opgebloeide schaatsverenigingen in
redelijkheid toch niet te verwachten dat na twee seizoenen de poort defini-
tief gesloten wordt. Ook nu de kunstijsbaan de grootst mogelijke gebreken
îs gaan vertonen vindt zijn fraktie dat over wel heel zwaarwegende argumen-
ten moet kunnen worden beschikt om ervoor te kunnen pleiten dat een zo kort-
^estaande rekreatieve voorziening de nek moet worden omgedraaid. Als men
voor de keuze staat gedurende 27 jaar te moeten opdraaien voor zo'n
60.000,-- per jaar zonder dat daar em'g nut tegenover staat, of zo'n
20.000,-- 30.000, meer per jaar waarvoor de kunstijsbaan geëxploi-
teerd kan blijven worden, dan blijft zij het belang van deze rekreatieve
