25 juni 1987
170
brenqen. Als dat evenwicht er even niet is dan valt inen ontzettend op
zijn snuit. U heeft wat dat betreft vanuit de PPR-wereld, waar u zich
weer intern in de eigen fraktie moest handhaven, inisschien hier en daar
ook andere ideeën gehad dan uw fraktiegenoten.
Die zaak heeft u al die jaren op uw wijze naar voren gebracht en u heett
weten te bereiken dat er een groot stuk goodwill voor uw îdeeen ook hier
in Heemstedewaar vaak heel anders over dingen wordt gedacht, îs ont-
staan bij een groot aantal mensen. Dat kan alleen maar leiden tot grote
waardering voor uw politieke kapaciteiten en wat dat betreft îs dat zeer
legitiem. 10 jaar raad is op zich genomen altijd voldoende. Het îs niet
zozeer dat u de gemeente verlaat, u gaat promoveren over het stakings-
recht. Dat is erg interessant, maar het is wel jammer dat u de aktieve
politiek verlaat, misschien niet voor altijd. Ik hoop dat het voor de
politiek niet een definitief afscheid zal zijn.
Ik heb een heleboel dingen gezegd. We zullen uw persoon en uw aanwezig-
heid buitengewoon missen. Ik wijk bij u van de standaard af. Ik begin
met het standaard, de Blekersvaart.
U woont er zelf. Dan heb ik hier het cadeautje dat we hebben voor uit-
zonderlijke raadsleden, maar de basisvoorwaarde is en er zijn nog een
aantal andere voorwaarden die ik verder niet zal noemen, die blijven het
qeheim van de burgemeester die het toekent, minimaal 10 jaar raadslid
U krijgt het; het is u van harte gegund. Het is een karaf waar u wat în
moet doen. Ik weet niet wat ze in de PPR drinken, dus ik heb gedacht.
moeten we er wat in doen? Ik zie u uiteindelijk toch wel voor sterke
drank aan. Het ga u wel." (applaus)
De heer Solleveld: "Ik heb in de afgelopen 5 jaar hier geleerd dat
als iemand wat tegen je zegt, je dan moet trachten mimmaal dezelfde
tiid - niet dat ik die vuistregel vanavond zal gaan hanteren - te ge-
bruiken om daarop te antwoorden. Het is me wel eens zwaar gevallen als
we hier 's avonds laat zelfs 's nachts nog zaten ten tijde van de begro-
tinqsbehandeling en er vanuit de raad nog wat vragen kwamen, vaak meer
opmerkingen of retorische vragen. Dan moest er toch weer een antwoord
komen uit wiens mond dan ook, welke partij hij dan ook )'e""te9e""°°'' .9"
de, maar het is een soort huisregel hier en ik denk în het algemeen în
U^heeft^qezêqd dat we eens moeten gaan kijken of we meer efficiënt kun-
nen werken. Wel nu, dit is een punt; het zou misschien de beproeving
die de raadsleden moeten doorstaan iets verminderen. Hoewel îk aan de
andere kant niet wil zeggen dat u ze moet ontzien, want ze kiezen er
zelf voor en ze haken ook af wanneer ze dat zelf willen, meestal om zeer
leqitieme redenen. Maar zo gaat het nu éénmaalmen weet als men daar-
voor kiest dat men op de proef gesteld kan worden en dat men er de nodi-
ge energie in moet stoppen.
Ik heb de voorzitter voor het eerst in de raad horen praten toen îk daar
zelf nog geen lid van was. Ik had u al eens eerder gezien, ik geloof op
Koninqinnedag in Groenendaaltoen u een prijs aan wat jeugdige fietsers
uitreikte. U viel toen nauwelijks op in een wat vale regenjas en lemand
zei me: dat is nu de burgemeester. Toen zei ik: o ja, dat zal dan we
Maar enige tijd later heb ik me laten roepen om me kandidaat te stellen
en toen dacht ik dat het tijd werd om het gebeuren eens van nabij mee te
maken Ik zat de eerste keer dus op de publieke tribune en toen gingen
iuist enkele mensen weg en u sprak ze net zoals vanavond toe en een van
die mensen kreeg naar mijn idee - ik kende u nog helemaal niet - gewoon
een veeg uit de pan. Hem werd op een wat studentikoze mamer voor de
