43
26 februari 1987
lang durende diskussies betekenen. Als voorbeeld van zo'n bouwsteen
wijst spreekster - het is duidelijk één van de onderdelen van de struk-
tuurschets waar men allemaal nog mee zit - op het binneriduinrandgebied.
Haar fraktie is het van harte eens met de hoofdlijnen betreffende het
behoud van natuur en landschap iri het algemeen en het behoud van het
binnenduinrandgebied in het bijzonder. Uit dat standpunt zou logischer-
wijze kunnen en zij denkt zelfs moeten, voortvloeien dat de raad zich
tegen de bebouwing van het tuinbouwgebied noordwest uitspreekt.
Wat zou een dergelijke uitspraak in het geval dat het een raadsbesluit
zou zijn betekenen voor het bouwwerk van de struktuurschets?
Weer eindeloos praten en weinig doen? Graag hoort zij hierover de mening
van het college.
Tijdens de laatste begrotingsbehandeling heeft haar fraktie gesteld dat
de taken, werkzaamheden en regelingen van het gewest regelmatig beoor-
deeld dienen te worden in relatie met de daaraan verbonden kosten.
Zij wil deze uitspraak in relatie tot de struktuurschets herhalen en
stelt zich vooralsnog op het standpunt dat uitvoering niet zal mogen
leiden tot extra bijdragen van de betrokken gemeenten. Zij vraagt. of
het college die mening deelt.
Wethouder mevrouw Bierman antwoordt dat mevrouw Karssen de historie
uitvoerig heeft uiteengezet, waaraan spreekster niets heeft toe te voe-
gen. De Kenneinerraad zijn we zelf, daar heeft ook mevrouw Beets duide-
lijk op gewezen. Dat geldt zeker voor de Heemsteedse raad, waar verte-
genwoordigers uit alle frakties zitting hebben, en hadden, in de Ken-
nemerraad en uitvoerig betrokken zijn geweest bij de totstandkoming
van deze struktuurschets. De raad is daar ook nog anders bij betrokken
geweest, omdat zowel bij de deelstudies alsook bij de totstandkoming van
de vorschillende hoofdstukken en onderdelen van de uiteindelijke struk-
t.uurschets, de gemeenten meermalen naar hun reakties zijn gevraagd.
Heemstede heeft ook gereageerd op de verschillende onderdelen.
üat betekent inderdaad dat wat er nu op tafel ligt, na lang praten en
overleg een kompromis is waarin alle gemeenten vermoedelijk zaken van
hun gading vinden en ook dingen die voor êén of meer gemeenten minder
aantrekkelijk zijn. Belangrijk is dat het een produkt is dat uiting
geeft aan het inzicht. dat belangrijke zaken als volkshuisvesting, bevol-
kingsontwikkeling, verkeersproblematiekwerkgelegenheid enzovoort,
niet, ieder afzonderlijk als gemeenten kunnen worden aangepakt maar al-
leen in goede onderlinge afstemming met elkaar.
Maar wat te doen met. dit produkt in deze raadsvergadering? Zeker is dat
de raad het niet kan amenderen. Ilet is in die zin afgehandeld. De Ken-
nemerraad heeft niettemin gewild dat de verschiilende gemeentebesturen
er toch een oordeel over zouden uitspreken, bij voorkeur uiteraard hun
insteinming zouden betuigen, omdat dat betekent dat wat meer nadrukke-
lijk zeker is geworden dat wanneer met name het gewest naar buiten toe
reageert, bijvoorbeeld op koncept-reakties op verschillende nota's of
plannen door aridere overheden voorbereid of beleid ontwikkeld, nien ook
v/eet dat men op het spoor zit van wat de gewestgemeenten willen en dat
men evengoed weet wanneer men zich op een gebiod gaat begeven waar de
nodige voetangels en klemmen liggen. De raad kan dus de strukt.riurschets
niet wijzigen, hij kan met name met de hoofdlijnen instemmen of hij kan
op onderdeleri nadrukkelijk zeggen dat hij die hoofdlijnen en/of bijhe-"
horende aktiviteiten niet wenst. De raad kan ook - en dat is een wat
zachter kompromis dat mogelijk is - bij zijn kanttekeningen opnemen rlat.
Iiij een enkel onderdeel van de hoofdl i jrienofwel voorstel len, niet. na-
