60
24 februari 1983
lijk van deze specifieke uitkeringen in de algeinene uitkering te laten
onderbrengen. Ilet is overigens moeiiijk te voorspellen of zoiets voor
lleemstede gunstig danwel ongunstig uitpakt, ook dat zal men maar moeten
afwachtenmaar de eenvoud lokt in ieder geval wel en de overzichtelijk
heid zaer ongetwijfeld mee gediend zijn. Wat spreker wel vervelend
vindt is dat er in dat wetontwerp zaken zitten die ogenschijnlijk niet
g°ed iijken. De gevolgen zoals ze op ons afkomen zijn in ieder geval
niet goed. Wat nu zo vervelend voor onze gemeente maar ook voor alle
gemeenten die het aangaat is, dat ze eigenlijk nauwelijks de tijd heb-
ben gehad zich zodanig in de merites van h'et wetsontwerp te verdiepen
dat ze ook voor zichzelf de overtuiging hebben kunrien opdoen dat het
volop een goede zaak is. Ze hebben ook zo weinig tijd geliad om zich er-
in te verdiepen dat ze ook niet precies hebben kunnen zeggen wat naar
hun oordeel wel en niet goed is in dat ontwerp. Ze hebben ook niet de
tijd en de gelegenheid geliad om daarover naar hun eigen V.N.6., het or-
gaan waarvan verwacht mag worden dat het ook de belangen van alle ge-
meenten voldoende en adekwaat behartigt, signalen te laten uitgaan,
voorstellen te doen of mee te doen aan de besluitvonning over deze zaak
Dat valt zeker tegen in een tijd waar in beginsel openbaarheid en in-
spraak zo hoog in het vaandel staan geschrevep, waarin ook inet name
de rijksoverheid de gemeenten steeds voorhoudt dat men die beginselen
zo goed mogelijk vorm en inhoud moet geven, dat men dan moet konstate-
ren dat dezelfde rijksoverheid kennelijk zichzelf die beginselen niet
geheel aanrekent. Spreker drukt zich voorzichtig uit, maar het gaat
toch tenslotte om een zaak waarvan men moet zeggen dat nadat er 6 of
7 jaar in kleine kring goed over nagedacht is kunnen worden, het in-
derdaad niet zo eenvoudig zal zijn geweest, het is een zeer moeilijke
materie. Ook liet instituut voor onderzoek van overheidsui tgaven is
daarmee aan het werk geweest en heeft analyses gemaakt en toen eenmaal
liet resuitaat in september 1982 gereed was heeft men dat op een zoda-
nige wijze gepresenteerd en ook met een zodanige snelheid naar de
Tweede Kamer toe gedirigeerd dat hier zonder meer sprake is van een
overrompelingstaktiek. Spreker denkt dat men in alle objektiviteit
moet zeggen dat dit laakbaar is en zonder meer is te verwerpen.
Als gevraagd wordt om dat tocli ook nog eens te benadrukken in de brief
naar de Tweede Kamer toe, dan zai het college daar zeker gehoor aan ge-
ven. Want juist waar we vragen an uitstel van behandeling teneinde ons
in de gelegenheid te stellen ook als gemeente erop te kunnen studeren
en ook om onze visie op deze hele materie kenbaar te maken, zullen we
°°k nioeten zeggen waarom we dat wiilen en juist in die kontext zullen
we ook onze bezwaren tegen de gevolgde procedure moeten laten blijken.
De heer Van der llulst heeft met betrekking tot de verdeelmaatstaven
gevraagd om, als wij op een gegeven moment onze mening daar nader over
vorruen, dan in principe te pleiten voor het vervangen van het begrip
"woning" door het begrip "wooneenheid"Ilij heeft in dat verband gewe-
zen op het aantal bejaardentehuizen dat in Heemstede voorkomt. Spreker
vindt dat een heel zinnige gedachte. Inderdaad worden in het wetsorit-
werp béjaardentehuizen, instituten en inrichtingendie er in lleem-
stede relatief veel zijn, als één woning aangemerkt. Er zou zeer veel
voor te zeggen zijn om de benaming "woning" ook in die gevallen te
verandereri in "wooneenheid". Het spreekt vanzelf dat dit heel wat ge-
volgen zou kunnen hebben voor het uiteindelijke plaatje.
Mevrouw Bierman betreurt met de anderen de gevolgde procedure. Dat is
voor haar in bijzonderheid ook de rechtvaardiging voor het doen van
deze ui tspraak zoals het college die vraagt. Spreker is blij dat ook
