27 februari 1986 53
XVI. Huur- en kooppri.isgrenzen (volgnr. 26)
De heer Borqhouts heeft bij de vaststelling van de woonruimteverordening
al gezegd dat de bemoeienis van de overheid op het gebied van de woningverde-
ling geboren is uit noodzaak; een noodzaak die voortkomt uit de schaarste van
het goed woning geheten.
Daarom ook stelde de raad die woonruimteverordening vast, en daarom ook stelt
de raad straks een huurprijsgrens en een koopprijsgrens vast, beneden welke
qrenzen een vergunning nodig is om in de desbetreffende womng te wonen. Met
die woonruimtevergunning heeft de gemeente een instrument în handen waarmee
woningen zo doelmatig mogelijk kunnen worden verdeeld. Wat het voorstel be-
treft stemt zijn fraktie met de huurprijsgrens van 750,-- in. Zij heeft even-
wel grote moeite met de voorgestelde koopprijsgrens van f 220.000,--. Zo n ii
jaar geleden, in september 1984, werd er een grens door de raad vastgesteld en
door toedoen van het CDA en van sprekers fraktie, is die grens toen vastgesteld
op f 240.000,—
De argumenten van de beide frakties waren toen dezelfde. Die argumenten kwamen
erop neer dat de woningzoekenden in Heemstede met name mensen zijn, die fman-
cieel gezien niet zo hoog kunnen springen. Vanwege de situatie op de wonmg-
markt in Heemstede zou de beschermende werking, die van die koopprijsgrens zou
moeten uitgaan, ten volle moeten zijn gewaarborgd. Die waarborg werd toen ge-
acht te zijn aangebracht door beide frakties bij een koopprijsgrens van
f 240.000,—
Een bijkomend voordeel daarvan was dan nog dat ook Haarlem die grens aanhield,
waardoor de grootste twee gemeenten in deze regio dezelfde grens hadden. Voor
de vraag gesteld of het besluit van 27 september 1984 moet worden gewijzigd,
heeft sprekers fraktie natuurlijk bekeken of omstandigheden of feiten nu an-
ders zijn dan in september 1984. Zij heeft echter niets kunnen ontdekken. Er
zijn nog steeds heel veel woningzoekenden in Heemstede en ver.reweg het groot-
ste deel daarvan is nog steeds aangewezen op goedkopere woningen. En nog steeds
moet de gemeente een zo groot mogelijke doorstroming zien te bereiken en een
prijsopdrijvend effekt door het vaststellen van een te lage koopgrens moet zij
zien te voorkomen. En nog steeds geldt dat de beschermende werkmg die van een
koopprijsgrens uitgaat, ten volle moet zijn gewaarborgd. Allemaal hetzelfde
als in september 1984. Eén ding is wellicht wel gewijzigd. De prijzen van de
koopwoningen zijn eerder iets gestegen dan gelijk gebleven, maar zeker niet
gedaald. Daar zit een kleine verandering in en misschien moet die verandering
leiden tot een hogere grens dan f 240.000,-. Zo ver wil zijn fraktie natuur-
lijk niet gaan. Maar alles overziende is er geen enkele reden te gaan sleute-
len aan de in september 1984 vastgestelde koopprijsgrensZij begrijpt dan
ook eigenlijk niet helemaai waarom het coliege nu f 240.000,-- voorstelt. De
enige reden moet toch zijn dat het dagelijks bestuur niet erg ingenomen was
met het besluit van de raad toen, en dus maar wat anders voorstelde. Waarom
heeft het college dan eigenlijk niet gewoon f 200.000,— voorgesteld als
qrens? Dat deed het in september 1984 ook en het ontgaat spreker waarom dan nu
niet, want in de aanbiedingsbrief nu worden nagenoeg dezelfde argumenten als
in de aanbiedingsbrief van september 1984 genoemd. En toen kwam men toch uit
op die 2 ton. Vreemd in ieder gevai
Sprekers fraktie stelt voor om het ontwerp-besluit voor wat betreft de koop-
prijsgrens te wijzigen van f 220.000,-- in 240.000,--.
De heer Kroon merkt op dat toen de staatssecretaris van volkshuisvesting,
ruimtelijke ordening en milieubeheer op 22 juni 1984 de nieuwe voorschriften
presenteerde inzake huur- en koopprijsgrenzen, hij duidelijk niet de gemeen e
Heemstede als voorbeeld heeft genomen. Spreker denkt namelijk dat er niet zo-
veel woningen in Heemstede zijn waar de maandhuur f 400,-- bedraagt of de
koopsom 100.000,— is. Drie maanden na de presentatie van de staatssecreta-
ris heeft de gemeente Heemstede de prijzen respektievelijk voor de huur en
koop vastgesteld op 750,-- en 240.000,--.
