25 februari 1988
45
Sprekers fraktie erkent de noodzaak voor de gemeente dat ambtenaren over
goed meubilair beschikken. Echter in een tijd waarin naar bezuinigingen
voor de begroting wordt gezocht, moet met de nodige wijsheid de beste-
ding van die 210.000,-- ter hand worden genomen.
Spreker wil in dat verband de heer Borghouts in de raadsvergadering van
4 juni 1987 citeren. Deze waarschuwde daarvoor omdat er door sommigen
graag tegen éénsoortig meubilair wordt aangekekeri. Wat vervangen moet
worden, moet worden vervangen, maar ook niet meer, het hoeft niet onno-
dig duur te zijn.
Over de financiering van dit voorstel zegt spreker dat 155.000,-- uit
de reserve "inrichting gebouwen" komt; 225.000,-- van deze reserve
komt uit de hoge hoed. De wethouder financiën verblijde namelijk de com-
missie financiën recent met de mededeling dat die 225.000,-- nog open-
stond van de automatisering van de verbruiksadministratie VISA. Dat stond
op de balans van 1985 en die reservering op die balans zou nu opeens niet
meer nodig zijn. Hoe plezierig aan ééri kant dit soort verrassingen zijn,
aan de andere kant had hij graag in een ander kader over dit soort ver-
rassingen geïnformeerd willen worden.
Een tweede opmerking van begrotingstechnische aard is deze dat ondanks
de zorgvuldige projektenplanning er van tijd tot tijd onderzeeërs opdui-
ken als deze. Met onderzeeërs bedoelt spreker projekten die ongepland
plotseling opduiken en geen verder uitstel dulden. Spreker denkt dat de
raad hier les uit moet trekken en als eens in de 15 jaar het meubilair
vervangen dient te worden en dat schijnt dan zo ongeveer een gebruike-
lijke termijn te zijn, dan vraagt hij of het dan geen aanbeveling ver-
dient, zeker als men kijkt naar de hoogte van de bedragen die hiervoor
noodzakelijk zijn, om een reservefonds aan te leggen, zodat toekomstige
vernieuwing c.q. uitbreiding van meubilair uit zo'n fonds bestreden kun-
nen worden. Onder de eerder genoemde voorwaarden gaat sprekers fraktie
akkoord met het voorstel.
Wethouder mevrouw Noorman antwoordt dat de P.H.-fraktie zich akkoord
heeft verklaard met de investering en tegelijkertijd heeft aangegeven
dat de spreekwoordelijke konijn uit de hoed hier misschien van toepas-
sing zou zijn. Aangezien er, toen het ging om de reorganisatie zo'n lj
2 jaar geleden, een lijstje gemaakt is en bij de behandeling van het
stappenplan al is aangegeven dat in het kader van de reorganisatie te
zijner tijd ook aan het meubilair aandacht besteed zou moeten worden,
denkt zij dat dat konijn misschien wat mistig was, dat de kleur nog niet
duidelijk was, maar dat een ieder wist dat dat konijn er zat aan te ko-
men.
Alle woordvoerders hebben gepleit voor het planmatig behandelen van in-
vesteringen als het gaat om meubilair. Spreekster denkt dat zij daar ge-
lijk in hebben. De gemeente Heemstede heeft eigenlijk 15 jaar lang, sinds
er bij de aanbouw van dit huis wat meubilair werd aangeschaft, daar niet
veel meer aan gedaan dan, als er wel eens iemand bij kwam, of als een
bureau echt van ellende in elkaar zakte, een nieuwe aanschaffen.
Dat betekent dat er bijvoorbeeld niet één kantoor in dit huis is waar al-
le bureaus hetzelfde zijn. Sterker nog, er zijn een aantal kantoren waar
niet 1 bureau hetzelfde is. Spreekster illustreert dat met het feit dat
een delegatie uit het personeel vorige week, op zoek naar de keuze van
het meubilair, terecht kwam bij een fabriek waar een toonzaal aanwezig
was en vol trots liet men daar de museumafdeling zien en zowaar: daar
stonden een drietal bureaus die op dit moment nog in gebruik zijn bij de
gemeente Heemstede. Spreekster hoopt dat men van haar wil aannemen dat
