58
28 maart 1985
Toch hoort bij verandering een proces van gewenning en je hoort dan ook
wel eens als leden van het college: hoe zou dat nu gaan straks met deze
grote veranderingen over en weer. Ik kan u zeggen dat wij die verande-
ringen nog nauwelijks ervaren hebben. Ik zou haast zeggen: het is er ge-
zelliger op geworden, en we verwachten van de nieuwe situatie ook wat
dat betreft alleen maar plezierige sfeer en gezel1igheid. Het enige wat
men zou kunnen zeggen is dat wij zelfs Haarlem voorbij zijn gegaan,
want Haarlem heeft weliswaar ook drie vrouwen in het college en zelfs
de voorzitter is een vrouw, maar 1n Haarlem is het toch nog niet zo dat
er een meerderheid is.
Ik heb gemerkt dat het ook wel eens zo was met z'n vieren dat men als
voorzitter wel eens de doorslag kon geven. Dat is prettig, en daar heb
ik ook helemaal geen bezwaren tegen, maar nu gaat het weer wat anders.
U weet, we zijn nu een Dreimädeihaus geworden en daar hoort natuurlijk
een passend ritueel bij, daar hoort ook passende taal bij en dat zul-
len we moeten ontwikkelen. We kunnen ons alleen maar spiegelen aan het
echte Dreimädelhausdat een opera was naar de muziek van Schubert.
Als we het dan niet weten en éên van de vrouwen dan de doorslag geeft,
dan zouden we met een aria uit deze operette kunnen zeggen: Liebes
schicksal bliimlein sprich.
Hoe dan ookwij stellen ons heel erg veel voor van de komende samen-
werking en hartelijk welkom. U heeft al een lange staat van dienst ach-
ter de rug, want u bent al in uw tweede raadsperiode bezig, de provin-
ciale staten vergen daarnaast ook nog de aandacht en we weten met wel-
ke inzet en nauwkeurigheid het werk wordt verricht; wij stellen ons
van de samenwerking veel voor."
Wethouder mevrouw Van der Pas: "Heel hartelijk dank voor deze
vriendelijke woorden en voor de mooie bloemen in de Heemstede-kleuren.
De raadsleden dank ik hartelijk voor het vertrouwen in mij gesteld.
Ik zal dat zeker zo goed mogelijk proberen waar te maken.
Ik mag toch niet onvermeld laten, en de voorzitter is daar wel van op
de hoogte, dat ik toch met gemengde gevoelens op deze stoel ben gaan
zitten, gemengde gevoelens, omdat ons onlangs een goede vriend en goe-
de collega is ontvallen. Dat maakt het voor mij toch moeilijk om met
die gemengde gevoelens geheel verheugd deze plaats in te nemen.
Aan de andere kant toch blijdschap dat ik hier zit. Ik vind het bij-
zonder plezierig dat ik nu ook beleidsvoorbereidend bezig kan gaan.
In de gemeentewet staat in één van de eerste artikelen dat de wethou-
der is gehouden de besluiten van de raad uit te voeren - uiteraard zou
ik zeggendat spreekt vanzelf - maar iets verderop staat dat de wet-
houder ook het beleid mee voorbereidt, en dat lijkt me bijzonder aan-
trekkelijk, en dat hoop ik ook zo goed mogelijk in te vullen.
Dan moet ik zeggen dat het toch wat merkwaardig is als ik allerlei op-
merkingen hoor in de zin van: nog een vrouw in het college, zitten
jullie met drie vrouwen in het college.
Ik heb eens nagegaan en kan me herinneren dat noch in 1978, noch in
1982, onze voorzitter van de raad een dergelijke toespeling heeft ge-
maakt toen er vier mannelijke wethouders achter de collegetafel zaten.
Maar, de voorzitter heeft het zelf al aangegeven, het is een proces
van gewenning. Ik heb gedacht dat ik dat proces van gewenning misschien
wat kan stimuleren. De voorzitter heeft het zelf eigenlijk al een beet-
je aangegeven met zijn tekst uit het Dreimädelhaus en dan mag ik mis-
schien konstateren dat er althans op dit moment twee zielen êên gedachte
