59
C.D.A.-fraktie, rentmeesters van alle markten thuis. Stelsels van rond-
wegen, vespasiennesulevellen bij de Belvedére, koekjes bij de koffie,
menskracht, kleine efficiency en sommige investeringeri moeten in ëén keer
worden afyeschreven. Dank voor de buiterigewoon prettige samenwerking en
de hartverwarmende woorden zojuist gesproken door de fraktievoorzitter.
U heeft overigens samen inet de buryemeester wel de deur openyezet voor
een kijkje in mijn keuken, zo heb ik het gevoeleen hele opsomming van
etentjes en dat soort zaken is hier gepasseerd en dat is toch niet hele-
maal toevallig.
En dan de eigen fraktie, dat is natuurlijk het moeilijkste. ik denk dat
wij allemaal in ons woelige leven een rustpunt nodig hebben en een mens
is erg gelukkig als hij dat in zijn familie of zijn gezin vindt. En wat
je daar dan van verwacht dat verwacht je voor een deel terecht of onte-
recht ook in je eigen fraktie. Je moet diezelfde rol vervullen, je ziet
elkaar ook heel veel en dat wordt een wezerilijk stuk van jezelf.
En wat voor rol is dat dan? Tegen anderen ben je al snel vrij geduldig
en beleefd en aardig en omzichtig, maar thuis eri in de fraktie verwacht
je dat ze aan éên woord genoeg hebben, vooral niet twijfelen aan jouw
gelijk en het liefst kritiekloos achter je staan. Dat is natuurlijk ab-
soluut te veel gevraagd, toch denk ik met ontzettend warme gevoelens
aan al die fraktiegenoteri van vroeger en van nu die, hoewel zeer ver-
schillend, in bijzonder goede harmonie en ook solidair zich ingezet heb-
ben voor de liberale inbreng hier in Heemstede. Joosje, je hebt gezeyd
en dat is het beste wat je had kunnen zeggen, dat ik een tomeloze in-
zet heb gehad. Ik ben zo blij dat je dat gezegd hebt waar mijn moeder
bij is, want ik was een zeldzaam lui kind; ik hoopte dat iemand vanavond
iets over ijver of zo iets zou zeggen. Goed Joosje, over die bliksem
hebben we het niet, de incubatietijd is heel kort geweest, ik ben gewoon
ontzettend blij dat je het doet en ook dat de raad met jou in zee wil.
Dat is een hele goede zaak. Met Herman zal het ook ongetwijfeld prima
gaan. We volgen het op de voet.
Toen ik wethouder werd en daar komt die sukade vandaan, toen heeft Ria
mij als krentebol geïntroduceerd en omdat ik de eerste vrouw in lange
tijd was, kreeg ik daar ook een ballpoint bij van alle vrouwen in de
raad, die koester ik nog steeds. Ik heb in ieder geval een onverwachte
instroom van vrouwen ontketend, het is in ieder geval een soort van bou-
ketreeks geworden. Ik zou zo zeggen ga rustig door maar overdrijf het
niet. De epoque van mijnheer Willemse, van Harrie, van Hans Reeringh,
van Thijs van Vlijmen, van al die anderen, dierbare oud-raadsleden is
voorbij en is er nu wezenlijk iets veranderd of niet? Eén ding mag wat
mij betreft niet onvermeld blijven. De A.D.V. heeft toegeslagen, raads-
leden hebben teveel tijd. Het college is of was het dagelijks bestuur
van de gemeente en dat blijft zo. Maar raadsleden van nu draaien op
etmaalintensiteit. En het gevaar dreigt dat ze elkaar, de medewerkers
en het college daarmee enigszins doldraaien.
Het gaat misschien een beetje over. Er is ontzettend veel totstandge-
komen en er is gelukkig ook wat blijven liggen. Ik denk bijv. aan de
ombudsfunctie, dat zijn fillemaal zaken die je tegenkoint als je het ar-
chief opruimt. De bestuurscie. ex art. 61, daar was het C.D.A. ook erg
dol op voor het openbaar onderwijs en de bibliotheek en gelukkig is de
knik in de Binnenweg er nog. Het is mogelijk dat er dingen blijven lig-
gen, ondanks onze buitengewoon ingewikkelde systemen. Gelukkig maar,
hoor ik de burgemeester denken, die er steeds weer in slaagt deze raad
met 21 intellectualistische structuurdenkers terug te brengen tot de
menselijke maat, met een grap, een gedicht, gevoel voor timing, onver-
25 februari 1988
