171
30 juni 1988
Daarom bied ik aan de dames van de frakties, waarmede ik het langste
heb samengewerktnu een bosje bloemen aan in de kleuren van hun
f raktie.
Bij een afscheid uit de raad neemt de voorzitter meestal een aparte
plaats in, omdat, hij niet tot de fraktie behoort. Vanavond ontbreekt
de burgemeester helaas, omdat hij op vakantie in Turkije is en Siben
hoort. als loco gewoon tot mijn fractie en is in het begin van zijn
toespraak als gememoreerd.
Nu noein ik in ëën adem maar de rechterhand van de voorzitter, onze
secretaris. Soins denk ik wel eens Wim, als de voorzitter jou niet had
en vul verder zelf maar inJe straalt veel energie uit en
dat. is weldadig voor onze gemeente. Vooral de laatste 6 jaar had veel
met je te maken en ik ben je dankbaar voor de steun, die ik van je mocht
ondervinden.
Ik zeidat ik van een harwerkende raad afscheid neem. Een parallel
met een de laatste tijd veel gehoorde uitspraak over het kabinet is:
"Het zijn ook geen geringe zaken, waar we mee bezig zijn".
Ik noem er een paar:
1. de reorganisatie van het gemeentelijke apparaat heeft pas zijn be-
slag gekregen (hebben we nauwelijks achter de rug);
2. de twee welzijnsnotas zijn verschenen en kunnen verstrekkende ge-
volgen hebben;
3. de concentratie van de nutsbedrijven moet plaatsvinden;
I. het waterbedrijf zal in de gemeente waterleiding Amsterdam opgaan;
5. dit jaar zullen we over de Dreef moeten beslissen;
5a. we moeten voor 18 miljoen riolering vervangen;
6. de autoinatisering moet haar vorm krijgen;
7. de reorganisatie bij de politie moet uitwerking vinden in beleid;
8. misschien komt er een nieuw politiebureau
9. Prinseneiland gaat start.en;
10. we moeten nadenken over privatisering enz. enz.;
II. kabelkrant en lokale omroep.
Nu u deze opsomming gehoord heeft, kunt u misschien begrijpen, dat het
raadswerk me na 26 jaar nog steeds boeit. Ik hoor wel eens om me heen:
Als je dit werk een aantal jaren gedaan hebt, is het een herhaling van
zetten en raakt het boeiende eraf. Ik meen, dat er zich telkens weer
nieuwe uitdagingen voordoen en dat het boeiend blijft.
Nooit moedeloos of teleurgesteld dan? Ja zeker. Voor het oplossen van
sommige problpmen is een periode van 26 jaar zelfs nog te kort, lijkt
het welPaar heb je kennelijk een heel mensenleven voor nodig. Ik doel
op de rondwegen rond Heemstede.
Toen ik in de raa1" kwam hadden we het over de weg de Ranitz, die ging
niet door. Vervolg<ns werd de S19 geschrapt en nu neemt de onzekerheid
over de N22 toe. fVar wordt je moedeloos van.
De gemeentelijke autonomie is een groot goed, maar bij zulke vraag-
stukken wordt het een blok aan je been. Zelfs een gewest, van de zwaar-
ste zoals wij riat kennen, biedt hier geen afdoende oplossing.
Zal je dit werk dan niet erg missen is een veel gehoorde vraag.
De hoeveelheiri werk niet, want dat is de reden van mijn afscheid.
Wel de betrokkpnheid bij en het invloed kunnen uitoefenen op.
