27 augustus 1987
190
merken. Toch zal er wel wat moeten gebeuren, want een aantal klachten is
zeker terecht en het is de plicht van de gemeente daar ook wat aan te
doen. De V.V.D. heeft voor de daarvoor aangewezen plaatsen inmiddels ex-
tra aandacht gevraagd en zal op de mogelijke en onmogelijkheden van ge-
meentelijk beleid nog binnenkort nader terugkomen.
De fraktie van de heer Boonstra kan zich geheel bij de vorige spreek-
ster aansluiten. Het is aardig om te noemen dat ook de Binnenweg in het
verleden wel eens een andere functie gehad heeft en dat het de V.V.D.
is die wel eens in de commissie erover gesproken heeft dat ook daar ver-
schuivingen mogelijk zijn. Dat dus een gedeelte van een straat een andere
functie krijgt is een mogelijkheid die, naar sprekers taxatie, zijn frak-
tie maar ook de V.V.D. voor mogelijk houdt.
In de Jan van Goyenstraat zijn twee cafê's en ëên eetgelegenheid.
Als spreker de jaartallen bekijkt dan is er in 1978 een restaurant geko-
men, in 1982 een proeflokaalzoals dat in de stukken heet en in 1984 een
cafê. Drie van deze gelegenheden vlak bij elkaar. De bevolking reageert
daarop met protest in het kader van een hinderwetvergunning.
Spreker vindt dat een logische zaak: de woon- en winkelbuurt verandert.
Vandaar dat zijn fraktie zich geheel in de woorden van de vorige spreek-
ster kan vinden. Merkwaardig is wel dat bij het commentaar dat van ambte-
lijke zijde op de inspraak gegeven is staat vermeld dat het economisch
proces zich niet geheel laat sturen, dat met de hinderwet geluidshinder
terug te brengen is tot een aanvaardbaar niveau en dat er van een onaan-
vaardbare aantasting van woon- en leefklimaat geen sprake zal zijn.
Spreker denkt dat de vorige spreekster al heeft aangegeven dat er zorg
en angst is dat er van aantastingen van dat niveau wel sprake is. In de
commissievergadering heeft zijn fraktie gevraagd of er op dit moment
twee of drie gelegenheden zijn. Waren er twee geweest dan zou men de der-
de mogelijke bestemming al hebben kunnen wegbestemmen. Nu er drie gele-
genheden zijn ontbreekt de mogelijkheid.
Zijn fraktie kan zich vinden in het voorstel zoals het nu gekomen is: het
wegbestemmen van een eetgelegenheid of een café als die mogelijkheid
zich voordoet. Er zijn dus twee bestemmingen geweest. Als er nu al êén
weg zou gaan dan had dat de gemeente geld gekost. Dat was in de fraktie
bespreekbaar, maar die mogelijkheid is er niet. De politie zal ter plek-
ke moeten reageren op te sterke overlast, zoals parkeerexcessen en ge-
luidsexcessen, terwijl de hinderwet stringent nageleefd zal moeten wor-
den. Zijn fraktie kan zich dan voorstellen dat het tot een aanvaardbaar
niveau teruggebracht wordt. Dat er eetgelegenheden c.q. cafë's zijn, kan
zij begrijpen. Het tweede punt dat er wat sprekers fraktie betreft bij
de Schilderswijk uitspringt is het terrein Pieter de Hooghstraat.
In 1956 is er een wijziging gekomen van het bestemmingsplan, waarin aan-
gegeven werd dat er ter plaatse enige woningen, twee of drie gebouwd
mochten worden en daarnaast stal1ingsgelegenheid voor auto's. In 1964 is
daar een bedrijf gekomen en in 1982 komt er een hinderwetvergunningpro-
cedure. Dit houdt in, als men de tekst gaat bestuderen, dat er in wezen
een bedrijf gekomen is op een situering die daar niet voor bedoeld was.
Dat is voor de bewoners ter plekke een zeer aanmerkelijke inbreuk op hun
leefsituatie. De aangevraagde hinderwetvergunning wordt verleend, welis-
waar een voorwaardelijke en de bevolking reageert daarop, de schorsing
Raad van State wordt afgewezen, de Arob-procedure wordt verworpen, bij
K.B. wordt de hinderwet geaccepteerdweliswaar met een flink aantal mu-
taties. Janrier is dat de bevolking in 1956 te laat gereageerd heeft en
dat ze geen kans hebben gehad op een procedure.
