6 mei 1981
88
besehouwen van de verschiHende tabellen. Uitgangspunt was te weten te
komen hoeveel woningen ook op wat langere termijn er nog gebouwd moe-
ten worden en uit wat voor inhoud, kamergroottedeze woningen moeten
bestaan. Het konden niet allemaal harde onderzoekcijfers zijn, het col-
lege heeft ook aannamen moeten doen, ook het gezond verstand heeft hier-
bij moeten meespreken, maar uiteindelijk is het dan toch tot bepaalde
konklusies kunnen komen en op dat moment was het niet rnogelijk daaraan
ook financiële beschouwingen vast te knopen. Per bestemmingsplan moet
men straks gaan bekijken en invullen hoe de zaak financieel haalbaar is,
met het blijven beschouwen van de doelstellingen zoals het college die
al eerder heeft verwoord, namelijk allereerst bouwen voor de sociale groe-
pen. De bijstelling zal ook een belangrijke zaak zijn. Er kunnen omstan-
digheden zijn dat er plotseling tot heel andere uitkomsten van eerdere
plannen gekomen kan worden, met recht wijst de heer Borghouts al op Ker-
lenhoven. Dat is dan zo'n bestemmingsplan waarin bij de konkrete uitwer-
king plotseling mogelijkheden opdoemen die eerder niet waren voorzien.
Oorspronkelijk waren daar een 25-tal woningen gepiand voor de kategorie
één- en tweepersoonshuishoudensBij de uitwerking blijkt nu dat het door
een bepaalde bouwwijze, ook mede door een ander stedebouwkundig patroon,
mogelijk is er 80 te bouwen. Ook spreker vindt dat een prettige verrassing.
Daarom is het goed dat men van tijd tot tijd tracht de tabellen die hier-
in verwerkt zijn bij te stellen en te blijven volgen.
Ook de aanbevelingen van de stuurgroep zijn inderdaad meegenomen. Spreker
is blij dat mevrouw Van der Pas de aanbevelingendie de stuurgroep inder-
tijd heeft gedaan, goede aanbevelingen vindt.
De heer Borghouts r.ieent dat het aantal twee-kamerwoningen niet onbelang-
rijk moet worden verhoogd, eigeniijk ten koste van de drie-kamerwoningen
want daar komt het op neer. Een belangrijke reden vindt hij dat de doei-
groep vooral jonge mensen zal zijn. Spreker gelooft dat ook wel maar het
is zo'n vlottende groep. Ais men steit dat elke 18-jarige in principe
recht heeft op eigen woonruimte, dan kan spreker daarin voigen. Of nu ech-
ter elke 18-jarige het op prijs stelt ai te komen tot een eigen woongele-
genheid van twee kamers met alles erop en eraan, met de daarmee gepaard
gaande huur, betwijfelt hij. Juist uit zijn praktijk van huisvesting bi i jkt
dat de vraag naar tv/ee-kamerwoningen en drie-kamerv/oningen vooral komt van
de iets oudere al1eenstaandenwaarschijnlijk ook omdat de jongste grcep
erg flexibel is en eigenlijk nog niet weet of ze wel in Heemstede zullen
blijven, of hun baan die ze hier in de omgeving hebben uiteindeiijk wel
bevredigend zal zijn. Daardoor komt bijvoorbeeld een koopwoning ai niet
in aanmerking, omdat men heiemaai niet weet of men hier wel blijft wonen.
Als men het toch zou willen dan is het een huurwoning. Nu is het niet zo
eenvoudig om huurwoningen te kunnen creëren, dat hangt ook af van de ex-
ploitatie-opzet van een bepaald bestemmingsplan. Soms is het nog wel mo-
gelijk om premie A-koopwoningen te realiseren rnaar geen huurwoningen.
Het zou dus een groep zijn die bij dit soort woningen erg in- en uitvliegt,
wat betekent dat er een enorm verloop in die woningen zou zijn. Wanneer
te zijner tijd - niemand kan in de toekomst kijken - die groep eens wat
minder wordt, dan zou men daaraan op een gegeven moment struktureel een
overschot kunnen krijgen, terwijl de vraag naar drie-kamerwoningeri eigen-
lijk altijd blijft. Drie-kamerwoningen worden gevraagd door één persoon,
opdat men dan nog eens een logé kan ontvangen en door twee personen zon-
der meer omdat men stelt dat als men niet met z'n tweeën blijft mer, dan
weer op de stoep staat omdat de twee-kamerwoning dan te klein is. Daarom
meent spreker dat voor toekomstwaarde de drie-kamerwoning verre te ver-
kiezen was boven de twee-kamerwoningenhoewel er natuurlijk wel een be-
