263
25 september 1986
Ook de frakties van P.H. en V.V.D. zeggen: college, ga praten. De heer
Huisman sprak in dit verband van: pak die kans. Het georganiseerd over-
leg heeft gezegd het nog niet te zien zitten en er nog niet van over-
tuigd te zijn dat dit beter zal werken dan de bestaande toestand met
wat aanpassmgen, maar ze geven een opening. Zij meent dat die kans ge-
pakt moet worden. De V.V.D. vraagt de tijd te nemen, soepel te zijn,
niet al te star en wat aanpassingen te doen. In wezen is dat geen ander
voorstel dan wat haar fraktie voorstaat, zij zet er alleen een tijdsli-
miet bij door te zeggen: coilege, doe dat vöördat u overgaat van fase 2
naar tase 3. Fase 3 staat op papier, aan fase 3 is men gebonden, maar
loop dan met de kans zich qua tijd bekneld te voelen door de procedure
en dat er ook een verschil van mening kan ontstaan over hoe de proce-
dure ingevuld wordt; dat er verschil van mening kan ontstaan over de
zorgvuldigheid waarmee die procedure gehanteerd wordt. Spreekster zou
zeggen: college, grijp die kans voordat een besluit wordt qenomen tot
reorgamsatie.
De geluiden die spreekster om zich heen hoort zullen ook niet zo vreemd
zijn aan het college, want in een vergadering van het georganiseerd over-
leg van 3 september stelde de wethouder dat het college duidelijk qe-
merkt neeft dat als men gaat praten met de mensen en de uitwerking uit-
legt, het wel degelijk tot instemming van betrokkenen kan leiden; het
col ege was ervan overtuigd dat dat praten echt helpt. Daarom zegt haar
fraktm dat men zo met de medewerkers moet omgaan dat ze ook de garantie
hebben dat voordat er tot fase 3 overgegaan wordt, er optimaal gesproken
is en gewerkt is aan de meest optimale mogelijkheid om in de toekomst
goed te kunnen funktioneren.
Het spijt haar dat het college niet wat meer geboden heeft op het klem-
mend advies dat zij in eerste termijn uitsprak. Het spijt haar oprecht
dat haar argumenten het college niet hebben kunnen overtuigen van de
wenselijkheid om aan 25 september niet te hangen als een heilige datum
Waarom zou men aan deze datum zo vasthouden
Aan het eind van haar betoog zegt de wethouder dat men dan de procedure
toch moet wijzigen, want dan heeft het college wat meer tijd nodig.
Spreekster vraagt waarom het dan wel zou kunnen en waarom het zo nodiq
is 0I,) net nu te doen. Het spijt haar dat als het college zich bij dit
standpunt houdt, haar fraktie hem niet heeft kunnen overtuigen. Zij
heeft daarom voor zich zelf niet de vrijheid om het raadsvoorstel te
volgen. Inhoudelijk heeft zij geen problemen, maar de wijze waarop het
ingevoerd wordt vereist grote zorgvuldigheid, en die wil zij betracht
hebben op de wijze die haar fraktie voorstelt.
i -j6 Borghouts: "Waartoe moet al dat praten waartoe u uitnodiqt
leiden
Mevrouw Karssen: "Tot een grotere acceptatie. De wethouder geeft dat
zelf aan în het gesprek met het georganiseerd overleg. Als men praat dan
is er een grotere acceptatie. Waarom een nieuw model invoeren dat zoveel
weerstand heeft in de organisatie Dat is toch geen gezond klimaat om
în te werken."
De heer Borghouts: "Ik konkludeer dat het voorstel volstrekt wordt
aanvaard door de C.D.A.-fraktie, alleen het personeel moet nog, als ik
het heel zwart-wit zeg, wat meer platgewalst worden."
