gebied voor haar best mogen verdwijnen. Laten de betrokkenen het maar
eens proberen, wie weeter is na veel praten toch een heleboel tot
stand gekomen, wat dan ook nog een keer lukt. Zij zou het daarom op prijs
stelien als het college bereid zou zijn die lagere prioriteit te laten
varen.
Spreekster heeft nog geen antwoord gehad op liaar vraag over de eventuele
extra kosten die uit deze struktuurschets zouden kunneri voortvloeien.
Inzake de voorgestelde jaarlijkse evaluatiebijstel 1 ing vari de schets
hoopt zij dat dit niet zal leiden tot een kontinu overleg, want zij is
in dit verband al benieuwd naar de wijze en de duur dat het zal gaan ne-
men om het streekplan A.N.Z.K.G. in deze schets te gaan verwerken.
Wethouder mevrouw Bierman antwoordt de lieer Boonstra dat nuancering
mogel ijk is. Een nuancering treft men ook al op voorstel vari het college
in het raadsvoorstel aan. Op enkele punten heeft het college opmerkingen
gemaakt. Wanneer er onoverkomelijke punten zijn.dan zijri die aan te ge-
ven. Spreekster twijfelt er bijvoorbeeld niet aan dat Bloemendaal zaî
aangeven wat zij niet wil in het noordwestelijk tuinbouwgebied.
Wat niet mogelijk is, is het amenderen van het stuk zelf in die zin, dat
er passages van herschreven zouden moeten worden, want het stuk is afge-
kaart; het produkt ligt op tafel. De heer Boonstra vertaalt spreeksters
opmerking dat het niet juist is dat de gemeenten geen speelruimte meer
zouden hebben, vervolgens met de woorden: v/e hebben dus geen enkele biri-
ding. Dat is natuurlijk niet juist. Er is sprake van een soort gentlenien's
agreement. Om een simpel voorbeeld te noemen van wat lleemstede niet di-
rekt aangaat: als Heemstede een gigantische weidewinkel op haar grond-
gebied zou willen bouwen, dan zou het behoorlijk zijn om dat minstens in
het gewest te bespreken, want dat is zeker niet in lijn met wat daarover
in de struktuurschets vermeld staat. Spreekster denkt dat daar dan best
een robbertje over gesproken zou worden.
Niettemin houdt Heemstede dan vol dat het mogelijk is. fîaar men weet vari
elkaar wat wel en niet gewenst is en op welke wijze men in ieder geval
bezig is met een samenhangend en kollegiaal beleid.
De heer Boonstra heeft in liet kader van de solidariteit de naburige ge-
westen genoemd. Dat kan allemaal waar zijri en zijn eigen nut, en noodzaak
hebben, niettemin is het zo dat Heemstede met name met llaarlem als cen-
trumgemeente met een bestaand oud verzorgingsareaal zit en het schrik-
barende dalen van de bevolkingsomvang in dit gebied heeft tot direkte
konsekwentie dat het draagvlak voor de voorzieningen in de centrum-ge-
meente voor een gedeelte wegvalt en dat is een zaak waar men niet licht
over moet denken, Ook Heemstede is daar direkt de dupe van als Haarlem
niet zijn instel 1 ingen voor voortgezet onderwijs, zijn koncertzaleri en
schouwburg enzovoort, overeind kan houden omdat de omvang van de bevol-
king te zeer terugloopt. Dat is wel degelijk een regionale aangelegen-
heid die in het geval van Velsen of Horon betekent dat men deze niet,
of niet in die omvang, tot stand brengt.
Mevrouw Beets heeft nogmaals haar bezwaren tegen de procedure uiteen ge-
zet. Spreekster begrijpt dat waar een jaarlijkse evaluatie plaats moet
vinden, men er in ieder geval niet prijs op stelt dat deze nog eens in
deze raad wordt vastgesteld; dat het hoogstens een zaak is waar Heeni-
stede over geïnformeerd moet worden. Mevrouw Beets vraagt bovendien de
mening over de bebouwing vari het tuinbouwgebied noordwest buiten beeld
te houden. Als spreekster haar goed begrijpt dan wil zij zich daar niet
nadrukkelijk over uitgesproken hebben.
26 februari 1987
48
