29 september 1983
244
spreker denkt allereerst aan de commissie algemene bestuurszaken maar
later uiteraard ook snel zonodig de raad zelf - daarover zo snel moge-
lijk moeten kunnen beraden of ook van gemeentezijde wat zou moeten
worden gedaan. Tot 3 oktober bestaat er natuurlijk op het niveau van
de politieke partijen stellig een mogelijkheid om zich tot de eigen
vertegenwoordigers te wenden, en spreker zou zich kunnen voorstellen
dat het een heel nuttige zaak zou kunnen zijn indien de raadsleden
mogelijkheden op dat gebied zouden zien.
Mevrouw Noorman lijkt met name dat laatste een uitstekende gedâchte;
zij denkt dat al le frakties daar misschien hun voordeel mee' kunnen doen.
De voorzitter merkt nog op dat het voor het college nu moeilijk is
om met een konkrete zaak te komen want de informatie verandert thans
nog vrij snel. Na het openbare gesprek met de vaste Kamercommissie
waarvan men toch mag aannemen dat de motie Lauxtermann die destijds
door de Kamer is aangenomen toch nog wel enige invloed heeft, krijgt
men enigszins beeld hoe de situatie thans is.
Mevrouw Bierman zegt dat dat in ieder geval de hoop was van de heer
Lauxtermann, met wie haar fraktie uiteraard over deze zaak kontakt
gehad heeft.
De voorzitter dankt voor deze recente informatie.
Katheder burgerzaal
Mevrouw IJsselmuiden brengt naar voren dat haar enkele jaren een
vraag op de lippen brandt, maar sinds drie weken geleden kwam die
vraag weer op en dat is de middag geweest dat de V.V.D.-fraktie de
nota beleid ouderen op elegante wijze aan de burgerij aanbood. Op die
middag sprak als eerste een fleurige mevrouw Bierman, daarna een char-
mante burgervader van Heemstede en vervolgens een allerliefste mevrouw
Veder-Smit. Alle drie zeiden ze dat ze hier stonden voor het ouderen-
beleid. Spreekster vroeg zich af of ze zich ook realiseerden waar ze
feitelijk voor stonden, want ze stonden voor een bejaarde.
Spreekster vraagt - en wil ook enkele alternatieven aanbieden - wat we
met die bejaarde doen. Zij heeft eerst gedacht: ze is nu in een zelf-
standige woning, maar de vrijwilligers van het dienstencentrum schij-
nen tekort te schieten, ze vergeten haar lipjes te verven en haar nagel-
tjes te knippen. Toen dacht zij dat het tweede alternatief een aanleun-
woning is. In de eerste plaats hebben we weinig aanleunwoningen in
Heemstede en zij vroeg zich af als de woning nog kan leunen of de be-
jaarde zelf eerdaags nog kan leunen.
Het derde was de indikatiecommissie bejaardentehuisverpleeghuis.
Toen dacht spreekster: dan moet men zich even indenken dat de bejaar-
denverzorgster of de ziekenverzorgster zelfs het glaasje water dat zij
zouden geven zelf vast zouden moeten houden want deze bejaarde kan
het niet zelf vasthouden.
Het vierde alternatief is misschien een plaatsje in de bibliotheek,
en dan kunnen. de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen mis-
schien na 100 jaar lezen: voor deze katheder stond 100 jaar geleden
de toenmalige fraktievoorzitter van de V.V.D., de toenmalige burge-
meester van Heemstede en het toenmalige Eerste Kamerlid mevrouw Veder-
Smi t.
Spreekster weet niet of de voorzitter het begrijpt maar zij zou toch
graag een enigszins mooiere en betere katheder zien in de burgerzaal.
