16 december 198/
379
ii" heer V.iii üulbl (Ndinens de burgemeesterskring Hadrleiiuiiermeer)"Oscar en
Julie, iiirneei de coumii ssari s mevrouw De Wit, meneer de 1 oco-burgemees ter
danies en iieren
Ile burgemeesterskring Maarlenniernieer heett van ouds heel veel aan ileemstede
te danken. De naain van de kring zou er namelijk niet zijn wanneer wij niet
vanaf het begin van de Haarleinnierineer een burgemeester van Heemstede hadden
ktinnen lenen, de bekwame, hardwerkende en veelzijdige mr. M.S.P. Pabst. Die
adjektieven zijn riiet voor niets, want hij heeft een jaar lang niet alleen
HaarleiiHneriiieer gedaan maar ook nog Heemstede, Bennebroek en Berkenrode.
Dat duidt er dan gelijk op dat je ook Leersum en Amerongen bij elkaar kunt
halen. Meer en Bosch, Pabst konrbineerde beide nog, al lag het meer er niet
meer en nu heeft Heemstede alleen nog weet Van den Bosch, die een eeuw later
in dienst kwam bij de overheid, nu dus 32 dienstjaren heeft en met nog 6 erbij
een bijna kompleet ambtelijk pensioen kan halen.
De coinmissaris heeft gesproken over het boek van de heer Derksen, die de
tunktie van burgemeesters heeft geanalyseerd, en hij verdeelt het burgemees-
tercorps dan eigeniijk in tweeën: de karriêreburgeineestersdie er vroeg aan
beginnen, 34 jaar, en dan de iriaatschappel i jke groep, die op een gemiddelde
leeftijd van 52 vanuit andere ervaringen in de maatschappij er nog aan begint.
Daar wordt vanuit de karriëregroep nog wel eens naar gekeken en die springen
er ook nog wel eens in wanneer de karriëredoorstroming er niet is. Eén ding
is duidelijk: die mensen uit de maatschappelijke lijn halen nooit zoveel dienst-
jaren, Oscar, als jij kunt krijgen. Als ik dan bovendien nog bedenl <1t |i
drie jaar bij een levensverzekeringsmaatschappij hebt gewerkt, dan dnd ik: dat
zi t er wel in.
De commissaris heeft er net al op geduid dat er in het burgemeesterschap ont-
zettend veel is veranderd. Ik las pas, ik citeer dan, niet in dichterlijke
regels hoor, alhoewel de poëzie in deze raad rijkelijk wordt aangetrofferimaar
ik las van de Kamervoorzitter dat hij onlangs eens heeft gezegd: het burgemees-
terschap kende aanvankelijk geen 1eeftijdgrensOok aardig, dan kon je nog
meer dienstjaren maken. Het was ook in mindere mate inzet van een nationale
markt dan tegenwoordig het geval is.
U weet, een collega van Apeldoorn, nu commissionaris van de Koningin in Utrecht,
heeft eens gezegd: de status van het burgemeestersambt mag dan wat gezakt zijn
in de maatschappelijke waardering, de belangstel 1ing voor de vakatures is er
nooit minder oin geworden.
Lokale notabelen, zoals Wim Kan het wel eens uitdrukte, inaar laten we het even
goed zeggen, kwamen veelal in aanmerking. Soms volgde een zoon de vader op
als gold het een landgoed, zei de voorzitter van de Tweede Kamer.
Dat was coch wel kenmerkend in de richting van de jubilaris van vandaag, want
zijn vader was 25 jaar lang burgemeester van Amerongen en, we hebben het ge-
hoord, ook nog in een kombinatie.
Oscar Rudolf staat nu in diezelfde periode in het ambt: diende Amerongen 16}
jaar en daarna Heenrstede. Ik hecht eraan, Oscar en Julie, om vanuit de kring
van collega's te accentueren hoezeer wij het vanmiddag gewaardeerd hebben dat
jullie op een dergelijke wijze jullie jubileum mogen vieren en zo worden toe-
gesproken. Want laten we reëel zijn, het is niet aarr elke collega gegund oiii
met een dergelijke waardering zo lang in het ambt te blijven staan. Het is steeds
meer een vermalende funktie geworden. Er zijn collega's die tiet echt anders
vergaat. Het is juist daarom dat wij het zo geweldig appreciëren om vanmiddag
