61
lijk maaktt maar ook omdat er op de onderdeleri sprake zal zijn van een
verbeterde service aan het publiek, zoals bijvoorbeeld een loket voor
informatie over bouwvergunningenbouwplannen en ruimtelijke ordening.
Llaarnaast ook betere gespreksmogelijkheden voor de woriingzoekenden en
daar doelt zij dus op het punt van de huisvesting.
Sprekers fraktie wenst allen die de komende stappen nog inoeten doorma-
ken en gaan begeleiden veel succes en zij gaat gaarne akkoord met het
ontwerp dat het college heeft aangeboden.
De heer Borqhouts zegt als persoonlijke noot dat de C.D.A.-fraktie
goed heeft geciteerd, het was zwart-wit wat spreker heeft gezegd.
Na die datum van 25 september heeft spreker zich ook wel eens afgevraagd
of hij dat wel had kunnen zeggen en toen hij er nog eens over nadacht
meende hij dat te hebben kunnen zeggen. Die mening heeft hij ncg steeds.
Want wat was nu het essentiële verschil tussen het overleg dat na 25 sep-
tember heeft plaatsgevonden en het overleg waarvoor de C.D.A.-fraktie op
25 september pleitte? Het essentiële verschil zat hem daarin, dat het
C.D.A. de reorganisatie aanvaardde, dus de plannen die op tafel lagen en
dat moest nog even wel een maand langer met het personeel worden bespro-
ken. Met andere woorden: de uitkomst stond vast en was precies wat men
wel eens noemt geen open en reëel overleg meer. Vandaar dat spreker toen
kwam tot de uitdrukking "platgewalst". Het moest, zo had spreker ook kun-
nen zeggen, maar dat vond hij een wat onparlementairder uitdrukking, door
de strot geduwd worden.
De heer Van der Zwaag: "Ik sprak over motivatie".
De heer Huisman is bijzonder gemotiveerd. Op 25 september zat hij hier
ook in de raad en hij steide van deze plaats namens zijn fraktie dat het
college er niet in geslaagd was het personeei te overtuigen dat deze in-
grijpende reorganisatie noodzakelijk was. Spreker nodigde het college uit
kansen te pakken om alsnog op één lijn te komen met de werknemers.
De vraag is of het daar nu, 5 maanden later, in geslaagd is. Spreker noem-
de daarbij toen een aantal randvoorwaarden die daarbij nuttig zouden kun-
nen zijn. Genoemd zijn toen dat de informatie en de voorlichting over de
reorganisatie zou moeten worden verbeterd. De werknemers zouden nadrukke-
lijker moeten worden betrokken bij de reorganisatie en het eigen bestuur-
lijk funktioneren zou nader ter diskussie gesteid moeten worden.
Deze suggesties zijn niet tegen dovemansoren gezegd. De voorlichting is
sindsdien sterk verbeterd: niet minder dan 18 ambtelijke werkgroepen zijn
betrokken geraakt bij de reorganisatie en er was ook een werkgroep die
naar de verhouding de ambtelijke versus de bestuurlijke werkwijze heeft
gekeken. Naar het oordeel van sprekers fraktie heeft het college inder-
daad de kansen gepakt, want er is een hoge mate van overeenstemming be-
reikt en ontstaan tussen het personeel en het college. Dat is zeker de
verdienste van het college, maar vooral ook van alle ambtenaren die bin-
nen een strakke tijdspler.ning een kolossale hoeveelheid werk hebben ver-
zet. Niet alleen ambtelijke loyaliteit, maar ook was er bij hen behoet-
te om op éên lijn te komen met lict college ats werkgever. Want dat kan
ook anders gaan; spreker kan zo drie gemeenten noemen dat als daar het
woord "reorganisatie" valt, bestuurders en ambtenaren met tranen in de
ogen de andere kant oplopen, waar patstel1ingen en intriges aan de orde
van de dag zijn.
Inzake het advies van werkgroep 16, de werkgroep over de bestuurlijke
26 februari 1987